پنجشنبه ۰۹ فروردين ۱۴۰۳
جستجو
آخرین اخبار استان بوشهر
مطالب بیشتر
اختصاصی «فکرشهر»/ به بهانه 16 مهرماه، روز جهانی کودک
فکرشهر- سید ناصر شهبازی*: معضلی که جامعه را تهدید خواهد کرد عدم توجه و ساماندهی کودکان خیابان می باشد...
کد خبر: ۶۱۷۶۲
سه‌شنبه ۱۶ مهر ۱۳۹۸ - ۰۸:۵۳

فکرشهر- سید ناصر شهبازی*: معضلی که جامعه را تهدید خواهد کرد عدم توجه و ساماندهی کودکان خیابان است.

صحنه ای که به  وفور می توان مشاهده کرد، کودکان که با لباسای کهنه با در دست داشتن گل، جوراب یا پارچه های کوچک که به حالت پافشاری زیاد خواستار تمیز کردن شیشه های ماشین یا فروختن آن وسایل به شما هستند گاهی اوقات می بینیم که فرد در قبال این این پافشاری شیشه ماشین را بالا می کشد یا با حالتی خشونت وار کودک را از محل دور می کند.

حال این سوال پیش می آید که این پدیده چه نام دارد و چه اتفاقی افتاده است که یک کودک به جای آنکه با هم سن وسال های خود بازی کند وارد خیابان ها و معابر می شوند و دست به کار فروشندگی می زنند؟

پدیده کودکان خیابانی

کودک خیابانی بر اساس ماده یک پیمان نامه حقوق کودک، به افرادی اطلاق می‌شود که زیر ۱۸ سال هستند، در خیابان زندگی و کار می‌کنند؛ خانواده ندارند و یا امکان دسترسی به خانواده برخی از آنها وجود ندارد و بازگشت آنها نیز به خانواده امکان ندارد و نقطه مقابل آن کودکانی که خانواده دارند و خانواده منتظر بر گشت آنها است.

 پدیده کودکان خیابانی، یکی از پدیده های آسیب زای اجتماعی است؛ کودکان خیابانی که سن آن ها معمولا بین چهار تا هیجده سال است و اکثرا پسر هستند، خیابان را محل کارشان انتخاب می کنند؛ برخی فقط برای مخارج خود وبرخی دیگر برای مخارج خانواده اشان کار می کنند.

یکی از عامل اصلی گرایش کودکان به کارکردن در خیابان «فقر» است.

طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت، کودکان خیابانی به  سه نوع تقسیم می شوند:

گروه اول: کودکانی هستند که همیشه در خیابان زندگی می کنند و هیچ گونه ارتباطی با خانواده خود ندارند.

گروه دوم: کودکانی که در خیابان زندگی می کنند و تا حدودی با خانواده خود در ارتباط هستند. 

گروه سوم: کودکانی که با خانواده زندگی می کنند و در خیابان ها هم  کار می کنند.

عوامل اجتماعی مختلفی در به وجود آمدن پدیده کودکان خیابانی موثر است. عواملی چون «جدایی یا اعتیاد والدین، داشتن والدین بد سرپرست، یا عدم وجود والدین، کم سوادی  یا بی سوادی سرپرست، تنش واختلاف بین والدین یا سایراعضا خانواده، کم توجهی والدین به فرزندان، بالا بودن هزنیه تحصیل، اختلاف شدید طبقاتی، مهاجرت، یا سوانح طبیعی و...» که معضلی به نام کودکان خیابانی را پدید می آورد و باعث می شود جامعه دچار آسیب های اجتماعی و نا به هنجاری شود. این عوامل بیشتر ضربه را به گروه اول و دوم  می زند آنها در پارک ها، معابر، خیابان ها، به صورت کارتن خواب با وضعیتی نامرتب زندگی می کنند وهزینه زندگی خود را از هر راهی سعی می کنند تامین کنند؛ راه هایی چون  تکدی گری، جمع کردن ضایعات، کارکردن درکارگاه ها، دستفروشی، سرقت و...

از کودکان خیابانی استفاده های سوئی می شود. مانند: استثمار جنسی، قاچاق اعضای بدن آن ها، وارد کردن کودکان به باندهای فساد، قاچاق و خرید و فروش مواد مخدر که این موارد به سلامتی جامعه آسیب وارد می کند. 

کودکان خیابانی افرادی بی گناه و محرومی هستند که هیچ گونه محبتی از طرف جامعه دریافت نمی کنند، این عدم توجه باعث خطرهایی مانند خودکشی و خودزنی، اعتیاد، افسردگی و آزارجنسی در آنها می شود.

 یکی از معضلات مهم دخترانی هستند که مانند پسرها با شرایط خاص برای کار یا فرار از خانه وارد جامعه می شوند که معمولا در 24 ساعت اولیه خروجشان از خانه مورد سوءاستفاده جنسی قرار می گیرند. عاقبت ورود دختران به خیابان و عدم بازگشت آنها به خانه چیزی جز تعرض، یا تن دادن به روسپی گری نیست.

ساماندهی و حمایت های لازم در راستای جمع آوری کودکان خیابانی از سطح شهر بر عهده سازمان های بهزیستی، شهرداری، نیروی انتظامی و کمیته امداد امام خمینی(ره) است. درمرحله اول بهزیستی از طریق اورژانس اجتماعی و با استفاده از مددکاران اجتماعی کودکان خیابانی را شناسایی کرده و از طریق مهارت های خاص آنها را متقاعد می کنند تا برای دریافت خدمات و حمایت های لازم به مراکز نگهداری با شرایط زمانی کوتاه مدت یا میان مدت یا بلند مدت ارجاع داده شوند. کودکان توسط روان شناسان و مددکاران اجتماعی ارزیابی می شوند و مشاوره های تخصصی دریافت می کنند.

برای آنها دوره های خاصی  در نظر گرفته می شود. کلاس ها و برنامه های آموزشی، ورزشی، تفریحی، فرهنگی و توانمندسازی تا مهارت های زندگی را فرا  گیرند. کودکانی که از تحصیل بازمانده اند امکان تحصیل برای آن ها فراهم می شود. در ضمن آن دست از کودکان که در گروه سه قرار می گیرند باید شرایطی به وجود آورده شود که هم درس بخوانند و هم اگر تمایل به کار کردن داشته باشند بتوانند کار کنند که از تحصیل باز نمانند.

بهزیستی و کمیته امداد امام خمینی (ره) وظیفه دارند از کودک و خانواده آنها حمایت مادی و معنوی کنند. وزارت رفاه و امور اجتماعی برای سرپرست کودک چنانچه بیکار باشد ایجاد اشتغال کند، بهزیستی به آن ها بسته حمایتی بدهد و از طریق مددکاران اجتماعی خود وضعیت کودک را پیگیری کند. در صورت نیاز آنها را به عنوان فرزند خواندگی به خانواده های که شرایط سرپرستی کودکان را دارند تحویل داده تا زیر چتر کانون خانواده جدید شکوفا شوند.

*کارشناس مددکاری اجتماعی

نظرات بینندگان
رضایی
|
-
|
چهارشنبه ۱۷ مهر ۱۳۹۸ - ۰۱:۱۲
احسن درود بر جناب شهبازی بنده هفته به هفته منتظر مقالات شما هستم موفق باشید
ارسال نظر
آخرین اخبار
مطالب بیشتر