فکرشهر: وقتی سال ها پیش که هیچ وسیله ارتباطی نبود، نامه، تنها راه  برای ارتباط بین آدم ها در شهرهای دور بود؛ وقتی نامه ای به دستشان می رسید و ذوق می کردند؛ وقتی تمام نامه ها با این متن آغاز می شد که «ملالی نیست جز دوری شما»؛ وقتی سطر سطر نامه را با شوق می خواندند و به تک تک جملات در نامه جواب می دادند؛ شاید هرگز به پشت صحنه ادره پست و این که این نامه با چه مشقت و زحمتی به دستشان می رسد، فکر نمی کردند و حواسشان به این نبوده که حتی یک اشتباه پستچی و یک سهل انگاری کوچک، ممکن است آنها را همیشه در حسرت گرفتن نامه باقی بگذارد. به سراغ مردی رفته ایم که ...