فکرشهر ـ داوود دانشی: طی چند ماه اخیر و طبق وعده استاندار بوشهر، حضور مقامات دولتی مرکزنشین در استان رو به فزونی گذاشته است و به طور متوسط هر هفته یکی از اعضاء هیات دولت به استان بوشهر سفر می کنند تا از نزدیک شاهد مسایل و مشکلات استان و اقدامات انجام شده باشند. به درست یا غلط، مردم انتظار دارند تا ماحصل این آمد و رفت ها باز شدن گره ای از مشکلات بیشمار این دیار مظلوم و محروم باشد و با این امید لحظه به لحظه اخبار این سفرها را دنبال می کنند.
یکی از وزیرانی که در هفته های اخیر به استان بوشهر سفر کرد، وزیر ورزش و جوانان بود، وزیری که به تازگی سکان هدایت یکی از مهم ترین و حساس ترین وزارتخانه ها را به دست گرفته است. فارغ از اینکه انتخاب بوشهر برای اولین سفر استانی وزیر آگاهانه یا تصادفی بوده، به نظر می رسد باید پس از این بازدید، آقای وزیر همچنان در بهت و حیرت باشد، مگر اینکه موضوعاتی خلاف واقع به سمع و نظرش رسانده باشند. البته وضعیت حوزه ورزش و جوانان بوشهر آنچنان وخیم و اسفناک است که نمی توان غیر از این را به دیگران نشان داد و به قول شیخ اجل: «گر بگویم که مرا حال پریشانی نیست/ رنگ رخساره خبر می دهد از سر ضمیر».
اما، آنچه در پایان بازدید سلطانی فر نصیب بوشهر و مردم بوشهر شد را می توان در یک کلمه خلاصه کرد و آن «هیچ» است؛استانی که القاب دهن پرکنی مانند پایتخت انرژی کشور یا قطب اقتصادی ایران را یدک می کشد، از حداقل ها هم در حوزه ورزش محروم است و بخش عظیمی از این محرومیت ها ناشی از ضعف مدیران این حوزه است.
شاید یکی از مهم ترین ضعف های مدیرکل ورزش و جوانان در استان بوشهر، قدرت پایین ایشان در چانه زنی و مذاکره باشد که نمود آن را در اعتبار تخصیصی به استان به خوبی می بینیم. این که وزیری به استان سفر می کند و مدیرکل توان گرفتن حداقل امتیازات را ندارد، با هیچ منطقی نمی توان توجیه کرد.
آنچه آقای مدیرکل به عنوان گزارش عملکرد خود و دستگاه متبوعش بیان می دارد، در واقع طرح هایی است که طی سه سال گذشته بخش عظیمی از توان مالی و اجرایی استان با تاکید استاندار برای اجرای آنان صرف شده و اداره ورزش و جوانان کوچک ترین نقشی در اجرای آن ها نداشته است. ایده احداث زمین های فوتسال چمن مصنوعی و والیبال از استانداری آغاز و از همان جا نیز پیگیری و اجرا شد و در این فرآیند هیچ نقشی را نمی توان برای اداره ورزش و جوانان در نظر گرفت.
در سال های گذشته و به ویژه در دولت تدبیر و امید، اکثریت هیات های ورزشی صورت خود را با سیلی سرخ نگه داشته اند و هر وقت به آقای مدیرکل یرای بودجهای مراجعه کرده اند با پاسخ کلیشهای «بودجه نداریم»، مواجه شده اند!! بدون شک همه ما به شرایط نامطلوب اقتصادی دولت واقف هستیم، ولی باید از آقای بهروزیان فر پرسید که آیا همه ی استان ها در این وضع فلاکتبار هستند یا اینکه فقط استان بوشهر است که توان تهیه حداقل امکانات را برای هیات های ورزشی خود ندارد؟ حداقل ظواهر امر نشان می دهد که بسیاری از استان ها در همین دولت توانسته اند امتیازات و امکانات خوبی را جذب کنند که نشان از مدیریت مدبرانه مسوولین این استان ها دارد.
امیدواریم همانطور که رییس جمهور محترم، نقاط ضعف دولت خود را به خوبی تشخیص داد و با تغییر وزرا در صدد رفع این نقاط ضعف برآمد، استاندار بوشهر هم با نگاهی ویژه به حوزه ورزش و جوانان بنگرد تا پس از سال ها شاهد پویایی و نشاط در بین جوانان استان بوشهر باشیم، چرا که تداوم روند فعلی، تبعات جبران ناپذیری به دنبال خواهد داشت و در بلند مدت آثار آن به خوبی نمایان خواهد شد.
ذکر این نکته نیز لازم است که تحقق یکی از شعارهای اصلی دولت یازدهم، یعنی برگرداندن امید به جامعه، فقط با گماردن مدیران قوی و خوش فکر در راس امور، به ویژه در حوزه جوانان میسر می شود و این موضوع باید به طور ویژه در دستور کار دولت مردان در کشور و استان قرار گیرد.
