فکرشهر ـ اسماء بوستانی: طیبه گزدرازی کار آفرین برتر کشور و کارشناس ارشد شیمی آلی است که از سال ۸۲ تا کنون فعالیت خود را در حوزه مربی صنایع دستی شروع کرده و در سال ۸۷ شرکت تعاونی صنایع دستی در دشتستان را ثبت کرده است، وی پس از یک دهه تعاونی برتر استانی بودن، اکنون توانسته افتخار عنوان تعاونی برتر ملی در گرایش صنایع دستی ایران را نه تنها برای خود بلکه برای استان بوشهر کسب کند؛ گفت و گوی «فکرشهر» با این زن موفق دشتستانی را می خوانید.
فکرشهر: از بدو ورود خود به حوزه صنایع دستی بگویید.
از سال ۸۲ فعالیت خودم را بصورت مربی گری رشته معرق چوب در دشتستان آغاز نمودم؛ آن روزها نه تنها در دشتستان بلکه در استان تعداد افرادی که در زمینه صنایع دستی فعالیت می کردند (به غیر از دست بافته های داری ) بسیار محدود بودند. در اوایل فعالیتم و با توجه به سطح کارم معاونت صنایع دستی استان بوشهر که فکر کنم در آن زمان زیرمجموعه وزارت صنایع و معادن بود از من به عنوان مربی و استاد کار دعوت به همکاری برای آموزش رشته معرق چوب نمود. چند سال به عنوان مربی معرق و چند رشته دیگر در کاروانسرای مشیرالملک و بخشهایی از دشتستان به آموزش علاقه مندان پرداختم و خوشبختانه توانستم افراد بسیار زیادی را آموزش دهم. بعد از چندین سال فعالیت و درک اهمیت صنایع دستی و نقشی که می تواند در رونق اقتصادی و خصوصا کمک به معیشت خانوارها چه شهری و چه روستایی نماید به همراه چند نفر دیگر از بانوان تحصیل کرده اقدام به تاسیس شرکت تعاونی صنایع دستی نمودم و به نوعی شاید تنها شرکت چند منظوره استان بود. پس از انجام مقدمات کار و اخذ مجوزهای لازم از دستگاه های ذیربط سرانجام در سال 87شرکت تعاونی صنایع دستی من با عنوان نقش آفرینان دشتستان به ثبت رسید و کاری را که تا آن تاریخ به صورت انفرادی انجام می دادم تبدیل شد به یک حرکت جمعی و تعاونی. با تعاونی شدن نوع فعالیتم در رشته های متفاوت شروع به کار، آموزش و تولید کردم؛ برخی از شرکت هایی که هم اکنون در سطح شهرستان در عرصه صنایع دستی ظرف چند سال اخیر ایجاد شده است، کارآموزان و یا مربیان من بودند که در حال حاضر خودشان شرکت تاسیس کرده اند.
فکرشهر: از ابتدای فعالیت خود در این راستا هدف خاصی را دنبال می کردی؟
بله. یکی از مهمترین اهداف من از بدو شروع فعالیتم توجه ویژه به روستاها و همچنین زنان سرپرست خانوار و یا بد سرپرست بود، به همین خاطر هم در حال حاضر در بیشتر روستاها مشغول به آموزش و گسترش مشاغل خانگی برای کمک به درآمدزایی زنان هستم، یکی دیگر از مواردی که باعث فعالیت من در این عرصه شد، استقلال مالی من بود، تا کنون نیز در زمینه های کاری ام موفق بوده ام. کارمند صنایع دستی استان بودم؛ به این رشته علاقه زیادی داشتم و از ترس کمرنگ شدن صنایع دستی در استان به این رشته روی آوردم، مستقل شدم؛ اگر در سمت خود مانده بودم بی شک به موفقیت هایی که تا کنون کسب کرده ام نمی رسیدم.
فکرشهر: بیشترین فعالیت شما در چه روستاهایی است و چه رشته هایی را می دهید؟
اکثر فعالیت کاری من در روستاهاست؛ اما از گفتن نام روستاها خود داری می کنم چرا که فرصت طلبان و منفعت طلبان سودجو در فعالیتم اختلال ایجاد می کنند؛ زنان سرپرست خانوار بیشترین کسانی هستند که زیر نظر من آموزش می بینند و تولیدات خود را به فروش می رسانند. نوع فعالیت آنها بستگی به سفارشاتی دارد که دریافت می کنم ؛ بعد از گرفتن سفارشات ازهنرجوها می خواهم که سفارش مورد نظر را تهیه کنند تا بتوانیم در اختیار مشتری قرار دهیم. در روستای کره بند یک کارگاه روستایی تاسیس کرده ام که ان شاالله به زودی افتتاح می شود و بسیاری از افراد که اکثریت بانوان و مددجویان امداد هستند در این کارگاه فعالیت خواهند کرد. همه ی رشته ها را به هنرجوهایم آموزش می دهم اما بیشتر از رشته های گلیم بافی، چرم دوزی، مینا کاری، خاتم کاری، فرش، تابلو فرش و صنایع چوب استقبال می شود.
فکرشهر: تا کنون در دشتستان چه تعداد هنرجو آموزش داده اید و در چه رشته هایی؟
در دشتستان بیش از ۵۱۲۶ نفر را در رشته های مختلف آموزش داده ام که در این خصوص ارگان های مختلفی با من همکاری کردند.
فکرشهر: پرفروش ترین صنایع دستی استان کدامند؟
بیشتر رشته های بومی پرفروش هستند؛ بیشتر خریدها در ایام عید نوروز است و از رشته های گلیم بافی، حصیربافی و عبا بافی استقبال بیشتری می شود؛ ناگفته نماند این رشته ها در بین مردم استان نیز، از استقبال و فروش مناسبی برخوردارهستند.
فکرشهر: تعامل ادارات و مسئولین شهر و روستا با شما چگونه است؟
ارتباط ما با اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان و شهرستان، اداره کل فنی و حرفه ای استان و دشتستان بسیار خوب است . اما یکی از سازمانهای متولی صنایع دستی در کشور و استان سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری است که متاسفانه معاونت صنایع دستی سازمان مذکور و اداره کل استانی آن تا کنون در حمایت از فعالان واقعی این عرصه ناتوان از برنامه ریزی منسجم بوده اند، به گونه ای که در برخی موارد نه تنها حمایتی از بنده به عنوان کارآفرین برتر ملی و استانی و سایر هم صنفان اینجانب نشده، بلکه گاها سنگ اندازی هم شده تا نتوانیم به فعالیت خودمان ادامه دهیم. اگر بگویم بیشترین ضربه ها را در حیطه کاری ام ظرف سالیان اخیر از همین دستگاه اجرایی خورده ام سخنی به گزاف نگفته ام و این علیرغم همکاری بسیار خوب و دوستانه من با این اداره بود، تا جایی که ایده گالری صنایع دستی این اداره برای نخستین بار از من بود و اتفاقا مدیرکل هم در ابتدا استقبال و همکاری بسیار خوبی کرد؛ اما متاسفانه بعد از مدتی بنا بر دلایلی از جمله حضور برخی فرصت طلبان که اتفاقا فعالیت آنها بی ربط با قانون منع مداخلات کارکنان دولت نیست و از نوعی رانت هم بهره می برند، گالری که برای نمایش آثار هنرمندان استان و بازاریابی محصولاتشان بود را شخصی کردند و این اداره را در دست گرفتند، اکنون گالری در دست هنرمندان استان نیست و فقط در چنگ چندین سرمایه گذار استان است؛ با تمام همکاری هایی که من با اداره کل میراث فرهنگی استان داشتم تولیدات صنایع دستی من و هنرجوهایم را بدون علت از گالری بیرون کردند و استفاده از این گالری از من و هنرجوهایم سلب شد؛ تا جایی که معاونت صنایع دستی استان برای هنرجوهای من در روستاها مدرک صادر نکرد و مجبور شدم این مدارک را از فنی حرفه ای تهیه کنم؛ عادت به گلایه کردن ندارم اما به اندازه ای از اداره میراث گله مند هستم که نمی توانم بیان نکنم. در این ۱۶ سال فعالیتم در رشته صنایع دستی تجربه های فراوانی کسب کردم؛ هر کس در این دنیا نان نیت خود را می خورد؛ در داوری نشان ملی حق من و بسیاری از هنرمندان استان ضایع شد اما با توکل بر خدا توانستم عنوان تعاونی برتر ملی در صنایع دستی را کسب کنم. توصیه ام به اداره کل میراث این است که ابتدا شورای پیش کسوتان بگذارند، نباید حقی از هنرمندی ضایع شود؛ چرا هنرمندی که سالیان سال فعالیت می کند و زحمت می کشد حقش ضایع شود؟ اداره کل میراث فرهنگی استان پاسخ بدهد تا کنون چه کمکی به گسترش تولید، بازاریابی و صادرات صنایع دستی استان داشته است؟ برخی موارد است که صلاح نمی بینم در رسانه جمعی مطرح نمایم اما در صورت نیاز حاضرم به صورت مستند سخنانم را اثبات کنم و حتی حاضرم نه تنها به عنوان کارآفرین و تعاونی برتر ملی صنایع دستی ایران که به عنوان رییس اتحادیه تعاونی های صنایع دستی استان بوشهر، مدیرکل میراث فرهنگی استان و معاون صنایع دستی سابق و فعلی را به گفتگو در حضور اصحاب رسانه دعوت کنم. توصیه دوستانه من به این بزرگواران این است که در این شرایط خاص اقتصادی کشور که به گفته مسئولان بلند پایه نظام درگیر یک جنگ اقتصادی تمام عیار با دشمنان این سرزمین هستیم به جای گزارشاتی که صرفا روی کاغذ ارزش دارد به فکر کار کردن برای تولید کنندگان واقعی استان باشیم بلکه بتوانیم به سهم خود هرچند اندک کمکی به رونق اقتصادی این مملکت نماییم و یا گره ای از مشکلات باز کنیم.
فکرشهر: در خانواده شما کسی هست که به صنایع دستی علاقمند باشد و در این راستا فعالیت کند؟
بله. برادر کوچک و دو خواهرم در این خصوص کمک های زیادی به من می کنند. خواهرانم با توجه به پیشرفت بسیار خوبی که در این زمینه داشته اند از آنها به عنوان مربی در برخی رشته ها استفاده می کنم و به داشتن چنین خانواده ای افتخار می کنم.
فکرشهر: صحبت پایانی؟
بی شک در راستای موفقیت و پیروزی هر فرد، افرادی نقش داشته اند؛ در مسیر پیروزی و موفقیت من نیز همسرم من را در تمامی شرایط همراهی کرد تا بتوانم قله افتخارات را فتح کنم و امروز افتخاراتم را مدیون او باشم.
//فکرشهر: با عرض پوزش بخشی از نظر شما به علت در دست نبودن مستندات حذف شد.
//فکرشهر: با عرض پوزش بخشی از نظر شما به علت در دست نبودن مستندات حذف شد.