فکرشهر ـ ندا شیروانی: حجت الاسلام احمد رزمجو گفت: هرگاه در جامعه ای دروغ سکه ی روز شد و زد و بند و قدرت طلبی با نابودی اخلاق انسانی ارزش شد و توانمندی به حساب آمد، این جامعه به سمتی می رود که تنها ملائکه ها نازل نمی شوند و به آن ها اجازه ی ورود به بهشت نمی دهند، بلکه این جامعه با این وضعیت در دام شیاطین گرفتارند.
به گزارش فکرشهر، وی که در مراسم بزرگداشت آیت الله هاشمی رفسنجانی در تنگ ارم (دشتستان) سخنرانی می کرد، افزود: شما اگر دیوان حافظ را به دقت ملاحظه کنید، سرتاسر سوز و گداز حافظ از دو چیز است، کسانی که به تعبیر ایشون خرقه هایی را به دور خود می بندند، لباسی را، ظاهری را، محاسنی را، تسبیحی را، بهانه ی فریبکاری مردم قرار می دهند؛ این ها خرقه سازانی هستند که به دنبال متاع دنیا هستند و کسانی هم چون انبیا خرقه سوز و ریا سوزند، از تملق، ریا، دورویی و آنچه که از تن به نمایش گذاشتند، نفرت دارند. این کسان جامعه ما را امروز می آزارند.
این شیخ اصلاح طلب دشتستانی، ادامه داد: مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی رضوان الله تعالی علیه، در زمره چهره های کمیاب دوران ما بود که در ثبات قدم و استقامت و عهد و پیمانی که با خدا و مردم بسته بود، پایدار بود. من چند نکته از زندگی این آدم بزرگوار عرض می کنم. کسی که به تعبیر آیت الله امینی، مظلوم تر از شهید بهشتی بود.
رزمجو افزود: رهبر انقلاب در خطبه معروف خرداد سال ۸۸، یک متن بلندی داشت از تعاریف آیت الله هاشمی که قبل از انقلاب از مال خویش در راه مبارزه و حمایت از خانواده های زندانیان مصرف می کرد، همانطور که خود آیت الله هاشمی در نمازجمعه تهران گفت.
وی تاکید کرد: یکی از جرم هایی که آیت الله هاشمی را در دوران پهلوی، تا پای اعدام برد و با یک درجه ترفیع، به حبس ابد محکوم شد، اصرار این بزرگوار بر دفاع از خانواده های زندانیان سیاسی بود.
حجت الاسلام رزمجو با بیان خاطره ای از رهبر انقلاب، اظهارداشت: در هوشمندی، ذکاوت، ظرافت و توانمندی آیت الله همین بس که توانست سر ساواک به آن پیشرفته را کلاه بگذارد. مقام معظم رهبری می گویند که من در زندان بودم، چه کرد هاشمی که همسر مرا در حالی که من ممنوع الملاقات بودم، با چه شگردی آورد به زندان قصر و به ملاقات من!! چگونه او را از قرنطینه های ساواک عبور داد. بعدها فهمیدم که با چه شگردی این کار را انجام داد. کسی که قبل از انقلاب بیست ایالت آمریکا را می رود سر می زند و می گردد و کشورهای اروپایی و شرقی را و دنیاگردی را. کسی که در دوران ساواک با آن قدرتش نتوانست از ترددهای این بزرگوار با گذرنامه های متعدد جعلی از مرزهای عراق و ترکیه و مرزهای هوایی و زمینی به عراق، به لبنان، به فلسطین و جاهای دیگر جلوگیری بکند. مردی که به لحاظ مالی به قول رهبر انقلاب ما که نه تنها به ثروتش افزوده نشد، بلکه آنچه را هم‌که داشت در خدمت انقلاب کاهش پیدا کرد. هاشمی همانی بود که هست. خود را همان گونه که بود نشان می داد، تظاهر نمی کرد به زهد. با دروغ و با تظاهر به زهد نمی خواست سر مردم کلاه بگذارد. همینی که بود. گرچه در همین قضیه در همین هفته پیش چه تهمت هایی و چه سخنان تلخی و چه پیام هایی... اما همانی بود که بود. اگر می رفت تفریح، می نوشتند با خانواده رفته بود تفریح نمی گفتند رفته است زیارت! اگر رفته بود زیارت می گفتند که به زیارت رفته است. با وجودی که همیشه ایشان اهل نماز شب بود گاهی کسی نشنید که ایشان اهل تحجر و ذکر و دعاست و ظاهر و بیرون هیچ چیزی را نشان نمی داد. این کار اولیا خداست. این عمل الهی است.
وی ادامه داد: قرآن کریم به حضرت رسول اکرم (ص) می فرماید: پیغمبر، مناجاتت با خدا باید در خلوت تو و درون تو با خدا باشد. جامع اصلی کار است. چرا؟ چون روز گرفتار کار مردم هستی. قرار نیست موقع کار مردم جامعه به فکر ذکر و این مسائل بپردازی. مرحوم آیت الله هاشمی در زندگی شخصی اینگونه بود.
به گزارش فکرشهر، شیخ اصلاحات دشتستان ابراز داشت: سال ۹۲ من در انتخابات، توفیق تشرف به منزل این بزرگوار در جماران را داشتیم. قبل از اینکه وارد خانه ی این بزرگوار که وردی کوچه جماران است، بشویم، عزیزی که جز افرادی که در حوزه بیت امام (ره) اطلاعات دقیقی داشت، به من می گفت فلانی! این خانه را می بینی؟ امام به محضی که در جماران مستقر شد گفت این خانه مال کیست؟ گفتند خانه ی یکی از سرهنگ های بازنشسته رژیم دوره طاغوت است. امام فرمود هر طور شده آن جا را از او بخرید و هاشمی کنار من زندگی کند. از روزی که امام در جماران مستقر شد تا پریروز، این خانه چسبیده است یک در به جماران و یک در به حسینیه جماران، خانه امام و آقای هاشمی دیوار به دیوارند. چرا امام به کسی دیگر نگفت؟ چه جایگاهی داشت این بزرگوار؟ در کنار امام در این شرایط امام اولین چیزی که اشاره کرد، خانه در جوار به جوار من برای هاشمی برگزینید. این همان خانه است. بروید ببینید، نه اشرافی است! نه کاخ است! و نه تجمل است!
حجت الاسلام احمد رزمجو ادامه داد: اما زندگی علمی آیت الله، کسی که در دوران جوانی به فکر فلسطین افتاد و زمانی مسئله فلسطین را به عنوان یک مسئله مهم جهان اسلام مطرح کرد که در دنیای اسلام خبری نبود. کی؟ سال های اول اشغال فلسیطن. وی کتاب می نویسد درباره فلسیطن، ترجمه می کند و در دنیای اسلام منتشر می کند و آن شخص هاشمی است و هاشمی است که با نگاهی به گذشته تاریخ ایران، مثال کوه بزرگی که ذره ذره مثل کوه یخ آب شد و دوران بی لیاقت قاجار و امثال آن که بخش های ایران از آن جدا شد و به این روز افتاد کتاب امیرکبیر قهرمان مبارزه با استعمار را می نویسد. دوران جوانی. در میان آن همه چهره های برجسته این نام را انتخاب می کند. امیرکبیری که اگر رجّال های رشوه گر و فاسد حکومت قاجار می گذاشتند امروز ایران برتر از خوب ها مردمش از انواع و اقسام پیشرفت های علمی و فهمی برخوردار بودند. وی وقتی به زندان می رود، از فرصت زندان استفاده می کند و یکی از بهترین کتاب های مرجع تفسیر موضوعی قرآن را می نویسد که امروز، محل رجوع دانشمندان علوم تفسیری است.
وی ادامه داد: هاشمی هرگز خود را مقدس جلوه نداد. هرگز به تعبیر روز جانماز آب نکشید. یک عالم نواندیش آگاه به مسائل روز بود و بسیار جلوتر از زمان فکر می کرد.
رزمجو به فعالیت های سیاسی آیت الله هاشمی رفسنجانی نیز اشاره کرد و گفت: در بعد سیاست که دیدید در سیل پیام ها که تقریبا از سراسر جهان مخابره شد. از آمریکا گرفته تا کشورهای بسیار کوچک آفریقا، آسیا، شرق وغرب و همه و همه، روی نکته ی تاثیر گذار بی بدیل سیاسی این بزرگوار و تصویر کشور و منطقه تاکید داشتند و این یک ادعا نیست.
وی چند نکته ی دیگر درباره ی هاشمی را نیز بیان کرد و افزود: یکی از قضایا، قضیه بنی صدر است، این قضیه درمان نشد مگر با نامه بی سلامی که آیت الله به امام نوشت، بسیار تند، بدون سلام. با صراحتی بی نظیر و کم نظیر که برای امام نوشت: اگر قرار است بسازیم تا بسازیم و اگر قرار است این غده جراحی شود، چرا سکوت؟ می شود گفت که این قضیه دقیقا با تدبیر آیت الله هاشمی شد. تدبیر جنگ به وقتی که ایشان احساس کرد سال های آخر عمر امام است و ایشان در صحبت های خود در جایی گفتند اگر بعد از امام جنگ به طول می انجامید، امنیت کشور و تمامیت عرضی کشور به مخاطره می افتاد، قرار بر این افتاد که جنگ باید سریعا در حیات امام خاتمه پیدا کند. آقای ناطق نوری پریشب در تلویزیون گفت که آیت الله هاشمی، با صراحت رفت به امام گفت:جنگ را تمام کنید به صلاح مملکت و کشور است. بعد مرا به عنوان متخلف جنگ محاکمه و اعدام کنید، اما بگذارید مردم ایران از این فاجعه نجات پیدا بکنند. این فداکاری، درایت، شجاعت، این واقع نگری و آینده نگری کجا پیدا می شود؟
وی ادامه داد: من جایی بودم که در دوران امام،رحلت امام را با سلول های بدنم درک کردم. آن شبی که امام چهارده خرداد ساعت ۱۰ و ۲۰ دقیقه از دنیا رفت ما در مرزهایمان با عراق در حالت آتش بس بودیم و هر لحظه امکان هجوم مجدد بود و در داخل وضع خوبی نداشتیم و بسیاری شاهد بودند که آن شب تا صبح چه برنامه هایی و چه فکرهای خطرناکی دشمنان می کردند و چه وحشتی ما داشتیم که خدایا فردای بی امام چه می شود. آن کسی که در آن شرایط بحرانی،درد و غصه و ماتم خبرگان را از سراسر کشور احضار کرد. شباهنگام در جماران توجیه کرد و فردای آن هنگام بحث رهبری انقلاب را حل کرد و بعد به تشییع جنازه امام پرداخت، آیت الله هاشمی رفسنجانی بود. من به عنوان کسی که در بحث آزادگان مسئولیت مستقیم داشت می گویم، تا پایان سال ۶۶ اسرای ثبت نام شده ی ما در عراق، ۱۷ هزار و ۲۰۰ نفر بودند و چند ده هزار اسیر ما در اردوگاه های نمادین و در مناطق دیگر و بدون ثبت نام بودند که ما هیچ اطلاعی از آنان نداشتیم. این ظرافت، هوشمندی و زیرکی و تدبیر این بزرگوار بود که در مذاکرات با صدام حسین کاری کرد که آن نامه تاریخی و تکرار نشدنی صدام خطاب به هاشمی رفسنجانی نوشته شود که هر چه خواستید، من به شما دادم. ۴۲ هزار اسیر ما به مملکت بازگشتند. کسانی که ما هیچ اطلاعی از آنان نداشتیم. این تدبیر ایشان بود و بعد در سازمان ملل رژیم بعث را به عنوان متجاوز و محکوم به پرداخت ۱۰۰ میلیارد دلار غرامت ما به دنیا معرفی کرد.
به گزار فکرشهر، شیخ احمد رزمجو به دوران ریاست جمهوری آیت الله هاشمی رفسنجانی اشاره کرد و گفت: بعد از جنگ، سازندگی کشور جنگ زده مطرح شد؛ ۵ استان ویران شده و بیش از سه میلیون آواره ی جنگی را، زیر ساخت های نابود شده را، خزانه ی خالی را، این بزرگوار بر عهده گرفت و نشانه های سترگش را زیر این بام سنگین قرار داد. او حل نشد و تمام مشکلات را در مقابل خودش وادار به تعظیم و تسلیم کرد و کشور را ساخت، تا وقتی که جناب خاتمی، رئیس جمهور شد گفت که ما بر سر سفره ی آماده ای نشستیم که هاشمی برای ما آماده کرده است؛ ۸ سال عمده ی پیرامون جنگ را ایشان سامان داد و بعد همچنان که کمتر از یک هفته پیش میزبانش بودیم، وقتی که در جزیره خارک در فرودگاه از ایشان استقبال کردیم، یک روز کاری تمام در خارک، اسکه ها, متانول و مناطق دیگر خارک را مفصل و دقیق بازدید داشت. با وجودی که من پس از چند ملاقات خسته شده بودم و از ماشین بیرون نمی آمدم، ایشان می رفت ریز می شد و مسائل متانول، اسکله، نفت و صادرات را به دقت بررسی می کرد و با مسئولان و دانشگاهیان و اهل سنت و بعد با بوشهری ها به صحبت می پرداخت. چه آینده نگری ای داشت برای کشور. چه عشقی برای آینده مملکت داشت.
او افزود: آیت الله هاشمی، خود و خانواده خود را در جنگ و در خدمت انقلاب و کشور گذاشت و امروز دیدیم با کمال تاسف، سیمای جمهوری اسلامی نتوانست و موفق نشد این حضور کم نظیر مردم را که با صراحت می توان آن را همچون تشییع جنازه امام تشبیه کرد را به تصویر بکشد. دیدیم که میلیون ها انسان دردمند و قدر شناس داغدار از دانشگاه تهران تا حرم امام این بزرگوار را بدرقه کردند و مردم قدرشناسند و مردم خادمان خود را خوب می شناسند. مردم کسی را که با آن ها صادقانه سخن می گوید و رفتار می کند، اینگونه پاسخ محبتش را می دهند.
به گزارش فکرشهر، حجت الاسلام رزمجو اضافه کرد: امروز هاشمی در دل مردم در سپهر ایران بزرگ و منطقه تولدی دیگر یافت. مشی او، اعتدال او، فکر او، آینده نگری او، ایران خواهی او، اسلام خواهی او و همه ی ویژگی هایش برای کشور ما و ملت ما و منطقه ان شالله درس هایی است ماندگار و قابل پی گیری و عمل. امیدواریم که خداوند اگر دری از حکمتش بر ما بسته شد، از در رحمتش دری بر ما بگشاید و این خرد را آنگونه که ذات اقدسش صلاح می داند جبران کند.
