فکرشهر: چطور انتظار دارید مربیان از داوران و از قانون تمکین کنند؟ طبیعی است که هزینه پایین تخلف، نرخ ارتکاب به آن را افزایش می‌دهد.
به گزارش فکرشهر، روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: «محمود فکری به دلیل استفاده از الفاظ ناشایست با یک جلسه محرومیت از سوی کمیته انضباطی مواجه شده است و در بازی امروز برابر پیکان نمی‌تواند روی نیمکت تیمش بنشیند. او اما اولین مربی محروم امسال نیست.
در شرایطی که تنها چهار هفته از آغاز مسابقات لیگ بیستم گذشته، مربیان زیادی به دلیل رفتارهای خارج از عرف محروم شده‌اند. پیش از محمود فکری، این یحیی گل‌محمدی بود که در دقایق پایانی دیدار با نفت آبادان در اعتراض به تصمیم داور توپ را شوت کرد و کارت قرمز گرفت. بازبینی تصاویر نشان می‌داد اعتراض سرمربی پرسپولیس درست نبوده، اما حتی در غیر این صورت هم عجیب بود که او به خاطر اعلام یک ضربه کاشته چنین خشمگین شود. همچنین دیروز شهرخودرو در حالی به مصاف پرسپولیس رفت که مهدی رحمتی را به دلیل محرومیت در اختیار نداشت. رحمتی به پنالتی اعلام‌شده به سود نفت آبادان در دقایق پایانی بازی هفته گذشته اعتراض کرد، اخراج شد و در پایان مسابقه از بازیکنانش خواست با کادر داوری دست ندهند. این درح الی است که رحمتی بعد از پیروزی هفته اول تیمش در لیگ برتر قول داده بود تا آخر دوران مربیگری در مورد داوران حرف نزند و به رفتار آنها اعتراض نکند. این وعده اما فقط دو هفته پابرجا باقی ماند!
صبر کنید! هنوز تمام نشده! ما محرومیت‌های به جا مانده از فصل قبل را هم داشتیم. به عنوان مثال مجتبی حسینی، سرمربی نفت مسجدسلیمان فصل گذشته هدایت مس کرمان را بر عهده داشت. او در بازی روز آخر که منجر به عدم صعود مس شد رفتارهایی انجام داد که چهار جلسه محرومیت را برای این مربی به همراه آورد. حسینی بعد از تحمل نیمی از محرومیتش، بخشیده شد و هفته سوم روی نیمکت نشست. امیر قلعه‌نویی هم در پی اعتراض وحشتناکش به کادر داوری بازی حذفی فصل گذشته بین سپاهان و استقلال یک جلسه محروم شد و بازی اول گل‌گهر را از روی سکو تماشا کرد.
مجموعه این موارد از خشم شدید و بدون مرز مربیان در فوتبال ایران حکایت دارد؛ کسانی که تازه باید بازیکنان جوان را آرام کنند، اما خودشان منبع اصلی جنجال هستند. بخشی از داستان مسلما ریشه‌های فرهنگی دارد اما فراموش نکنید یحیی گل‌محمدی در حالی به یک تصمیم معمولی داور ایرانی آن طور واکنش شدید نشان می‌دهد که همین دو ماه پیش در لیگ قهرمانان آسیا دست از پا خطا نکرد. بنابراین به نظر می‌رسد میزان مجازات‌ها در فوتبال ایران کافی نیست و قوانین ما بازدارندگی لازم را ندارد. چطور می‌شود سرمربی فینالیست آسیا مثلا در جریان بازی برگشت با الدحیل حتی روی پنالتی مشکوک و تعیین‌کننده تیم حریف هم اعتراض نداشته باشد اما در ایران به خاطر یک کاشته کنار خط زمین و زمان را به هم بدوزد؟ همه در مقابل AFC دست به سینه هستند، چون عیسی آل‌کثیر را آن طور نقره‌داغ می‌کند و هیچ شکایتی هم جواب نمی‌دهد. در ایران اما امیر قلعه‌نویی آن حرف‌های عجیب و غریب را در تونل ورزشگاه آزادی زد و فقط یک جلسه محروم شد. یک جلسه محرومیت برای مربی مشهوری که گفت: «سر تا پای شما لجن است.» و البته فیلمش را هم همه دیدند. بنابراین چطور انتظار دارید مربیان از داوران و از قانون تمکین کنند؟ طبیعی است که هزینه پایین تخلف، نرخ ارتکاب به آن را افزایش می‌دهد.»
