فکرشهر: «می‌خواهیم آلودگی هوا را بدون کمک و دخالت دولت، خودمان حلش کنیم برود پی کارش ولی ...»
به گزارش فکرشهر، روزنامه ایران در ستون طنز خود نوشت: «متأسفانه عادت کرده‌ایم که کنج خانه لم بدهیم و پا روی پا بیندازیم یا توی تشت شیر بگذاریم و منتظر بنشینیم تا دولت همه کار برایمان انجام بدهد. از دادن یارانه گرفته تا پیدا کردن شغل دوم و سوم برای خودمان و شغل اول برای فرزندان‌مان و باز کردن راه‌ها و فرودگاه‌ها و تأمین بیمه و سایر امکانات و مایحتاج زندگی. اصلاً دولت ما را تنبل بار آورده است، از بس نگذاشته خودمان روی پای خودمان بایستیم.
مگر دولت چه گناهی کرده که از آب و نان گرفته تا تخم مرغ و بنزین و کفش و کلاه و کانکس و برف و باران و دلار مردم را باید تأمین کند؟ یک جایی باید این روند قطع شود و چه موردی بهتر از همین معضلی که این روزها کل مردم کشور درگیرش هستند، یعنی آلودگی هوا. می‌خواهیم این یک مورد را بدون کمک و دخالت دولت، خودمان حلش کنیم برود پی کارش، ولی با فشار. هر چند الان با این بارندگی‌ها یک مقداری اوضاع درست شد، ولی آش و کاسه که عوض نشده و دو روز دیگر باز همین بساط است.
در قدم اول بهترین راه حل این است که خودمان راه بیفتیم و هرچه خودروی فرسوده می‌بینیم پنچر کنیم تا نتوانند حرکت کنند. هزینه‌ای هم ندارد، فقط کمی فشار می‌خواهد و یک میخ. این طوری تا صاحب خودرو بخواهد پنچری‌اش را بگیرد یا زاپاس عوض کند، وقت تلف می‌شود و یکی از عوامل آلاینده حذف می‌شود. برای رونق سیستم حمل و نقل عمومی هم چون وسع‌مان نمی‌رسد از جیب بگذاریم و اتوبوس و مترو و تاکسی‌ها را اضافه کنیم، این بار هم باید کمی فشار بدهیم و فشرده‌تر سوار اینها بشویم تا وقتی که پول دست‌مان بیاید و بتوانیم بدون کمک دولت تعداد وسایل نقلیه عمومی شهرهایمان را افزایش بدهیم. یک کم دیگر که پس‌انداز کنیم حتی می‌توانیم خودروهای استاندارد خارجی و هیبریدی هم وارد کنیم.
مورد بعدی کارخانجات و صنایع آلاینده هستند. خب این هم کمی فشار لازم دارد تا خودمان حلش کنیم. فشار اول به مدیران صنایع است تا در کارخانه هایشان را تخته کنند و بروند جایی که ورشکسته نمی‌شوند و بیمه و مالیات و فلان و بهمان پا بیخ خرشان نمی‌گذارند. فشار دوم هم به کارگران آن کارخانه‌هاست تا توان‌شان را بالا ببرند و بتوانند در برابر فشار گرسنگی و فشار صاحبخانه و قسط و قبض و شهریه و... طاقت بیاورند.
با این حساب تقریباً عوامل اصلی آلودگی‌ها از بین رفتند. می‌ماند چند مورد جزئی مانند فشرده کردن خاک دشت‌ها و بیابان‌ها و مرطوب کردن‌شان تا بلند نشوند، فشار دادن ماسک جلوی دهان و بینی، خوردن پرفشار شیر، وارد آوردن فشار به اهالی شهرها و روستاهایی که خیلی اوضاعشان خراب است تا نقل مکان کنند یا کمی به خودشان فشار بیاورند تا به جای شش، خاکشش دربیاورند و چند مورد خرده ریز دیگر.
در آخر هم یک فشار کوچولو کافی است تا صدا و سیما چند تا برنامه و مصاحبه درباره مزایای خاک خوردن و تأثیر دود بر سلامتی جسم و روان و اهمیت آلودگی هوا در گرم شدن کانون خانواده‌ها بسازد و خلاص. انصافاً دیدید کاری نداشت و نباید برای هر موضوع پیش پاافتاده‌ای مزاحم دولت شد؟ اینم از این.»
