يكى از فرایض و دستورات خداوند به انسان ها، روزه دارى است تا در پرتو آن، انسان بتواند مقاوم شود و از هرگونه فساد و بيمارى مصون بماند و با رهانيدن خود از دام هاى شيطان، خود را در مسير انبيا و امامان(ع) قرار دهد.
قرآن دستور فوق را اين گونه بيان مى فرمايد: « هان اى كسانى كه ايمان آورده ايد، روزه بر شما واجب می شود و اين دستور نه تنها درباره شما بلكه يك سنت الهى است كه به پيامبران گذشته و پيروان آنان نيز ابلاغ شده; پس روزه بگيريد. اميد است بدين سبب متقى گرديد.»
روزه، تمرین كسب تقوا است؛ روزه ابعاد گوناگونى دارد و آثار فراوانى از نظر مادى و معنوى و روحی در وجود انسان مىگذارد، كه از همه مهمتر « بعد اخلاقى» و فلسفه تربيتى و چرایی روزه داری است. روزه دار بايد در حال روزه با وجود گرسنگى و تشنگى از غذا و آب و همچنين لذت جنسى چشم بپوشد؛ انسان با روزه می تواند زمام نفس سركش را به دست گيرد و بر هوس ها و شهوات خود مسلط گردد و در برابر سختی ها مقاوم شود.
تجلیگاه اصلی روزه داری در جامعه و منظر عمومی، لب فروبستن از خوردن و آشامیدن است به عبارتی دیگر، مولفه لب فروبستن از خوردن و آشامیدن، یکی از وظایف ظاهری روزه دار است؛ کم شدن یکی از وعده های غذایی (ظهر هنگام) و تغییر عرف زمانی صبحانه و شام به قبل از نماز صبح و بعد از نماز مغرب, جلوه اصلی این تغییر در عادات غذایی است.
دین ما, کم کردن یک وعده غذایی را با چندین نیت سفارش کرده است که یکی از آن نیات، تمرین گرسنگی و پس انداز وعده غذایی حذف شده و پرداخت آن به مستحقین، تحت عنوان فطریه می باشد؛ از منظر اقتصادی نیز, کم شدن تقاضای یک وعده غذایی می تواند تغییراتی در عرصه نظام عرضه و تقاضا رقم بزند.
فرض میگیریم جامعه 75 میلیونی ایرانی، از مجموع 1100 وعده غذایی در سال، 30 وعده را صرفه جویی میکند که با محاسبات سرانگشتی، یعنی بیش از 5/2 درصد از غذای مصرفی خود را صرفه جویی می کند؛ این اعداد و ارقام می تواند پیام های متفاوت اقتصادی نیز درپی داشته باشد؛ یعنی جامعه ای که به روزه داری عادت دارد، در تنگناهای اقتصادی و کاهش عرضه و بحران به راحتی دوام بیاورد و متلاشی نشود.
طبق اصول اقتصادی، کم شدن یک وعده غذایی در ماه رمضان، یعنی تقاضا برای یک وعده غذایی کاهش یافته است و در عالم اقتصاد، کم شدن تقاضا، کم شدن قیمت را به دنبال دارد.
معاون محترم وزیر صنعت و معدن و تجارت، چند روز پیش در یکی از رسانه ها فرموده بودند که تیم کارشناسی، برای جلوگیری از افزایش قیمت ها (تورم ) در ماه مبارک رمضان در وزارتخانه تشکیل شده تا قیمت بعضی از مواد غذایی چند برابر نشود!! یا هر ساله در ایام نزدیک به ماه رمضان، از اینگونه افاضات، فراوان می شنویم! افزایش قیمت با چه منطقی؟مگر تقاضا برای یک وعده غذایی کم نشده؟ مگر قرار نیست کمتر بخوریم؟ مگر قرار نیست برای مستحقین پس انداز کنیم؟ مگر قرار نیست که تمرین سختی کنیم تا مقاوم شویم؟پس چرا قیمت ها دو یا چند برابر شود؟
نکند که به جای حذف یک وعده غذایی در آن دو وعده دیگر، تلافی و جبران وعده حذف شده و بلکه بیشتر را در می آوریم!! علت اصلی این چراها، دور ماندن از فلسفه روزه و روزه داری است.....پس بیایید روزه با معرفت بگیریم...
