فکرشهر: فرزند «جی.دی. سلینجر»، نویسنده فقید آمریکایی اعلام کرد حاصل چندین دهه نویسندگی پدرش که تاکنون هرگز دیده نشده، منتشر خواهد شد.
به گزارش فکرشهر به نقل از ایسنا، «سلینجر» در سال ۲۰۱۰ درگذشت و مجموعهای کوچک اما مهم و تأثیرگذار از آثار چاپشده خود را بر جای گذاشت. داستان «شانزدهم هپورث، ۱۹۲۴» آخرین اثر او بود که سال ۱۹۶۵ در مجله «نیویورکر» به چاپ رسید و تا سالها این شایعه مطرح بود که او به عنوان خالق شخصیت «هولدن کالفیلد» به عنوان یکی از بادوامترین شخصیتهای ادبی قرن، همچنان به نوشتن آثارش در روستایی واقع در نیوهمپشایر و دور از توجه عمومی ادامه میداده است.
«مت سلینجر» در گفتوگویی اختصاصی با گاردین برای اولینبار اعلام کرد: "پدرم هیچگاه دست از نوشتن برنداشته بوده و تمام آن چیزهایی را که در این سالها نوشته به زودی منتشر خواهد شد. او حتی زمانی که در حال رانندگی بود ناگهان کنار میزد و چیزی مینوشت و با خود میخندید؛ برخی مواقع این نوشتهها را به من نشان میداد و برخی مواقع این کار را نمیکرد. در کنار هر صندلی در خانه دفترچهای از نوشتههای او قرار داشت."
فرزند «سلینجر» همچنین شایعه انتشار پنج کتاب جدید از پدرش به همراه یک داستان کوتاه با محوریت شخصیت «هولدن کالفیلد» را که اولینبار در سال ۲۰۱۳ مطرح شد تکذیب کرد. این شایعه برگرفته از مستندی ساختهشده درباره «جی.دی. سلینجر» بود که البته این مستند مورد تایید نزدیکان این نویسنده نبوده است. او درباره آثار پدرش که قرار است به چاپ برساند توضیحات دقیقتری ارائه نداد؛ گرچه ظاهراً این آثار بیشتر درباره خانواده «گلس» است که در اغلب آثار کوتاه داستانی «سلینجر» حضور دارند.
«مت سلینجر» به همراه «کولین اونیل» همسر «سلینجر» که اداره بنیاد این نویسنده معروف را بر عهده دارند از سال ۲۰۱۱ مشغول کار بر روی آثار بهجامانده از نویسنده «ناتور دشت» هستند و این کارها هنوز برای چاپ آماده نیست.
حجم بسیار زیادی از آثار «سلینجر» منتشرنشده باقیمانده چرا که پس از آخرین اثرش که به چاپ رسید همچنان برای مدت حدود ۵۰ سال به نوشتن ادامه میداد. «مت سلینجر» ابراز امیدواری کرد فرآیند آماده کردن این آثار کمتر از ۱۰ سال طول بکشد و گفت با تمام تلاش مشغول آماده کردن این مطالب است.
«جروم دیوید سلینجر» متولد اول ژانویه ۱۹۱۹ در منهتن نیویورک، با انتشار رمان «ناتور دشت» در سال ۱۹۵۱ به شهرت جهانی رسید. او از دوره راهنمایی نگارش داستانهای کوتاه را آغاز کرد و در دهه ۴۰ پیش از حضور در جنگ جهانی دوم، چندین داستان از او در نشریهها به چاپ رسید.
«ناتور دشت» که تقریباً به تمام زبانهای زنده دنیا ترجمه شده، سالانه حدود ۲۵۰ هزار نسخه در جهان فروش دارد و تاکنون حدود ۶۲ میلیون نسخه از آن در سراسر جهان به فروش رسیده است. این نویسنده تا پیش از مرگ در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۰ هرگز اجازه ساخت اثری سینمایی بر اساس این کتاب را نداد. گفته میشود مخالفت جدی او با اقتباس سینمایی از کتابهایش به نوع ساخت فیلم «عمو ویگیلی در کانتیکت» بازمیگردد که هالیوود بر اساس یکی از داستانهای او ساخت.
هرچند موفقیت «ناتور دشت» موجب شهرت فراوان سلینجر شد، اما او با گوشهنشینی، از مردم دوری میکرد و بهندرت داستان یا کتابی از او منتشر میشد. انزوای سلینجر به اندازهای بود که طی سه دهه گذشته هیچ مصاحبهای از او در رسانههای جهان منتشر نشد.
سلینجر که مجموعه داستان کوتاه «۹ داستان» را در سال ۱۹۵۳ بعد از «ناتور دشت» نوشت، در سال ۱۹۶۱ «فرانی و زویی» را منتشر کرد و دو سال بعد «تیرهای سقف را بالا بگذارید نجاران» را که متشکل از دو رمان کوتاه بود به چاپ رساند.
آخرین اثر به چاپرسیده از این نویسنده سرشناس به ژوئن سال ۱۹۶۵ برمیگردد که «شانزدهم هپورث ۱۹۲۴» را در مجله «نیویورکر» منتشر کرد.
«یادداشتهای شخصی یک سرباز»، «هفتهای یکبار آدمو نمیکشه»، «نغمه غمگین»، «دلتنگیهای نقاش خیابان چهل و هشتم»، «بالابلندتر از هر بلندبالایی»، «جنگل واژگون» و «درست قبل از جنگ با اسکیموها» از معروفترین آثار «جی. دی. سلینجر» هستند.