امروزه همگان به این باور رسیده ایم که بدون برنامه ریزی، تحلیل و راهبرد هرگز به توسعه متوازن در هر سطحی چه خرد و چه کلان نخواهیم رسید. در این راستا مقوله ای که می تواند این باور ملی و بین المللی را عینیت بخشد مدیریت و انجام بهینه این فرآیند مهم و حساس در جامعه است.
مدیریت یعنی داشتن برنامه ریزی، سازماندهی، اجرا و نظارت بر حسن انجام امور. مدیریت یعنی کار کردن با افراد جامعه در همه سطوح برای رسیدن به اهداف از پیش تعیین شده. یکی از شاخه‌های مهم درخت تنومند مدیریت رهیافت نوین مدیریت شهری است. مک گیلدر معتقد است توزیع منابع از طریق به کارگیری و استفاده از قدرت و قوانین مربوط برای رفع نیازهای شهروندان جامعه را مدیریت شهری می گویند.
در واقع با نگاهی ساده و روشن می‌توان مدیریت شهری را دادن پاسخی مناسب به نیاز ها و طبیعت پیچیده شهر نامید. گزاف نگفته ایم که بگوییم مدیریت شهری واقعی یعنی همه عناصر و اجزای این مدیریت باید به دنبال ایجاد محیطی بهتر، شادتر، سالم تر، دلپذیرتر و امن تر برای ساکنان شهر باشند که اگر این فرآیند به خوبی در سطح شهر اتفاق بیفتد موجبات رفع نیازمندی ها، کاهش مشکلات و افزایش رضایتمندی در بین شهروندان خواهد شد. حال که متوجه شدیم شهر باید مکانی باشد برای خلق فرصت ها و نوآوری‌ها، شهر باید محیطی باشد برای مردمانش، شهر باید آرامش و مطلوبیت را به شهروندانش هدیه دهد نه تشویش و اضطراب و در مدیریت شهری باید عدالت،برابری و برخورداری را برای همگان ایجاد کند نه تبعیض و نابرابری.
حال بیاییم واقعیت ها را نگاه کنیم و واقع نگر باشیم، آیا در شهر برازجان در وضعیت فعلی با این همه توانمندی های اقتصادی، اجتماعی، تاریخی، جغرافیایی و انسانی شرایط لازم برای زندگی حداقلی در این شهر برای ساکنانش فراهم شده است؟ آیا من و شما به عنوان شهروندان این شهر از زندگی در آن رضایت داریم؟ آیا آینده خود و فرزندانمان را در این شهر روشن می بینیم؟ آیا محلات قدیم و جدید شهر برازجان از توسعه متوازن و عدالت اقتصادی و اجتماعی که حق طبیعی آنهاست رضایت دارند؟ و خیلی ساده بگویم در شهر برازجان با وجود نخبگان بیشمار احساس راحتی می کنیم؟
همشهریان عزیزم؛
شهر خوب پیدا شدنی نیست، شهر خوب ساختنی است. بیاییم دست در دست هم دهیم و با همدلی و همصدایی شهری در شأن و منزلت برازجانی ها بسازیم.
