فکرشهر ـ فریده خدادادی: یکی از تمام حس هایی كه می شود با آن حال انسان خوش باشد، نگاه كردن به بوم نقاشی ای است كه با انگشتان انسانی دیگر كشیده شده است. می دانیم كه هنرهای زیادی هستند كه همه با روح انسان سر و كار دارند و به گونه ای غذای روحند؛ اما یك هنر هست از
بقیه متمایزتر و یا اول ترین های بشریت و آن نقاشی است كه اوایل برای گفت و گو و یا نشان دادن تاریخ یك نسل روی سنگ ها در غارها و... ثبت می شد و با روند رو به جلوی زمان، نقاشان از دیگر انسان ها متمایز شدند؛ به نظر شخصی بنده، نقاشی ذاتی است و گاهی یك نفر نقاش به
دنیا می آید و چه لذتی می برد آن هنرمند وقتی ذهنش را به روی بوم یا دیوار یا پارچه یا چوب و... می آورد و یك اثر را خلق می كند.
عبداله دویسری كه روی دیوارهای شهر آثارش خودنمایی می كند، بی شك یكی از بهترین نقاشان شهر و دیار ما می باشد كه چندی پیش هم نمایشگاهی بر پا كرد با عنوان گروه «كادر». این نمایشگاه با سرپرستی آقای دویسری و چند تن از شاگردانش شروع شد و قرار است، یك آغاز تیمی
این گروه باشد برای ثبت موفقیت های بیشتر. همچنین، در بین هنرجوهای دویسری، خانم نوجوانی هنرش بیشتر به چشم می آمد؛ بانوی جوانی به نام فرناز حسن زاده که از دیگر شاگردان آقای دویسری متمایز است.
رویای من بهترین شدن است
ـ از خودتان بگویید.
عبدا... دویسری هستم. متولد 1362. نقاش. در حال حاضر کارمند واحد زیباسازی شهرداری برازجان می باشم و در اوقات فراغت تدریس نقاشی می کنم و البته رهبری گروه هنری «کادر» را هم بر عهده دارم.
ـ چه چیز در هنر شما را جذب می كند؟
هنر به من آرامش می دهد و در واقع بخش مهمی از زندگی من را فرا گرفته است.
ـ از چه سالی و چطور كار حرفه ای خود را آغاز كردید؟
از کودکی علاقمند به هنر بودم و کار حرفه ای خود را از سال ۸۶ آغاز نمودم.
ـ انگیزه اصلی شما چه بود؟ رویای خاصی را دنبال می كردید و آیا به رویاهایتان رسیده اید؟
خب، بی شک همه ی آدم ها برای ادامه ی عمر خود به انگیزه نیازمندند؛ گاهی انسان یک هنر خاصی را دنبال می کند که دوست دارد در آن حیطه بهترین باشد و به درجات بزرگی دست پیدا کند و من نیز از این قاعده مستثنی نبوده و نیستم اما چیز دیگری که وجود دارد آرامشی است که از نقاشی کردن به دست می آورم و این آرامش را با هیچ چیزی نه توان مقایسه کردن دارم نه عوض کردن آن را...
در واقع، همان طور که عرض کردم، رویای من بهترین شدن و بهترین بودن در کارم است ولی هنوز راهی طولانی مانده؛ اما تا الان از خودم راضی هستم چون پیش روی خوبی داشتم.
ـ اولین اثر هنری حرفه ایتان چه بود؟
اولین اثر هنری ام یک چهره با تکنیک سیاه قلم از پیشکسوت عزیز عرصه ی سینما و تلویزیون، جناب جمشید مشایخی بود.
ـ روند ظهور یك اثر هنری برای شما چگونه است؟
خب در کل من از محیط اطراف ایده می گیرم و بعد جرقه هایی در ذهن من زده می شود و ظهور می کند و در ذهنم شکل می گیرد و من را به سوی بوم یا دیوار و... می کشاند برای خلق این اثر.
ـ خلق یك اثر هنری در شما نیازمند شرایط خاصی است؟ مثلا موسیقی بگذارید یا سكوت باشد؟
برای خلق یک اثر هنری، موسیقی به من خیلی کمک می کند؛ البته گاهی اوقات سکوت من را متمرکز می کند و صدای قلم مو که روی بوم کشیده می شود نقش موسیقی را ایفا می کند.
ـ سبك آثار شما چیست؟ کمی برای ما از سبکتان بگویید؟
سبک من رئال است. رئال همان طور که همه می دانید، یعنی واقع گرایی. رئالیسم یا واقع گرایی، شیوه ای است که در آن هنرمند باید در نمایش طبیعت (طبیعت بدونِ انسان و با انسان) از هرگونه «احساساتی گری» خودداری کند. در کل، رئال نوعی گرایش هنری است که اشیاء و موجودات را آن گونه که هستند، زشت را زشت و زیبا را زیبا ترسیم می نماید. باید موضوعات منتخب را بدون کم و کاست و شیرین کاری و عوام فریبانه شدن طرح در ذهن بیننده، ترسیم کند و تخیلات غیر واقعی نیافریند و شعار ندهد. مبنای کار آنان صادقانه نگری و صادقانه اندیشیدن است.
ـ چالش های پیش روی شما در خصوص این حرفه چیست؟
متاسفانه هنر در هر زمینه ای در جامعه ی ما آن طور که باید و شاید اهمیت داده نشده و اگر وضعیت جامعه هنری به همین منوال باشد، به سمت و سویی که نباید پیش می رود.
ـ تا الان چند نمایشگاه برگزار كرده اید و آیا نمایشگاه ها گروهی بوده؟
حدود ۱۵ نمایشگاه که اکثرا گروهی بوده؛ هم شرکت کرده ام و هم برگزار نموده ام.
ـ به نظر شما هنر چقدر در زندگی شخصی اتان تاثیر پذیر است؟ برایتان درآمد هم دارد؟
هنر بخش بزرگی از شخصیت من را تشکیل داده و حتی پرستیژم را در جامعه به شکل ملموسی مورد تاثیر قرار داده است. متاسفانه درآمد خوبی ندارد و دلیلش بیگانه بودن ما با جامعه هنر است.
ـ در نمایشگاه اخیر كه با نام «كادر» برگزار شد، چه افرادی حضور داشتند و آیا این گروه ماندگار است؟
نمایشگاه اخیر گروه هنری «کادر» با همت اعضای کادر، جناب آقای مهدی حسن پور، سرکار خانم حسن زاده، خانم ساحل صفرپور، خانم ندا کشتکاری، خانم مرضیه رضایی نیا، خانم حمیرا حیدری، خانم فاطمه سعدآبادی، خانم فاطمه پهلوانی، خانم لادن جوان روح و خانم مینا عرفانیان تشکیل شد که این گروه حالا حالاها ماندگار است.
ـ آیا قرار است «كادر»، برند عبداله دویسری شود؟
درست است کادر برند عبداله دویسری خواهد بود. نهایت تلاشمان را می کنیم که این نام بماند و موفقیت های زیادی را با این نام به منصه ی ظهور برسانیم.
ـ برنامه هایتان برای آینده چیست؟
برنامه های متعدد هنری و فرهنگی در پیش روست. برگزاری نمایشگاه در شهرهای مختلف، نقاشی دیواری گروهی و... و البته در آینده باید منتظر باشیم که چه رقم می خورد.
من با «کادر» دیده شدم
ـ کمی از خودتان بگویید.
فرناز حسن زاده هستم. متولد ۱۳۷۷/۵/۲۶ و بسیار پیگیر در زمینه ی هنر و عکاسی مستند.
ـ فعالیت تان را از چه سالی در عرصه ی هنر شروع كردید.
از وقتی که یادم می آید عاشق نقاشی بودم و از بچگی ذوق هنری داشتم و از سال 92 به صورت جدی به نقاشی پرداختم.
ـ سبك شما چیست؟ كمی در مورد سبك كاری اتان بگویید.
آبستره. انتقال حس با رنگ و حرکت. به نظرم این سبک نقاشی بهترین روش برای به چالش کشیدن ذهن و فکر انسان و در عین حال، زیر پا گذاشتن قوانین نقاشی های سنتی و کلاسیک دارای قوانین خاص و مهمی مثل انتخاب رنگ و ترکیب بندی است.
ـ اثری هم دارید كه از دیگر آثارتان متمایز باشد؟ این تمایز نشات گرفته از چیست؟
بله؛ یک تابلو است به اسم هجوم؛ چون این کار یک کار حسی است و در یک شرایط خاص و شخصی بود کارش کردم. کم پیش می آید در آن شرایط قرار بگیرم و شاید اگر دوباره در آن شرایط قرار بگیرم، بتوانم مثل هجوم کار کنم.
ـ شما از ابتدا کارتان را زیر نظر آقای دویسری آغاز کردید یا با تشكیل گروه «كادر» به این جمع پیوستید؟
نه؛ دو سال است که افتخار شاگردی استاد دویسری را دارم.
ـ با استاد دویسری كار كردن چطور است؟
به نظرم بهترین اتفاق ممکن برای من آشنایی با ایشان بوده که واقعا باعث پیشرفتم شده و جزو معدود استادهایی هستند که در زمینه هنری، هر چیزی که دارند را در اختیار هنرجوهایشان می گذارند و همه هنرجوها را به یک چشم می بینند و همیشه به عنوان یک دوست همراه من هستند.
ـ اهدافتان برای آینده چیست؟
یکی از هدف هایم این است که سبک نقاشی ام را ادامه بدهم و به جایی برسانم که به یک برند تبدیل شود با اسم خودم. برای آینده برنامه و هدف زیاد دارم ولی خب دوست دارم عملی بشود و از قبل در موردش حرف نزنم.
ـ آثارتان تاثیر گرفته از شخص خاصی است یا نه؟
نه. بیشتر جرقه های ذهنی هستند.
ـ نقاش مورد علاقه ی شما در سبك خودتان كیست و چرا؟
ونسان ونگوک؛ چون در نقاشی هایش جنون داشت و همیشه دنبال نوگرایی بود.
ـ الهام گرفتن شما بیشتر از چه سمت و سویی است؟
بیشتر از دغدغه های فکری ام الهام می گیرم.
ـ همچنان با گروه كادر می مانید؟
بله؛ با گروه کادر ادامه می دهم، چون من با کادر دیده شدم.
