جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳
جستجو
آخرین اخبار سیاست
مطالب بیشتر
کد خبر: ۶۲۵۴۵
چهارشنبه ۰۱ آبان ۱۳۹۸ - ۱۱:۴۴

فکرشهر: «رد پای قدمت ری به افسانه‌ها می‌رسد؛ افسانه‌هایی که می‌گویند ری را پسر حضرت آدم یا هوشنگ ‏پسر طهمورث اولین پادشاه افسانه‌ای ایران بنا گذاشته است. شهرری قدیمی‌ترین شهر ایران و نهمین شهر ‏کهن جهان است. قدمت ری را بین ۵ تا ۶‌هزار ‌سال پیش‌بینی کرده‌اند و ۸‌هزار ساله‌بودنش تأیید شده ‏است. همین عددها ری را به سومین شهر قدیمی جهان تبدیل می‌کند که از شهرهایی مثل آتن و بابل هم ‏قدیمی‌تر است.»

به گزارش فکرشهر، شهروندآنلاین با این مقدمه نوشت:‌ «گفته می‌شود همین حالا هم عمر ری از کشورهای باستانی مثل چین و هند بیشتر است. ‏شهرری با قدمت ۸‌هزار ساله‌اش، سال‌هاست زیر سایه تهران نفس می‌کشد و حالا زیر بار زباله‌ها و شیرابه‌های ‏آرادکوه، سینه‌اش سنگین شده است؛ شهری که نه سایه شهرداری بالای سرش و نه شورای شهری در ‏همسایگی‌اش است تا مشکلاتش را دنبال کند، همین هم شده تا نگاهش به شورای شهر تهران باشد و در میان ‏تصمیمات مختلفی که برای پایتخت گرفته می‌شود، گوشه‌چشمی هم به او داشته باشند.

‏انبوه همین مشکلات ‏سبب شده است تا بعد از سال‌ها دوباره نام طرحی به میان آید: طرح جدایی ری از تهران. حالا اما مخالفان این ‏طرح راضی به جداشدن ری از تهران نیستند و آن را به نفع اهالی ری نمی‌دانند؛ آنها بر این باورند که این ‏جدایی پیامدهای منفی خواهد داشت البته موافقان در مقابل، این سوال را مطرح می‌کنند که چرا باید شهری ‏زیر بار معضلات شهری دیگر کمر خم کند؟

شهری باستانی پشت کارخانه‌ها

قدمت مطرح‌شدن ماجرای جدایی شهرری از تهران به بیش از دوازده ‌سال پیش برمی‌گردد اما حالا در ‏آستانه برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی این‌ بار از سوی تعدادی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی ‏مطرح شده است که البته با مخالفت تعدادی از اعضای شورای شهر روبه‌رو شده است. شهرری مشکلات فراوان دارد و ماجراهای زباله‌های آرادکوه و کارخانه‌های اطراف.‏

طرح جدایی ری از تهران برای نخستین‌ بار در دوره اول ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد مطرح شد اما اختلاف احمدی‌نژاد و قالیباف، شهردار وقت، این موضوع را به حاشیه کشاند و سبب شد تبصره‌ای ذیل ماده ‏‏۱۲ قانون شوراها مبنی بر این‌ که در تهران، ری و تجریش یک شورا تشکیل شود، اضافه شود؛ اختلافاتی که باعث ‏شد تا بار دیگر حق مردم شهرری تضعیف شود. برخورداری از شورای شهر مستقل و شهرداری که بتواند به ‏طور مستقل تصمیم‌گیری‌ و عمل کند یکی از مهم‌ترین خواسته اهالی ری است؛ خواسته‌ای که اتفاقا ‏مورد اشاره قانون هم است اما هنوز محقق نشده است.

‏جدایی ری از تهران به نفع پایتخت است

احمد ابوحمزه، ری‌شناس و عضو انجمن ری‌شناسی هم از موافقان طرح است و در گفت‌‌وگو با ‏‏شهروندآنلاین می‌گوید: «داشتن شورای شهر مستقل و بیرون‌آمدن ری از زیر سایه تهران سال‌هاست مطرح شده است ‏اما متاسفانه هنوز به مرحله اجرایی‌شدن نرسیده است. واقعیت این است که به راحتی نمی‌توان از کنار قدمت ‏و شکوه ری گذشت. شهرری زمانی که تهران تنها یک ده‌ کوچک بود، وجود داشت و حالا از آن شکوه خبری ‏نیست. مسأله اصلی این است که ری می‌تواند مرکز یک استان باشد، موضوعی که ۱۰-۱۲‌سال پیش مطرح ‏شد و همچنان چشم‌انتظار تصویب و اجرایی‌شدن است.» ابوحمزه در ادامه با اشاره به این‌ که اقمار اطراف ‏تهران مثل اسلامشهر، بهارستان و پاکدشت بعدها به وجود آمدند و ده‌های کوچکی زیر نظر ری بودند، ادامه ‏می‌دهد: «اگر قرار بر کار علمی و ملی است باید استانی با مرکزیت ری در نظر گرفته شود تا مجموعه‌‌هایی ‏مانند ورامین، پاکدشت و… زیرمجموعه آن قرار بگیرند. این موضوع به نفع تهران هم است؛ چون در غیر‏ این ‌صورت تهران به اندازه‌ای بزرگ می‌شود که کنترل آن سخت می‌شود، اتفاقی که در حال حاضر هم شاهد ‏آن هستیم.»‏

‏جدایی به صلاح شهروندان «ری» نیست

موضوع جداشدن شهرری از تهران در حالی مطرح می‌شود که با مخالفان و موافقان زیادی هم روبه‌رو است. ‏محسن‌ هاشمی‌ رفسنجانی، رئیس شورای شهر تهران یکی از مخالفان است و اجرایی‌ شدن این طرح را همراه با ‏پیامدهای منفی می‌داند. او قبلا گفته بود: «بر اساس بررسی‌های کمیسیون شهرسازی شورای شهر تهران، ‏جداشدن مناطق حومه‌ای مثل شهرری از تهران، موجب ایجاد اختلال در حریم‌ها و فعالیت‌های مدیریت ‏شهری، ساخت وسازهای بی‌رویه و خارج از طرح جامع می‌شود.»

او این را هم گفته بود: «به نظر ما این ‏اقدام به صلاح شهروندان شهرری هم نیست و منجر به کاهش بودجه‌ها و منابع مدیریت شهری و امکانات آنها ‏خواهد شد.»

البته در مقابل حسن‌ خلیل‌آبادی از موافقان اجرایی‌شدن این طرح است و در برابر نظرات ‏مخالف می‌گوید: «شهرری اگر شهر است، باید شورای مستقل داشته باشد و این درست نیست ‏که ری‎ ‎پیوست تهران شده است و این خلاف قانون اساسی است؛ چراکه طبق اصل ۱۰۰ همه شهرها، روستاها و بخش‌ها باید شورای شهر ‏داشته باشند. متاسفانه روزانه ۹‌هزار تن زباله به شهرری می‌آید و دفن اموات، نگهداری زندانی‌ها، فعالیت ‏کارخانه‌ها و… مشکلاتی را برای ری ایجاد کرده که از چشم مسئولان دور مانده است، البته طرح جدایی ری از ‏تهران با ۳۶ امضا در کمیسیون شوراها دنبال می‌شود و از نمایندگان انتظار داریم حق قانونی مردم ری را به ‏آنها برگردانند.»

با این همه، ابوحمزه، ری‌شناس، که موافق جدا شدن ری از تهران است، با مطرح کردن ‏این سوال که آیا دیگر وقت محقق شدن حقوق شهروندان شهرری نیست، ادامه می‌دهد: «آیا به اندازه درآمد ‏ری در این شهر هزینه می‌شود؟ آیا در شهرری با این همه قدمت تاریخی، فرهنگی و جمعیت به اندازه یک ‏منطقه تهران هزینه می‌شود؟ تنها راهی که می‌تواند مردم شهرری را به حق و حقوق‌‌شان برساند، جدا شدن ‏است. در توجیه این مسأله چه باید گفت؟ این‌که دِه‌های زیرمجموعه شهرری شهردار دارند اما شهری با یک و ‏نیم‌میلیون جمعیت که شب‌ها به سه‌میلیون هم می‌رسد، نباید شهردار مستقل داشته باشد تا بتواند به‌طور ‏مستقل جلسه برگزار کند و تصمیم‌ بگیرد؟»

به گفته ابوحمزه، در بیرون از مرزها، شهرری میان اهل ‏علم و دانش و توریست‌ها به پشتوانه قدمت و تاریخی که دارد بیش از تهران شناخته شده است: «در این شهر ‏ما ۴۰ اثر ثبت شده و ۲۰۰اثر غیر ثبتی داریم، البته آثار غیر ثبتی قربانی زیر سایه تهران بودن هستند، چون ‏تهران امکانات ثبت و حفظ آنها را ندارد. در واقع بیشترین آثار ثبت‌شده و آثار مهم پیش و بعد از اسلام در ‏شهرری هستند. در حالی که آثار تهران نهایتا قدمت ۲۰۰ساله دارند، در شهرری آثاری ‏با قدمت ۷۰۰ساله می‌بینیم؛ آثاری از دوره اشکانیان و سامانیان و البته آثاری هم از قرون اول و دوم ‏هجری داریم. مقبره حضرت عبدالعظیم هم مربوط به قرن چهارم است.»

تهران و مدیریت یکپارچه شهری

مدیریت یکپارچه یکی از دلایل مخالفان جدایی از شهرری است، دلیلی که زهرا نژادبهرام، عضو هیأت‌رئیسه ‏شورای شهر تهران هم بر آن تأکید دارد: «اعضای شورای شهر تهران معتقد به یکپارچگی تهرانند، بنابراین نباید ‏منافع مشترک بخش‌های تهران را تحت‌تأثیر تصمیمات این‌چنینی قرار داد، شاید شهرداری گاهی به برخی ‏مناطق یا موضوعاتی ازجمله بافت فرسوده توجه ویژه‌ای داشته باشد یا برخی از مناطق به شهرداران ‏ویژه‌ای نیاز داشته باشند، اما این دلیلی بر جدایی آنها از تهران نمی‌شود.»

ابوحمزه اما به این موضوع هم پاسخ ‏می‌دهد. او می‌گوید در هیچ جای دنیا، شهری به اندازه تهران، توسعه پیدا نکرده است: «تهران به دلیل ‏مرکزیت سیاسی بسیار بزرگ شده، در حالی‌ که این اتفاق برای هیچ‌کدام از شهرهای بزرگ دنیا نیفتاده است. ‏این‌ که به بهانه مدیریت یکپارچه بخواهیم این جدایی را قبول نکنیم، منطقی نیست. اگر بنا بر مدیریت یکپارچه ‏است چرا امکانات به شکل منطقی تخصیص نمی‌یابد؟ بر اساس تقسیمات کشور شهرری هم می‌تواند مانند البرز ‏به استان تبدیل شود.»

به گفته این ری‌شناس، زمانی که شهرری بود هنوز خبری از دریاچه چیتگر و منطقه ‏‏۲۲ نبود. شهرری کوه، دشت و … دارد و می‌توان بسیاری از این کارها را در آن انجام داد در ‏حالی که خبری از دریاچه و … نیست. ۱۰سالی می‌شود که پل بهشت‌ زهرا در باقرآباد در حال ساخت است؛ در حالی که هنوز آن زمان خبری از صدر نبود. متاسفانه تنها معضلات تهران برای شهرری است و ری تا ‏جایی می‌تواند این مسائل را تاب بیاورد.»

ارسال نظر
آخرین اخبار
مطالب بیشتر