فکرشهر: محمد شریفیان از نوحه سرایان، نوحه‌خوانان و آهنگسازان پیشکسوت بوشهری است.
به گزارش فکرشهر از صداوسیما، محمد شریفیان در سال ۱۳۰۴ در محله صلح آباد بوشهر به دنیا آمد. آیین های مذهبی، نوحه خوانی و روضه خوانی از همان ابتدا در خانواده او مورد توجه بود. مادرش شهربانو از نوحه خوانان مطرح مراسم زنان بوشهری بود.
شریفیان از همان کودکی به نوحه خوانی و آهنگسازی نوحه ها علاقه مند شد. با دقت فراوان برای یادگیری تلاش می کرد.
وی به علت نوحه سرایی و نواسازی در موسیقی بوشهر و نیز تسلط و بدیهه خوانی در مراسم سینه زنی به شهرت و آوازه فراوان دست یافت.
او در اوج احساسات سینه زن ها در میان انبوه آنها می رفت و با شوری خاص سبنه زنی و نوحه سرایی می کرد. گاه آن قدر جمعیت سینه زن ها زیاد می شد که دیگر جایی برای سینه زن نبود. سینه زن ها دسته ای دبگر جدا از دسته اول تشکیل می دادند. آن هنگام بود که او دو دسته سینه زنی را با برهای زیاد کنترل می کرد بدون اینکه ناهماهنگی ایجاد شود.
او با آهنگ های رایج زمان خود آشنایی کامل داشت. در برخی موارد این آهنگ ها را با اشعاری که خود می سرود انطباق می داد و آن را با حزن و اندوهی وصف ناپدید اجرا می کرد.
مساجد شنبدی و زیارتی همچنان نوای گرم این پیرغلام حضرت اباعبدالله را به یاد دارند.
علی اکبر فرجی درباره او می گوید: " شریفیان خود را از دایره محدود نوحه های قدیمی بیرون کشید و با استفاده از هوش و استعداد ذاتی در موسیقی نوحه های جدید با آهنگ های نو ابداع کرد. در میان برهای متعدد سینه جولان می داد. همین کار نمایشی که نقش مصیبت خوانی را به حد اعلای خود می رساند در هیچ نوحه خوانی دیده نمی شود. این همه هنر در یک نفر جمع شدن شگفت انگیز است."
هم اکنون تعداد زیادی از نوحه های بوشهری که در مراسم سینه زنی خوانده می شود از یادگارهای این نوحه خوان برجسته است.
وی سرانجام پس از سالها تلاش در نشر فرهنگ قیام عاشورا در سال ۱۳۵۰ چشم از دنیا فرو بست.
