فکرشهر: در سال‌های گذشته رسم بود برای انتخاب رسانه و خبرگزاری برتر، منتقدان و بزرگان رسانه گرد هم جمع می‌شدند و از میان ده‌ها خبرگزاری ریز و درشت یکی را برمی‌گزیدند و جایزه‌ای به مدیران رسانه و خبرنگاران می‌دادند. رسم خوبی بود و البته گاهی منتقدان به روابط میان برگزیدگان و هیات داوران اشاره کرده و گله می‌کردند. اما این روزها داستان دیگری برای برتر بودن در میان خبرگزاری‌ها و سایت‌ها رایج شده است؛ معیاری که شاید خودش نیز نداند بر اساس چه و که عمل می‌کند. سایت «الکسا» در حالی مرجع ارزش‌گذاری سایت‌ها و صفحات فضای مجازی شده است که از رقیب خود یعنی «گوگل انلتیک» بسیار شناخته‌شده‌تر و پرکاربردتر است.
به گزارش فکرشهر به نقل از شفقنا، سایت‌های تعیین رتبه چنان مرجعیت و اهمیتی در میان ما پیدا کرده‌اند که افزایش و کاهش رتبه سایت‌ها در آنها، بیم و امید دست‌اندرکاران رسانه شده است. حتی برخی از مدیران رسانه‌ها محتوا را رها کرده‌اند و به دنبال بالا بردن رتبه سایت هستند. آنها هزینه تولید را کم کرده‌اند و به بودجه بخش‌های فنی افزوده‌اند. استفاده از کلیدواژه‌های خاص، ارسال نشانی صفحه به ایمیل‌های کاربران و ... راه‌های شناخته‌شده و پرمصرف تلاش‌گران بالا رفتن از نردبان رنکینگ الکساست. بازار مکاره نرم‌افزارهای ارتقای رتبه را هم به این داستان اضافه کنید که این روزها مدیران سایت‌ها را مبهوت و سردرگم کرده است.
ادعای مدیران و تحلیل‌گران سایت الکسا داشتن معیارهای فنی برای رتبه‌بندی علاوه بر میزان بازدیدکننده است؛ معیارهایی مانند داشتن گرافیک و نرم‌افزارهای اصلی نوشتن سایت‌ها. این معیارها را در گفت‌وگوهایشان با رسانه‌ها و در بخش معرفی سایت الکسا مطرح کرده‌اند.
اما در این بین آنچه برای کاربران مشخص است، تعداد بازدیدهای کاربران از سایت است و بس و شاهد مثال آن نیز سایت ثبت نام یارانه نقدی یعنی رفاهی است. شب گذشته الکسا این سایت را در رتبه 156 در ایران نشان می‌داد و پیش از ظهر امروز آن را در رتبه 35 کشور قرار داده است و نباید شگفت‌زده شویم که این روزها خبر رتبه زیر دهم آن را بشنویم. البته شاید جای گوگل را در رتبه یک هم بگیرد.
معیارهای الکسا مشخص نیست اما آنچه برای هر اهل رسانه‌ای از روز اختراع نخستین رسانه‌ها مبرهن بوده و هست، اهمیت مخاطب است. داشتن مخاطبی که چشم و گوشش را به رسانه شما بدهد، مهم‌ترین عنصری است که به دنبال آن هستید و هستیم زیرا می‌دانیم یک ارتباط تنها زمانی برقرار می‌شود که منبع پیام نه‌تنها پیام و حرفی برای گفتن داشته باشد بلکه مخاطب و گوش و چشمی هم برای دریافت به دست آورد. بماند که هر رسانه‌ای باید مخاطبش را بشناسد و بر اساس نیاز او محتوا تولید کند و اشتراک معانی در پیام میان دو سوی ارتباط میزان موفقیت آن را تعیین می‌کند. /ص
