ماهیان خلیج فارس پرواز کردند و به چین رفتند

فکرشهر- الهام راسخی: این تیتر یک مجله سینمایی نیست. اسم یک فیلم علمی - تخیلی هم نیست. این حقیقت تلخِ خلیجِ همیشه ساکتی است که همانند مردمان ساحل نشینش هرگز زبان اعتراض نداشته و ندارد؛ چه زمانی که انگلیسی ها به ساحلش یورش آوردند، چه آن موقع که عرب ها نامش را تغییر دادند و چه حالا که چینی ها ماهیانش را به تاراج بردند. نه خودش دست و پایی داشت که جلوی غارتگران را بگیرد و نه مردم همیشه محرومش حق اعتراض داشتند که بگویند سفره هایشان در حال حاضر از همیشه خالی تر است؛ شما دیگر آن را از ماهی تهی نکنید؛ ماهیانی که قرن هایِ قرن سفره های ساده مردم جنوب را برکت می دادند و با آن ها انواع و اقسام غذا می پختند؛ زیرا که رکن اصلی و شاید تنها ماده غذایی بود که هرچند با مشقت، اما ارزان تر در اختیار آن ها قرار می گرفت؛ از شیر، قباد، سنگسر، جِش، دوغُلمه، حلواسفید و حلواسیاه گرفته تا شِعری، زردو، بیا، خارو و چنگو.

به گزارش فکرشهر، اما امسال گویی همه ماهی ها عزمشان را جزم کردند، بار سفر بستند و به همراه «بیا» از سفره ها رفتند. در بحران اقتصادی فعلی و با تحریم هایی که دایره آن روز به روز تنگ تر می شود، به ناگاه تمام بازار از ماهی و میگو خالی شد، آن هم در فصلی که هر ساله شاهد سرازیری ماهی و میگو به سمت بازار بودیم و مردم علاوه بر خرید برای مصرف روزانه، برای چندین ماه بعد که میگو صید نمی شد یا ماهی کم بود هم در فریزر ذخیره می کردند، آنچنان که در زمان قدیم خشک می کردند. اما امسال نه ماهی و نه میگو در بازار نیست و مقدار اندکی هم که در بازار وجود دارد، به قیمت هایی گزاف به فروش می رسد؛ قیمت هایی چند ده برابری که دست هیچ قشری به آن ها نمی رسد. چه برای خانواده های پرتوان و چه قشرهای کم درآمدی که در بلبشوی اقتصادی که توان خرید گوشت قرمز و مرغ را نداشتند، همیشه بازار ماهی، کورسوی امیدی بود که به سفره شان رنگ و بو بدهد؛ اما امسال، همان ماهی ها هم لیز خوردند و از کفشان رفتند. امسال به قول جنوبی ها، «بوی ماهی و میگو هم به مشام کسی نرسیده است» اما بوی دیگری شامه همه را پر کرده؛ یک بوی خفه کننده؛ ولی نه تنها کسی منبع آن را نمی یابد که مسوولین مربوطه نیز وجود این رایحه متفعن را تکذیب هم می کنند.

هرچند موضوع بسیار بزرگ و تصورش دهشتناک بود. «اجاره دادن خلیج فارس به کشتی های چینی برای صید ماهی»! منظور از این «ماهی»، تنها ماهیانی مثل قباد و شیر و... نیستند؛ بلکه شامل تمام آبزیانی می شوند که از بخت بد، سایه شوم کشتی های چینی بالایِ سرشان افتاده باشد؛ زیرا همانطور که همه می دانند، چینی ها مانند ما، مسلمان نیستند که برای خوردن جانوران، چه دریایی و چه خشکی زی، حلال و حرام کنند، بلکه آن ها هر چه که در دریا باشد و قابل یا غیر قابل خوردن باشد را می خورند. برای صید هم به شیوه ی صیادان ما (صید حلال) عمل نمی کنند، بلکه با صید برقی و ترال، هرآنچه در دریا هست را به جز ماسه، پارو می کنند و با خود می برند. این موضوعی است که هفته ها و چندین ماه است که صیادان و بازاریان (ماهی فروش ها) به آن اذعان دارند و مردم با چشم های خودشان نبود ماهی در سفره هایشان را می بینند، در حالی که مسوولین ذی ربط تمام تلاششان را می کنند که آن را نفی کنند؛ اما قطعا تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها! 

به گزارش فکرشهر، دیری نگذشت که پچ پچ ها پخش شد و خبرها هر دقیقه با تکذیب و تایید مسوولین بالا و پایین شدند؛ خبرهای ضد و نقیضی که نمونه هایش را در ادامه می خوانید:

رییس هیات مدیره اتحادیه صیادی‌های چابهار و کنارک: تا دو سال قبل، ترالرها و صید ترال بلای جان صیادان چابهار و کنارک بودند، حدود ۶۰ فروند ترالرهای چینی به آب‌های عمان می‌آمدند و با تورهای کف روب خود هرچه بودونبود جارو می‌کردند. (28 مرداد 97/ مهر).

مدیرکل شیلات سیستان و بلوچستان: در بحث حضور کشتی‌های صید صنعتی ترال و چینی مطرح شده مربوط به صید ماهی غیرماکول است؛ ترالرها و کشتی‌های صید صنعتی صرفا ماهی‌ غیرحلال فانوس ماهی است. هرچند در تورشان دیگر ماهی‌های غیرحلال هم است ولی هدف فانوس ماهی است.

شاپور کاکولکی، معاون صید و بنادر ماهیگیری سازمان شیلات ایران: سازمان شیلات ایران تا به امروز مجوزی برای صید آبزیان توسط چینی‌ها صادر نکرده است و چینی‌هایی نیز که در دریا مشاهده می‌شود برای ایرانی‌ها صید می‌کنند.(27 مرداد97/ تسنیم).

امور بندری و اقتصادی سازمان بنادر و دریانوردی با تایید رسمی ماهیگیری چینی‌ها در آب‌های عمیق ایران در دریای عمان، گفت: چینی‌ها قراردادی در قالب اجاره بلند مدت با شیلات کشورمان دارند، گویا فناوری که این شناور‌های چینی دارند در ایران وجود ندارد که بتوانیم ماهی را در عمق ۲۰۰ متری صید کنیم. (27مرداد 97/ انتخاب).

معاون امور دریایی سازمان بنادر و دریانوردی: شناور‌های صیادی چینی؛ که در آب‌های ایران صید می‌کنند یا در مالکیت ایرانیان هستند و یا تحت اجاره ایرانیان قرار گرفتند؛ شناور‌های چینی تحت اجاره شرکت‌های ایرانی هستند که برای صید یک گونه ماهی به نام «فانوس ماهیان» فعالیت می‌کنند. این نوع ماهی خوراک انسان نیست و برای پودر در صنعت دام و طیور مورد استفاده قرار می‌گیرد.(27 مرداد 97).

محمود حجتی ـ وزیر جهاد کشاورزی: در آب‌های ساحلی ایران هیچ کشتی خارجی حضور ندارد. در خلیج فارس که اصلا چنین موضوعی نیست و در دریای عمان و اقیانوس هند صیادان ما پیشرو هستند. کشتی‌هایی که در این مناطق هستند و معمولا فانوس ماهی درعمق بیش از ۲۰۰ متر صید می‌کنند ثبت شده ایران هستند و اغلب در مالکیت ایران هستند؛ بخشی از آنها از چینی‌ها اجاره شده‌اند که صید آنها به داخل ایران می‌آید (27 مرداد).

معاون صید و بنادر ماهیگیری شیلات استان بوشهر از کاهش ۵۲ درصدی میزان صید میگو در آب‌های استان خبر داد و گفت: صیادان استان بوشهر ۶۳۹ تن میگو صید کردند. (27 مرداد/ مهر).

نماینده مردم هرمزگان در مجلس: حضور کشتی‌های چینی در آب‌های خلیج فارس پشت پرده دارد. سازمان شیلات درباره حضور صیادان خارجی در آب‌های ایران ضد و نقیض‌گویی می‌کند. (14 فروردین97/ پایگاه خبری و تحلیلی دیده بان ایران). 

عباس کثیر، امام‌جمعه بندرچارک به رسانه محلی «هرمز» گفته است که با هدایت مسوولان کشتی‌های خارجی به‌ ویژه صیادان هندی به آب‌های خلیج فارس ورود پیدا کرده‌اند، با استفاده از تورهای صنعتی تمام آبزیان خلیج فارس را صید می‌کنند و زندگی صیادان بومی این منطقه را بشدت تحت‌ تاثیر قرار داده‌اند. (فروردین 97).
احمد مرادی، نماینده مردم بندرعباس در مجلس از رانت‌ها و پشت پرده‌هایی خبر می‌دهد که باعث حضور کشتی‌های چینی در آب‌های ایران شده است. او به «خانه ملت» گفته است کشتی‌های صنعتی نباید در محدوده منابع آبی کشور به صید بپردازند. بنده احساس می‌کنم، پشت پرده صید کشتی‌های چینی در سواحل جنوبی کشور رانت‌هایی نهفته است و این افراد با استفاده از خلاهای قانونی، صیدهای بی‌رویه توسط کشتی‌های چینی را ساماندهی کرده‌اند. (فروردین 97).

عبدالغفور ایران‌نژاد، نماینده مردم چابهار در مجلس به «جام جم» گفته است که: صید ترال توسط کشتی‌های چینی در آب‌های عمان انجام می‌شود.(فروردین97).

حسین حسینی، مجری طرح توسعه پایدار صید فانوس، ‌در پاسخ به این‌که شنیده می‌شود به دلیل فعالیت بیش از حد و تعداد زیاد کشتی‌های صیادی چینی در آب‌های جنوب، ذخیره ماهیان برای صید بومی و سنتی به شدت کاهش یافته، این موضوع را رد کرد و گفت: تمام کشتی‌های صیادی فعال در آب‌های جنوب تحت حاکمیت جمهوری اسلامی ایران و با پرچم ایران است که برای فعالیت باید گواهی ثبت سازمان دریانوردی و سازمان شیلات را مطابق چارچوب و آیین‌نامه‌های صید و صیادی دریافت کنند و اگر هم کشتی‌ای تحت عنوان چینی یاد می‌شود، قطعا شریک تجاری طرف ایرانی است.( 23 اسفند 96/ فارس). 

حسن صالحی، رییس سازمان شیلات به صورت کلی وجود صیادان چینی در آب‌های ایران را منکر شده و به ایسنا گفته است که چینی‌ها به‌ طور کل در آب‌های ایران حضور ندارند و در آب‌های آزاد صید می‌کنند.(فروردین 97).

امام جمعه اهل سنت بندر سیریک می‌گوید: متاسفانه آقازاد‌ه ها با دریافت پول‌های هنگفت، دریا را در اختیار چینی ها می‌گذارند و حق و حقوق مردم ساحل نشین هرمزگان را به تاراج می‌برند. (تابناک).

مصطفی ذوالقدر، نماینده مردم میناب در مجلس شورای اسلامی: کشتی‌های چینی در ایران حضور دارند و ما هم هزاران بار پیگیری کرده‌ایم، اما رییس سازمان شیلات حرف کسی را گوش نمی‌کند. (تابناک).

احمد مرادی، نماینده مردم بندرعباس در مجلس: کشتی‌های چینی در خلیج فارس و آب‌های جنوبی کشور حضور دارند که پیش از این سازمان شیلات ایران آن را انکار می‌کرد و امروز می‌گوید، کشتی‌های چینی با پرچم ایران به خلیج فارس می‌آیند و سیر می‌کنند. معلوم است هر کشتی که بخواهد در آب‌های ایران سیر کند، باید پرچم کشورمان را روی شناورش نصب کند! (تابناک).

سعیدی، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس: طبق گفته صیادان هرمزگان، صیادان چینی با قایق‌های مجهز به تکنولوژی‌ جدید به صید ماهی با حجم بالا در منطقه می‌پردازند و این میزان صید به حدی است که زیست‌بوم منطقه را تغییر داده است. (اردیبهشت 96/ باشگاه خبرنگاران جوان). 

رییس امور صید شیلات استان بوشهر از کاهش ۴۵۰ درصدی صید میگو در خلیج فارس خبر داد و با بیان اینکه در مدت مشابه سال قبل ۶۹۸ تن میگو در آب‌های استان صید شده بود، خاطرنشان کرد: در مجموع هزار و ۳۳۰ تن میگو در سال گذشته در آب‌های استان صید شده بود که امسال شاهد کاهش آن خواهیم بود. (15مرداد 97/ مهر).

عباسعلی زنده بودی، مدیرکل شیلات استان بوشهر: سالانه بیش از ۱۴ هزار تن میگوی پرورشی در استان بوشهر تولید می‌شود که بیش از نیمی از میگوی پرورشی کشور را شامل می‌شود. (6 خرداد 96/ تسنیم).

سید حسین حسینی محمدی ـ رییس سازمان صنعت، معدن و تجارت استان بوشهر: در استان بوشهر اقدامات و پیگیری‌های لازم برای توسعه صادرات میگو صورت می‌گیرد. (مهر) 22مهر96

معاون وزیر جهاد کشاورزی و مدیرعامل شیلات ایران گفت: امسال به دلیل بازار خوب آبزیان در دنیا با رشد 200 درصدی صادرات میگو رکوردی مهم در صادرات این آبزی کسب کردیم.(ایرنا) اسفند 92

مدیرعامل سازمان شیلات ایران گفت: منابع و ذخایر موجود در خلیج فارس به گونه ای نیست که امکان برداشت اضافه از آن وجود داشته باشد.( ایرنا)

پاپری، رییس امور صید شیلات استان بوشهر: امسال قیمت میگو به حدود ۴۰ هزار تومان رسیده است و البته میگوهای باکیفیت با قیمتی بیش از ۵۰ هزار تومان نیز به فروش رسیده است که یکی از مهم ترین دلایل را می‌توان کاهش صید دانست. (مرداد 97/ مهر).

به نوشته دیده بان ایران، ماهیگیران قانون‌شکن چین و هند در خلیج فارس بارها خبرساز شده‌اند. آخرین‌بار در تعطیلات نوروز بود که خبر رسید صیادان چینی در آب‌های خلیج فارس به صیادان قشمی تیراندازی کرده و دو تن از آنها را کشته‌اند. هر چند این موضوع به‌سرعت تکذیب شد و سازمان شیلات اعلام کرد که قایق دو ماهیگیر ایرانی در دریای طوفانی غرق شده است و چینی‌ها در حریم آب‌های آزاد صید می‌کنند اما حضور ماهیگیران خارجی در خلیج‌ فارس و در محدوده آب‌های ایران با ضد و نقیض‌های فراوان روبه‌رو بوده است؛ همچنین سایت تابناک نیز مردادماه 97 در این باره نوشت: صید ترال در آب‌های ساحلی کشورمان موجب شده تا امکان صید برای لنج‌ها و کشتی‌های ایرانی تنها در فواصل دور از ساحل ممکن باشد؛ موضوعی که بارها مورد اعتراض صیادان وطنی قرار گرفته تا حتی به گوش دادستانی هم برسد. صیادانی که تاکید دارند، اگر زیاد پاپیچ مسوولان شوند، ممکن است مجوز صیدشان باطل و به کل زندگیشان فلج شود. 

در کنار اخبار میزان کاهش صید میگو در آب های استان بوشهر و خلیج فارس هم که بارها توسط مسوولین مربوطه اعلام شده {چند نمونه اش در بالا ذکر شد}؛ هیچ خبری از علت کاهش 450 درصدی صید میگو و کاهش صید ماهی بیان نشده است؛ تنها گفته اند کاهش بوده، در حالی که همان لنج ها و کشتی های بومی سال های قبل و در همان فصل ها به دریا رفته اند ولی این بار خالی بازگشته اند.

هر چند این تایید و تکذیب ها هنوز هم ادامه دارد و هر بار یک مسوولی از جایی بلند می شود و خبری را اعلام می دارد و دیگری هم در جایی دیگر آن را رد می کند ولی این سوالات را در ذهن مردم ایجاد کرده که:

 به یکباره چه شد؟ ماهی ها به کجا رفتند؟ آیا دچار تغیرات محیط زیستی شدند و همگی از بین رفتند؟ چه اتاقی برایشان افتاده که در اسفند 92 رکورد 200 درصدی صادرات میگو را شاهد بودیم، اما امسال بعد از 4 سال، با کاهش 450 درصدی برداشت میگو مواجه شده ایم؟! این سکه دو رو بیشتر ندارد. یا ماهی و میگوها از بین رفته اند یا صید شده و سر از بازاری غیر از بازار کشور خودمان درآورده اند. اگر فرض را بر از بین رفتن طبیعی ماهیان و تغییرات در اکوسیستم دریا بگذاریم، مگر می شود اتفاقی به این وسعت در دریای چسبیده به خانه هایمان بیفتد و کسی خبردار نشود؟ مسوولان محیط زیست هشدار ندهند و فعالان محیط زیست از آن حرفی نزنند؟ پس مورد اول کاملا منتفی است. بنابراین صید شده اند؛ اما این صید توسط صیادان ایرانی صورت نگرفته است، زیرا آن ها در فصل های مشخص و تحت قوانین سخت و خاصی می توانند به دریا بروند و ماهی و میگو صید کنند.

اما واقعا چه کسی می داند چه اتفاقی افتاده؟ ماهی ها کجا رفته اند و میگوها زیر دندان چه کسانی مزه می کنند؟ وقتی از صیادان و ماهی فروشان اصرار و از مسوولین شیلات در خصوص اجاره دریا به چینی ها انکار است، چه می توان کرد؟ با این اتفاقات افتاده و تکذیب ها و تاییدهای متناقض، چگونه می توان اعتماد مردم را جلب کرد؟ با این اوضاع پیش آمده چگونه دل صیادی راضی می شود که با وجود کشتی های چینی که هزاران کیلومتر از دریا عبور می کنند و به خلیج فارس می آیند، منابع دریایی ما را چپاول می کنند، او سفره خالی خانواده اش را بدون نان بگذارد تا صید غیرقانونی انجام ندهد و محیط زیست را به خطر نیندازد؟! چگونه او به چنین مسوولانی که حقیقت را از او پنهان و نانش را آجر می کنند، اعتماد کند؟ در این اوضاع اقتصادی که مردم توان خریدشان بسیار پایین است و واردات هم ممنوع است، در زمانی که تحریم ها به گلوی اقتصاد مردم فشار می آورد و لقمه توی دهانشان زور آب پایین می رود، زمان مناسبی برای اجاره دادن دریا به کشتی های چینی است؟ زمان پر کردن شکم چینی ها با ماهی های بومی دریای ماست، در حالی که خودمان در حسرت آن هستیم؟ دریایی که حراست از آن به عهده ماست، نباید ماهی اش توی سفره این مردم برود؟ از این مرز جنوبی تنها گرما و شرجی، بی آبی و قطعی برقش سهم مردم رنج کشیده جنوب است؟ آیا زندگی کردن در اینجا چیزی برایشان جز مشکل دارد، وقتی از نعمت های خدادادی اش محروم و بی نصیب می مانند؟! از استخدام در صنایع نفت و گاز پارس جنوبی گرفته تا قطع آب و برق و حالا هم خالی شدن سفره هایشان از غذای دریایی که هر روز شرجی شورش بر زخم دلشان می نشیند. از همه این ها که بگذریم، صید ترال و برقی (صیدی که چینی ها استفاده می کنند)، اثرات محیط زیستی مخربی دارد. در این روش صید غیرگزینشی عمل می کند و سبب جارو کردن هر نوع ماهی قابل عرضه در بازار و ماهی نامطلوب به یک اندازه می شود. از آنجا که ترال کف شامل کشیدن ابزار سنگین ماهیگیری در کف دریاست، باعث شکستن مرجان ها، خسارت به زیستگاه ها و حذف جلبک های دریایی می شود. به گفته کارشناسان محیط زیست، این نوع صید به موجوداتی که حرکتی از خود ندارند هم صدمه زده و همچنین رسوبات بستر را بر هم می زند. این اثرات باعث کاهش تنوع گونه‌ها و تغییرات زیست‌محیطی به سمت رشد موجودات زنده فرصت طلب، می‌شود. این تخریب بسیار شبیه به برش یکسره درختان در جنگل است. با این تفاسیر، اگر خبرها واقعیت داشته باشد، در آینده ای نه چندان دور، باید عکس ماهی ها را برای فرزندانمان بکشیم و از طعم خوش ماهی ها در خاطره ها یاد کنیم.

آخرین باری که ماهی یا میگو خریدید کی بود و با چه قیمتی؟

خانم محمدی به سوال «فکرشهر» اینگونه پاسخ داد: ده ماهی هست که ماهی نخریده ایم. چون خیلی گران شده است.

خانم «ح» گفت: پنجشنبه میگو کیلویی 25 هزار تومان خریدم. از قرار معلوم باید رژیم ماهی و میگو بگیریم.

خانم شاه حسینی گفت: یادم نمی آید کی ماهی خریدم. خیلی وقت است که نخریده ایم.

خانم «ن» گفت: دو ماه پیش ماهی خریدم کیلو 14 هزار تومان؛ الان همون ماهی شده کیلو 25 هزار تومان. ماهی جِش بود. پارسال هم میگو بزرگ خریدم کیلو 26 هزار تومان، الان همان میگو شده کیلو 50 هزار تومان.

خانم «ر» گفت: قیمت ماهی جِش 25 هزار تومان، دوغرمه 20 هزار تومان، ماهی قباد 50 هزار تومان، شوریده 35 هزار تومان شده در حالی که تا سه ماه قبل قیمت ماهی قباد 16 هزار تومان، جِش 12 هزار تومان و شوریده 18 هزار تومان بود. میگویی که الان قیمتش 24 هزار تومان است پارسال 14 هزار تومان بود.

این خانم که به زعم خودش عمده ماده غذاییشان ماهی است، ادامه داد: چرا صادرات همه مواد غذایی را ممنوع کردند چون می گویند تحریم شدیم، ولی دریای ما را حراج زدند تا گرسنه بمانیم؟! مگر ما جنوبی ها عمده غذای سفره مان به جز ماهی و میگو چه است؟!

خانم هاشمی به «فکرشهر» گفت: امسال نه ماهی و نه میگو نخریدم. این فصل که می شود همش بنداز بنداز زیاد می شود. هر نرخی که می خواهند می دهند. مردم هم اطلاع ندارند و می خرند.

میگو که امسال نخریدم. ماهی هم چند ماه پیش خریده بودم. این ها را خانم برهی اصل گفت.

خانمی که دوست نداشت نامش ذکر شود، گفت: امسال که میگو خیلی گران شده. اصلا نخریدیم. ماهی هم مدت هاست نخریدم.

خانم نظری گفت: امسال میگو نخریدم. ولی یک ماه و نیم پیش ماهی خریدم، خیلی مناسب تر از الان بود.

5 ماه پیش ماهی خریدم. الان خیلی گران شده. این ها را خانم نادری گفت و ادامه داد: ماهی دوغلمه که ما قبلا نگاهش هم نمی کردیم، شده کیلو 22 هزار تومان، تازه خیلی اندازه اش کوچک تر از قبل هم است. الان بروید بازار ببینید مردم می توانند خوردنی بخرند؟

یک ماه پیش فقط یکبار توانستم ماهی بخرم. امسال هم که اصلا میگو نخریده ام. این را خانم محمدی به «فکرشهر» گفت.

خانم حسینی گفت: امسال میگو نخریدم. ماهی هم مجبور شدیم که بخریم. ماهی که قبلا کیلو 12 هزار تومان می خریدیم امسال کیلو 22 هزار تومان خریدیم.

خانم رفیع پور گفت: 4 ماه است که نه ماهی و نه میگو نخریدم.

خانم «م» گفت: ماهی قباد کیلو 38 هزار تومان خریدم. میگو هم کیلو 23 هزار تومان؛ همان میگویی که پارسال 16 هزار تومان می خریدیم. میگوی بزرگ هم کیلویی 60 هزار تومان بود که ما نگرفتیم.

خانم «ل» گفت: چند روز پیش به بازارچه ماهی رفتم، میگو کیلو 40 هزار تومان بود. ماهی هم خیلی کم بود. فقط ماهی جش بود. دو ماه پیش قیمت ها خیلی مناسب تر بود.

خانم فروغی درباره خرید ماهی و میگو گفت: در اسکله آشنا داشتیم و از آنجا خریدیم. میگو کیلو 35 هزار تومان و ماهی سرخو کیلو 30 هزار تومان خریدیم. تازه چون آشنا بود با این قیمت خریدیم.

خانم جعفری گفت: امروز با شوهرم رفتیم بازار ولی نتوانستیم بخریم. وقتی رفتیم توی بازار ماهی ها از شنیدن قیمت ها ترسیدیم و برگشتیم.

خانم «ی» گفت: آخرین بار یک ماه پیش ماهی خریدم. الان قیمت ها خیلی بالا رفته. نتوانستیم نه ماهی و نه میگو بخریم.

خانم حسین زاده گفت: یک ماه پیش ماهی قباد کیلو 25 هزار تومان بود ولی الان شده کیلو 50 هزار تومان.

خانم «خ» گفت: سه هفته پیش میگو خریدم کیلو 35 هزار تومان.

خانم خلیفه گفت: اول مرداد میگو کیلویی 23 هزار تومان بود فقط توانستیم 2 کیلو بخریم. ماهی دوغلمه هم کیلویی 18 هزار تومان بود که 2 کیلو خریدم. امسال اصلا ماهی نیست. اگر باشد هم خیلی گرا ن است و نمی توانیم بخریم.

خانم «ن» گفت: ماهی شیر با قباد کیلو 50 هزار تومان شده و دوغلمه کیلو 20 هزار تومان. خیلی گران شده.

خانم «ف» گفت: من که هیچوقت فریزرم از ماهی و میگو خالی نمی شد، الان چند وقت است که نخورده ایم. ماهی هایی که قبلا اگر به ما مفتی هم می دادند نگاهش هم نمی کردیم الان شده کیلویی 20 هزار تومان.

یکی از کسبه بازارچه ماهی و میگو هم گفت: دریا دو ماه پیش در اجاره چینی ها بود. چینی ها هرچه در دریا بود را رُفتند (جارو کردند). حتی شن کف دریا را هم با خودشان بردند.