فکرشهر: روزی که احمدی‌نژاد در مجلس شورای اسلامی سعی داشت با نمایش فیلمی به زعم خود دست به افشاگری علیه علی لاریجانی بزند از سر اتفاق در میان جمعی از دوستان روزنامه‌نگار اصلاح‌طلب حضور داشتم. علی‌رغم همه مخالفتی که با احمدی‌نژاد داشتند، نمی‌توانستند ذوق‌زدگی خودشان را از اتفاقی که در مجلس رخ داده بود پنهان کنند.
\n\n
به گزارش فکرشهر، سیدعبدالجواد موسوی با این مقدمه در «خبرآنلاین» ادامه داد: «هنوز علی لاریجانی را بابت اتفاقات سال‌های پس از دوم خرداد مقصر می‌دانستند و می‌گفتند خوب شد که احمدی‌نژاد انتقام ما را از لاریجانی گرفت. همین حرف‌های بچه‌گانه را زمانی که اکبر گنجی و دوستانش به جان هاشمی رفسنجانی افتاده بودند هم می‌زدند. حاصل آن نگاه کودکانه و لجبازانه را همه عقلا دیدند و طعم تلخ بی‌تدبیری و هوچی‌گری را همه مردم چشیدند.
\n\n
از آن اتفاق تاسف‌بار و رقت‌انگیز که به یکشنبه سیاه مجلس در ادبیات سیاسی مشهور شد، سالیان درازی نمی‌گذرد اما روزگار چنان درس‌هایی به همه ما داد که نه‌تنها آن دوستان روزنامه‌نگار من دیگر علی لاریجانی را دشمن اصلاحات نمی‌دانند که خیلی‌هایشان بر این عقیده‌اند که علی لاریجانی بهترین گزینه برای ریاست مجلس شورای اسلامی است، چرا که فقط اوست که می‌تواند بدون کمترین هزینه‌ای هم از دولت حمایت کند و هم شمشیر منتقدان دولت را کُنْد کند.
\n\n
دیگر سخن بر سر اصلاح طلب بودن و اصولگرا بودن و القابی از این دست که معمولا صرفا یک جور دسته‌بندی سیاسی است و چندان بار معنایی مهمی هم ندارد، نیست. مهم این است که چه کسی می‌تواند در جایگاهی که قرار گرفته تا چه اندازه مفید واقع شود. آنهایی که در وضعیت کنونی این سرزمین به فکر گروکشی‌های سیاسی و سهم‌خواهی حزبی هستند هر چیزی که باشند قطعا دلسوز این سرزمین نیستند. خدا را شکر این روزها حرف‌هایی مثل اینکه فلانی رای اول تهران است پس باید رئیس مجلس باشد و استدلال‌های کودکانه‌ای از این دست کمتر هواخواه دارد و بیشتر سخن بر سر این است که چگونه می‌توان کاری از پیش برد و به اوضاع مملکت سر و سامان بخشید.
\n\n
من نه آینده‌نگرم و نه خیلی دغدغه سیاست به معنای معمول و مرسوم کلمه را دارم اما فکر می‌کنم همین مقدار راهی که از یکشنبه سیاه تا به امروز پیموده شده، راهی است بس طولانی که فقط و فقط به یمن تندروی‌های دوستان رادیکال به دست آمده است. قدر این عقلانیت را که هدیتی است آسمانی بدانیم و از یاد نبریم که:
\n\n
شکر نعمت نعمتت افزون کند
\n\n
کفر نعمت از کفت بیرون کند»
\n
