فکرشهر ـ رضا ماندگار*: در پی بحران پیش آمده در شهر کلمه شهرستان دشتستان در موضوع آب در سال گذشته، دولت تصمیم به حفر دو حلقه چاه گرفت که از همان اول، مردم و شورای کلمه باتوجه به شناختی که از زمین های منطقه کلمه داشتند (زمین های اطراف از جنس گچ است) نقطه دوم که در حاشیه شهر است را مناسب جهت حفر چاه آب شرب ندانستند؛ ولی علیرغم این مخالفت خیرخواهانه، به اصرار مسوولین، چاه شماره دو که به نوعی تحمیل هزینه اضافی بر دولت بود، نیز حفر شد.
حال که از تاریخ ۷ تیرماه ۹۸ آب چاه شماره دو علیرغم مخالفت مردم و شورای کلمه وارد شبکه آبرسانی شهر شده است، این آب به حدی تلخ و شور است که صدای اعتراض همه مردم را بلند کرده است و مشکلاتی از قبیل خارش شدید پوست و چشم و دل درد شدید را به همراه داشته است و تعدادی بیمار شده اند و به ویژه کودکان وضعیت مناسبی ندارند.
حال این سوال برای مردم کلمه مطرح است که چرا مسوولین به حرف مردم و شورای کلمه اهمیت نداده و هزینه چند صد میلیون تومانی برای حفر چاه شماره دو بر دولت تحمیل کردند؟
همچنین چرا مردم کلمه باید از آبی استفاده کنند که سختی و تلخی آن بیش از 6000 است؟
تکلیف چاه شماره یک که چاه اصلی کلمه بوده و آب باکیفیت بسیار بالایی دارد چه می‌شود؟
*شهروند کلمه
