آموزگار
راه دانش را گشوده همت آموزگار
بسته بر پای جهالت بندهای بیشمار
تا میان پنجه های آدمی آمد قلم
دیو نادانی و ذلت کرد از عالم فرار
آتشی افکند اندر خرمن جهل و جنون
عشق را از لطف دانش کرد هر جا آشکار
با الفبا الفتی انداخت بین قلبها
راه علم و معرفت را ساخت اینسان استوار
عشق را آهسته آذین بست با رنگ قلم
روز را بنشاند یکباره به جای شام تار
در بلاد علم و دانش رهنمای آدمی
در مقام معرفت نیکو سفیر کردگار
روزتان فرخنده ای نام آوران معرفت
راهتان پوینده ای مهر آوران نامدار
از تعالیم شما افتاد رونق در جهان
از تکاپوی شما بگرفت دانش اعتبار
سوختی آموزگارا ذره ذره عاقبت
تا به ما آموختی حکمت میان روزگار
در شگفتم از چه می باید معلم اینچنین
بابت هر احتیاجاتی بیفتد در فشار
از چه باید اهل فرهنگ و ادب بیند ستم
غصه ی نان شبش او را نماید دلفگار
در کنار ما همیشه هر معلم بینوا
در جهان اما همیشه بر سکوی افتخار
روشنی بخش چراغ راه ما .بین وطن
در میان ما فتاده ناتوان و بیقرار
روزتان ایامتان فرخنده ای اهل قلم
بر شما بادا خجسته تا همیشه این بهار
آدمی ای کاش می آمد میان زندگی
تا چنین می شست از روی شما رنگ غبار
کافیا تا میتوانی احترام خلق کن
ویژه بر اهل قلم آموزگار هر دیار
*متخلص به «کافی رودفاریابی»
پی نوشت: 12 اردیبهشت ماه، مصادف با روز معلم و ترور شهید مرتضی مطهری است.
