فکرشهر: یک سال و یک هفته ی پر حاشیه از انتخابات 24 خردادماه 1392 می گذرد؛ انتخاباتی که بی شک بدون حضور و حمایت اصلاح طلبان با این نتیجه ی امیدوار کننده همراه نبود و هرگز نمی توانست امید و نشاط را به جامعه بازگرداند.
نگاهی گذرا به تبلیغات پیش از انتخابات، انصراف کاندیدای اصلاح طلب از عرصه ی رقابت انتخاباتی با درخواست بزرگان اصلاح طلب، معرفی کاندیداهای تصدی وزارت خانه های مختلف و رد صلاحیت آنان به جرم اصلاح طلبی، نشاط و شور و هیجان و تشویق ناشی از بردن نام سید محمد خاتمی در همایش های دولت تدبیر و امید حتی بیش از نام رییس جمهور محبوب، همه و همه نشان از آن دارد که اصلاحات و اصلاح طلبی همواره خواست اکثریت مردم به ویژه جوانان بوده و این موضوع در استان بوشهر نیز به خوبی دیده می شود.
اما آن چه این روزها و در یک هفته ی اخیر بعد از سفر خانم دکتر ابتکار، معاون محترم رییس جمهور در این استان حواشی را ایجاد نموده، بحث اختلاف بین اصلاح طلبان استان می باشد؛ اختلافی که به طور یقین در یک سال گذشته و از نخستین روزهای بعد از انتخابات وجود داشته و تنها برای ایجاد تعامل بیش تر و جلوگیری از سوءاستفاده ی برخی گروه ها، همه از ابرازش سرباز می زدند و امیدوار بودند که دولت تدبیر و امید بتواند اصلاحات لازم در استان بوشهر را شتاب دهد.
بیش ترین نقش را در انتخابات چه کسانی بر عهده داشتند؟
انتخابات دوم خرداد 76 و البته 18 خرداد 80 را خوب به یاد دارم؛ جوانان 15 تا 18 ساله ای که تازه به سن رای رسیده بودند و برای تایید خواست اصلاح طلبی خود پای صندوق های رای رفتند، همان جوانانی که در سال های پس از آن و از سال 84 تا 92، نه تنها از لحاظ سنی، بلکه از جهت روحی و فکری نیز به میانسالی رسیدند و برای تفکرات اصلاح طلبی خود در دانشگاه ها، محل کار و اشتغال هزینه های بسیاری دادند و هیچ کس هم آن ها را ندید.
در انتخابات سال 92 نیز همان شور و نشاط و هیجان ها به چشم می خورد. این بار هم جوانان 18 تا بیست و چند ساله ای بودند که در کنار اصلاح طلبان سرشناس استان برای انتخاب دکتر روحانی و بهبود اوضاع و باز شدن فضای سیاسی تلاش و تبلیغ می کردند، عکس و فیلم آن ها در پرونده ها ثبت و ضبط می شد، کتک می خوردند و البته همچنان بودند تا 24 خردادماه که تلاش شان در کنار اشک و دعای مادرانشان از ترس تکرار حوادث 88، حماسه ای خلق کرد و دکتر روحانی با شعار تدبیر و امید به عنوان رییس جمهور انتخاب شد؛ همان جوانان که بدون هیچ چشم داشتی و فقط به خاطر خواست و دغدغه ی سیاسی خود و رسیدن به اصلاحات تلاش می کردند، تنها دو روز بعد از انتخابات توسط برخی افراد که سوای از این انتخابات بودند و خود را از جرگه ی اصلاح طلبان می نامیدند، از عرصه ی سیاسی حذف شدند و در نامه نگاری های فراوان پس از انتخابات به رییس جمهور منتخب، حتی نام برخی فعالین این قشر نیز حذف شد تا گروهی که در دوران تبلیغات و به راه بودن ستاد انتخاباتی، از چند صد متری ستادها نیز رد نشده بودند و از دور حتی برای فعالین ستاد دستی نیز تکان نداده بودند، با انگیزه های مختلف، به عنوان اصلاح طلبان فعال معرفی شوند و این آغاز اختلافات بود.
اختلافات از کجا شروع شد؟
وجود اختلاف کنونی بین اصلاح طلبان از همان روز بعد از انتخابات ایجاد شد؛ کسانی که پیش از این اصولگرا بوده و با این عنوان در انتخابات کاندیدا می شدند، طی 8 سال دولت نهم و دهم، تغیر رویه داده و کم کم از اصول گرایی به اصلاح طلبی گرویدند؛ نه این که اصولگرای منتقد باشند، مانند آقای علی مطهری، و نه این که از ابتدا چون سید محمد خاتمی اصلاح طلب باشند؛ بلکه معتقد بودند باید باشیم، حالا به هر طریق و با هر رویکرد و دیدگاهی.
سخنی با مجمع
مجمع اصلاح طلبان دشتستان در حالی پا به عرصه ی سیاسی استان بوشهر نهاد که پیش از این حتی بردن نام اصلاح طلبی و سید محمد خاتمی نیز ممنوع شده بود، چه رسد به نقد منصفانه و نشست سیاسی در فضای نسبتا باز و آزاد.
حالا مجمع اصلاح طلبان دشتستان بیانیه ای صادر کرده و بدون این که همه ی اعضای شورای مرکزی مجمع از مفاد آن مطلع باشند؛ و در حالی که در نشست مجمع قرار نبوده بیانیه له یا علیه کسی باشد؛ اصلاح طلبان منتقد یکی از اقدامات آقای استاندار در همایش سالروز حماسه ی 24 خرداد را به جرم انتقاد، محکوم کرده و این را دو دستگی در اصلاح طلبان نامیده است؛ همینطور در این بیانیه آمده « انتظار نبود برخی دوستان همفکر همایش 24 خرداد 93 را به نام خود مصادره نمایند »؛ در حالی که اغلب حاضرین در آن همایش را اصلاح طلبان تشکیل می دادند و تقریبا همه ی اعضای مجمع اصلاح طلبان دشتستان که در آن همایش بودند، با تشویق های خود منتقدین را حمایت می کردند و از حامیان ادامه ی سخنرانی آنان با مشی انتقادی بودند که این نشان دهنده ی خط فکری غالب مجمع اصلاح طلبان دشتستان می باشد.
گفتمان اصلاح طلبی و حمایت از دولت تدبیر و امید
همانطور که در بیانیه آمده و در همایش 24 خرداد 93 نیز از سوی کلیه ی منتقدین و سخنرانان تاکید شد، همه ی اصلاح طلبان از دولت تدبیر و امید و شخص رییس جمهور و کابینه اش حمایت می کنند؛ مردم هم که به طور یقین ایجاد اصلاحاتی را خواستارند با وجود تداوم برخی مشکلات، سکوت کرده اند، امید دارند و به حمایت خود از دولت یازدهم ادامه می دهند، پس اگر انتقادی مطرح شود که نظر 90 درصد مردم باشد، به قصد تخریب شخص یا به معنای انشقاق بین اصلاح طلبان و دولت تدبیر و امید نبوده و تنها برای سرعت بخشیدن به اصلاح وضعیت می باشد.
به شخصه معتقدم همانطور که در همایش 24 خرداد نیز مطرح شد، مملکت راهی جز سیاست تدبیر و امید نداشت؛ و اگر کاندیدای اصلاح طلبی نیز در انتخابات پیروز می شد، با توجه به وضعیت موجود و فضای بسته ی ایجاد شده در دولت قبل، نمی توانست ذره ای در بهبود و اصلاح امور قدم بردارد چه رسد به کسب برخی موفقیت هایی که در طول ده ماه حضور دولت تدبیر و امید حاصل شده است.
به جد معتقدم عملکردی که در راستای تغییر شرایط و بهبود آن باشد، اصلاح و اصلاحات نام دارد، دولت یازدهم نیز که با هدف بهبود شرایط و تغییر و اصلاح وضعیت موجود پا به عرصه نهاده، درون مایه و هدف اصلاح طلبی دارد و مطمئنا از سوی همه ی اصلاح طلبان حمایت می شود، بنابر این برخی سخنان نباید باعث گردد افراد تازه کار و جویای نامی که پس از انتخابات ظهور کرده اند، اعتدال گرایی را یک گفتمان تصور کرده و از آن برای سرکوب اصلاح طلبان و ایجاد دو دستگی بین آنان استفاده نمایند یا با ورود تفکر خود مجمعی به نام اصلاح طلبان دشتستان را در مقابل هم حزبانشان قرار دهند.
فراموش نکنیم در سال های نه چندان دور، همین گونه افراد بودند که با حمایت بی چون و چرا و تمجیدات نابجا و جلوگیری از بیان هر گونه انتقاد، اطراف احمدی نژاد را گرفتند و تلاش کردند گفتمانی جدید ایجاد نمایند تا جایی که در نهایت اصولگرایان مجبور شدند خود را از هم حزب بودن با وی مبرا کنند و البته نتیجه ی این اقدام نیز هنوز قابل رویت است.
مجددا تاکید می کنم، با وجود مباحث و انتقادات مطرح شده، بدون شک دولت تدبیر و امید و عوامل و کارگزارانش در استان بوشهر، حمایت قشر عظیمی از اصلاح طلبان را در کنار خود خواهند داشت.
