سه‌شنبه ۲۹ اسفند ۱۴۰۲
جستجو
آخرین اخبار جامعه
کد خبر: ۹۷۱۴۳
جمعه ۰۲ مهر ۱۴۰۰ - ۱۱:۵۰

فکرشهر: جنگ تحمیلی، این رویداد مهم تاریخی، بی‌ارتباط با حوزه فرهنگ و هنر نبود و سبب شده آثار متفاوت و بسیاری در حوزه‌های مختلف هنری خلق شود که در این میان حوزه موسیقی نقش پررنگ‌تری داشته؛ چرا که اثرگذاری بیشتری هم داشته است.

به گزارش فکرشهر، روزنامه ایران نوشت: «بیش از ۳۰ سال از قصه جنگ ایران و عراق می‌گذرد. دوران خون و آتش و سلحشورانی که پا در میدان‌های جنگ هشت ساله ایران گذاشتند. سخن‌گفتن و بیان خاطرات از آن دوران بسیار است اما این رویداد مهم تاریخی بی‌ارتباط با حوزه فرهنگ و هنر نبود و سبب شده آثار متفاوت و بسیاری در حوزه‌های مختلف هنری خلق شود که در این میان حوزه موسیقی نقش پررنگ‌تری داشته؛ چرا که اثرگذاری بیشتری هم داشته است که در ادامه به آثار ماندگاری که در این زمینه تولید شده است، اشاره می‌کنیم:

کجایید ای شهیدان خدایی

هوشنگ کامکار، سرپرست گروه کامکارها، کارهای بسیاری آهنگسازی کرده است اما سرود زیبای «کجایید ای شهیدان خدایی» یکی از آثار ماندگار موسیقی ایران است با صدای بیژن کامکار و آهنگسازی هوشنگ کامکار که به مناسبت سوم خرداد و آزادسازی خرمشهر ساخته شد و بنا به گفته خواننده این اثر «این آهنگ در یک فضا و شرایط خاص در دوران دفاع مقدس و انقلاب ساخته شد و در خاطره‌ها هم ماند و در زمان جنگ در نسخه‌های متعددی توزیع شد.» کارهایی که به گفته بیژن کامکار نه سفارشی بود و نه دستوری و تنها جوش و خروش  درونی بود. به گفته او نخستین سرود جنگ را در حالی ساختیم که هنوز مردم جنگ را باور نداشتند و این آهنگ (کجایید ای شهیدان خدایی) در زیرزمین وزارت ارشاد و با کمترین امکانات ساخته شد. این قطعه روی غزل معروف مولانا در دیوان شمس در دستگاه ماهور است که هوشنگ کامکار در سال ۱۳۵۸ آن را ساخت و به همکاری ارکستر سمفونیک تهران به رهبری حشمت سنجری اجرا شد.

ممد نبودی...

صدای غلام کویتی‌پور یکی از صداهایی است که با سرود دفاع مقدس گره خورده است. گرچه هنرمندان بسیاری قطعه «ممد نبودی ببینی شهر آزاد گشته خون یارانت پر ثمر گشته» را خوانده‌اند و این شعر خاطره‌انگیز بارها و بارها از رادیو و تلویزیون  شنیده شده است اما انگار با صدای غلام کویتی پور با آن آشنا شده‌ایم و جواد عزیزی به یاد محمد جهان‌آرا از سرداران نامدار جنگ سرود که زاده خرمشهر و فرمانده سپاه این شهر بود اما بعد از آزادسازی خرمشهر حسین فخری همرزم شهید جهان‌آرا این سرود را نخستین بار بر سر مزارش خواند و بعد از آن کویتی‌پور با بهره‌گیری از فضای نوحه‌های منطقه بوشهر و شروه‌خوانی‌های آن منطقه خواند.

خجسته باد این پیروزی

احمدعلی راغب آهنگسازی است که با قطعه «خجسته باد این پیروزی» گره خورده است. از نام این اثر می‌توان این گونه تصور کرد که این سرود به چه مناسبتی ساخته شده است. «خجسته باد این پیروزی» از دیگر آثار ملی و ارزشی است که به سفارش رادیو و به مناسبت آزادسازی خرمشهر در عملیات دفاع مقدس ساخته است. خواننده این کار محمد گلریز است و سروده زنده‌یاد حمید سبزواری. یک مارش نظامی در دستگاه بیات ترک که صبح روز سوم خرداد سال ۶۱، بعد از خبر به‌یادماندنی «خونین‌شهر، شهر خون آزاد شد»، این سرود با مطلع «از صلابت ملت و ارتش و سپاه ما/ جاودانه شد از فروغ ظفر پگاه ما» برای اولین بار از رادیو پخش شد و تا امروز هم زمزمه می‌شود.

دایه دایه وقت جنگه

رضا سقایی خواننده مشهور و پرآوازه موسیقی لری بود. صدایی که سوز آن همیشه در ذهن مخاطب است، او خواننده قطعه ماندگار و نوستالژیک «دایه دایه وقت جنگه‌» ‌است. با آن که سال‌های بسیار از تاریخ تولید آن می‌گذرد همچنان نو و شنیدنی است و شاید خاصیت این قطعه در همون خالص‌بودن این اثر باشد. این کار که در قالب موسیقی فولک ایران و منطقه لرستان است به  آهنگسازی مجتبی میرزاده است که البته پیش از انقلاب ساخته شد اما با تنظیمی جدید سقایی آن را خوانده و لحن حماسی آن یادآور جنگ ایران و عراق است و برای نسل‌های دیروز و امروز شنیدنی است.

مادر برام قصه بگو

دهه‌های ۷۰-۶۰ این سرود را خیلی خوب به یاد می‌آورند، اثری در ژانر موسیقی کودک و نوجوان که در سال‌های پایانی جنگ ایران و عراق توسط گروه سرود آباده خوانده شد و بارها و بارها در برنامه کودک تلویزیون پخش شد. این قطعه که روایتی داستانی دارد دلتنگی‌های فرزند خردسالی که پدرش را که به جنگ رفت و بخواب دیده است بیان می‌کند و مادر قصه دلاوری‌های پدر رزمنده‌اش را برای او تعریف می‌کند. قصه بابا برای بار اول در یک رژه نظامی در حضور مقام معظم رهبری که رئیس‌جمهوری وقت ایران بودند، در شیراز خوانده شد و پس از پخش آن در صداوسیما شهرت بسیاری گرفت و رئیس‌جمهوری وقت از اعضای گروه تجلیل کرد.»

نظرات بینندگان
داود دهداری
|
-
|
جمعه ۰۲ مهر ۱۴۰۰ - ۰۱:۰۱
با سلام,بدون هیچگونه شکی انقلاب وهنر دومفهوم در هم تنیده ای در طول زمان میباشند.اگر هنر را بمفهوم عام کنکاش کنیم ,بدون شک بروز وبیان احساس ومنطق را توامان شاهد خواهیم بود.ازشعارهای قبل از انقلاب این فرض من معنای حقیقی وکاربردی اش را در ظهور وهمپایی با انقلاب شاهد خواهیم بود.

اما در گذر انقلاب به واژه جنگ که میرسیم تمام ظرفیتهای احساسی ومنطقی جامعه به جوشش در می آید.تمامی هنرها مجال بروز جدی میابند ,هرکدام از زاویه خودش.بنظرم زیاد خوشبینانه نیست که هنر موسیقی را متمایز بر دیگر شاخه های هنر انقلاب بدانیم.

هنرهای تصویری فیلم وعکس ازچنان مجال بروز شده قدرتشان رسیدند که دنیا مات ومتحیر شد.در همین شهر بوشهر دهها وبلکه صدها عکاس در ثبت واقعی مسائل جنگ اقدام کردند که حاصلش هزاران عکسی ست که لابلای آلبومهای خانواده ها ومجاری نظامی وسیاسی اجتماع مشهود است.حال ببینید هزاران جوان عکاس علاقمند که بسیاریشان تحصیلکرده همین رشته شدند وبدرستی شاتهای عاشقانه شان تا به امروز مجال برسی ونوشتن دهها کتاب از رویت عکاسانه شان دارد ,وجود میابد.گفتارم میتواند ساعتها سخنرانی کند اما کلام را میبندم و چشمانمان را به رشاتهای دوربین سید مرتضی آوینی و روایت فتحش میکشانم,ب عکسهای آلفرد یعقوب زاده ورضا دقتی وکاوه گلستان ومنوچهر دوخته چی زاده وبهمن جلالی ودیگرانی که نامشان بر زبان وته ذهنم باقیست. ووووصدها عکاس خوش قریحه انقلاب دعوت کنم.

هیچگاه هنری را خاصتر از ژانردیگر ندانیم. همه باهم یکی بودند وهستند.ونامش(هنر انقلاب)است.
ارسال نظر
آخرین اخبار
مطالب بیشتر