دیوارهای قلعه دیگر مستحکم نبودند
اما دشمنان آنها را از بین نخواهند برد
او می‌دانست که این اتفاق می‌افتد «زیرا صلح خیلی طولانی بود»
او مطمئن بود - جنگ از شب شروع می شود!
با قلب های وحشی و با شمشیرهای آماده کشتن
آنها نمی ترسیدند - این شوالیه ها بسیار شجاع بودند
آنها قول دادند که از تپه و قلعه دفاع کنند:
ما آماده مبارزه هستیم!
ما حاضریم بمیریم!
خون قهرمانان!
ما نمی توانیم فراموش کنیم
خون قهرمانان!
ما نام آنها را تحسین خواهیم کرد
خون قهرمانان!
جاودانه و سرافراز
خون قهرمانان!
برای همیشه و همیشه بی بند و بار
زمین می سوخت، مردم می مردند
باد، بوی خانه های سوخته آنها را به آنجا آورد
آخرین باری بود که به آسمان نگاه می کردم
برای یافتن جای بهتری برای روحشان
دشمنان در دروازه های بزرگ ما ایستاده اند!
ترجیح می دهم بمیرم تا برده باشم!
بله، ما برای مبارزه ضعیف تر از آن هستیم، دیگر دیر شده است
«من از برادرانم پیروی می کنم... حتی تا جهنم!»
خون قهرمانان!
ما نمی توانیم فراموش کنیم
خون قهرمانان!
ما نام آنها را تحسین خواهیم کرد
خون قهرمانان!
جاودانه و سرافراز
خون قهرمانان!
برای همیشه و همیشه بی بند و بار
حالا وقت آن است که به چشمان مرگ نگاه کنیم
محو شدن
آنها همه چیز، زندگی و خانه خود را از دست دادند
در یک روز...
خون قهرمانان!
ما نمی توانیم فراموش کنیم
خون قهرمانان!
ما نام آنها را تحسین خواهیم کرد
خون قهرمانان!
جاودانه و سرافراز
خون قهرمانان!
برای همیشه و همیشه بی بند و بار... .
