فکرشهر: با این که مشکلاتی داشت، اما مناعت طبع و بلند نظری اش  مانع می شد مشکلاتش را به زبان بیاورد، حتی از ظاهر و وجناتش نیز نمی شد فهمید که در درون منقلبش چه می گذرد. یک شب بعد از جلسه تحریریه فکرشهر که به خانه رساندمش، اصرار کرد داخل شوم تا به قول خودش «یک استکان چای تلخ با هم  بخوریم»؛ وقتی زندگی ساده، با صفا و درویشانه اش  را دیدم، آشکارا یکه خوردم؛ اما...