فکرشهر ـ محمد محمدزاده فرد: حدود هفت ماه از شروع به کار شورای اسلامی شهر برازجان در دوره پنجم می گذرد.
اعضای شورا در اولین اقدام خود، محمدحسن محمدی را مجددا به عنوان شهردار برازجان انتخاب کردند تا ضمن ایجاد آرامش در شهرداری، این امید در دل مردم هم ایجاد شود که شورایی خوب و خواهان پیشرفت شهر روی کار آمده است؛ اما با گذشت 7 ماه، به نظر می رسد، این امید مردم به سمت ناامیدی پیش می رود؛ برای مثال، در شروع به کار شورای پنجم که مصادف بود با ماه های پایانی سال 96، کارهای خوبی در سطح شهر صورت گرفت وهمه این اقدامات هم به نام شورای پنجم نوشته شد، ولی این نوشتن، اشتباه بود چرا که تقریبا تمام کارهای انجام گرفته در سال گذشته، مصوبه شورای چهارم بود که در سال 96 به مرحله اجرا درآمد و به انجام رسید.
از جمله دیگر اقداماتی که پیش روی شورای پنجم بود و به نظر می رسد بعد از تعیین شهردار، مهم ترین تصمیم و مسئولیت اعضای شورای شهر در سال 96 باشد، بستن بودجه سال 97 شهرداری برازجان بود؛ بودجه ای که علی رغم گذشت 40 روز از سال 97، هنوز به تصویب شورای اسلامی شهر برازجان نرسیده و با این روندی که شورا در پیش گرفته، معلوم نیست چه زمانی نیز به تصویب خواهد رسید.
بودجه سال 97 شهرداری برازجان که در دی ماه 96 توسط شهردار به شورا تحویل شد تا درباره آن تصمیم گیری شده و اگر ایراداتی بر آن وارد است، گرفته و به شهرداری عودت داده شود تا رفع ایراد گردد، چندین ماه در دستور کار جلسات بیهوده شورای پنجم، در حال رفت و آمد بود تا آخر هفته گذشته ـ هفته اول اردیبهشت ماه 97 ـ که شورای شهر، بودجه ارسالی شهرداری را برگشت داده و عنوان داشته که ایراد دارد و باید ایرادات آن رفع شوند.
گرفتن ایراد از بودجه های شهرداری کاری مسئولانه و از وظایف شوراست که اگر دقیق انجام شود، باید از بانیان آن تشکر ویژه کرد، اما نکته جالب و قابل توجه در مورد شورای برازجان این است که پس از برگرداندن بودجه به شهرداری، اعلام کرده اند که مشکل داشته و باید رفع گردد اما هیچ اشاره دقیقی به این که کدام بند بودجه مشکل دارد و شهرداری باید کدام قسمت را تصحیح کرده و رفع اشکال کند، نشده است.
در فرم ایرادات و اشکالات بودجه شورای شهر برازجان که نسخه ای از آن توسط رییس شورا در اختیار «فکرشهر» قرار گرفته نیز موضوعاتی به عنوان ایراد مطرح شده که اگر بخواهیم به تک تک آن ها بپردازیم، باید ده ها بند دیگر به این مطلب اضافه کنیم.
برای نمونه، در بند یک آمده که چرا «بودجه بسیار بسیار کم است»؟ در بندی دیگر آمده «چرا برای ساماندهی ساخت و ساز غیرمجاز بودجه ای در نظر گرفته نشده است»؟ یا جایی دیگر عنوان شده که «چرا مبالغی که برای برخی پروژه ها در نظر گرفته شده، کم است و باید بودجه آن پروژه ها افزایش یابد» و امثالهم...؛ بدون ذکر بندها و موارد و به همین کلیات.
واقعا خود اعضای شورا این ایرادات را دقیق خوانده اند؟ پیرامون کم بودن بودجه که امسال به لطف کم کاری اعضای شورای پنجم و مصوب نکردن بودجه در زمان تعیین شده، بیش تر از سال گذشته نخواهد بود! که دلیل آن را در ادامه توضیح خواهم داد.
پیرامون ساماندهی ساخت و ساز غیرمجاز که گفته شده هم، اصلا در کل طرح این مسئله ایراد دارد، چرا که اگر ساخت و ساز غیرمجاز و خارج از محدوده است، دیگر احتیاجی به تخصیص بودجه ندارد که شهرداری بخواهد برای ساماندهی آن بودجه در نظر بگیرد.
اگر مبلغ برخی پروژه های عمرانی هم کم است و شهرداری بودجه کمی در نظر گرفته نیز شورای شهر باید استقبال کند که شهرداری با مبالغی پایین می تواند آن پروژه را تکمیل کرده و با باقی مانده، طرح های عمرانی دیگری نیز به انجام برساند، نه این که این موضوع را مورد ایراد قرار داده و بودجه را برگشت دهد!!
اما از همه این موارد مهم تر، عملکرد شورای شهر برازجان در عدم تصویب بودجه است که با سرنوشت شهر در سال 97 گره خورده، چرا که طبق قانون، بودجه شهرداری ها باید هر ساله طی زمانی مشخص تکمیل و توسط شورای شهر و روستا مصوب و در سایت سازمان شهرداری ها و دهیاری های وزارت کشور بارگذاری شود و بر همین اساس فرمانداری دشتستان با توجه به مهلت ارسال بودجه به وزارت کشور، در تاریخ 30 دی ماه، با ارسال نامه ای به شهرداری و شورای اسلامی شهر برازجان یادآور و متذکر شده که «مهلت رو به پایان است و هر چه زودتر نسبت به بستن و مصوب کردن بودجه سال 97 اقدام کنند».
علاوه بر آن و طبق گفته کارشناسان وزارت کشوری در امور شوراها، «اگر بودجه در موعد مقرر مصوب نشده و در سامانه شهرداری های کشور بارگذاری نشود، بودجه آن سال به صورت خودکار توسط وزارت کشور، بودجه سال گذشته در نظر گرفته شده و بر همان اساس، شهرداری بودجه دریافت کرده و می تواند هزینه کند».
همچنین، بر اساس بخشنامه بودجه سال 97 شهرداری های کشور، مهلت دسترسی برای ثبت بودجه مصوب سال 97 در سامانه بودجه، حداکثر پانزدهم اسفندماه 96 و مهلت دسترسی به ثبت تفریغ بودجه (عملکرد) سال 1396، تا پانزدهم تیرماه 97 است؛ قانونی که اعضای شورای پنجم شهر برازجان یا از آن خبر ندارند و یا چندان اهمیتی برای قانون برخوردار نیستند و تن دادن و اجرای آن را وظیفه خود نمی دانند چرا که هنوز هم هر روز، جلسه گذاشته و در حالی که 40 روز هم از سال 97 گذشته، هنوز تلاش دارند بودجه 97 شهرداری که مهلت تصویبش گذشته و دیگر کاربردی ندارد را تصویب کنند!!
در همین حال، سخنگوی شورای پنجم، در فضای مجازی عنوان کرده است که در 5 اردیبهشت ماه، شورای شهر برازجان از قانون «دو دوازهم» استفاده نموده و برای بستن بودجه 97 برای خود زمان خریده که همین مسئله نیز از سر ناآگاهی اعضای شورا است؛ زیرا طبق گفته کارشناسان مطلع در امور بودجه شهرداری، اگر قرار بر همین دو دوازدهم هم می بود، باید تا قبل از پایان سال 96 مصوب و اعلام می شد.
ایراد دیگر موضوع هم این است که در مبحث دو دوازدهم، قانون گذار مشخص نکرده که شهرداری چه میزان از بودجه را می تواند در چه زمینه ای هزینه کند و اگر شهرداری بخواهد، می تواند کل بودجه سال را در همین دو ماه هزینه نماید.
با این احتساب و با در نظر گرفتن قانون به عنوان فصل الخطاب و با توجه به این که دیگر راهی برای ارسال بودجه جدید به سامانه شهرداری های کشور وجود ندارد، معلوم نیست اعضای شورای شهر برازجان چرا با تلف کردن وقت و هزینه، جلسات بررسی بودجه را برگزار کرده و پیرامون آن بحث می کنند، زیرا آن ها تنها می توانند به برخی از بندهای بودجه سال گذشته متمم وارد کنند که آن هم مبالغی اندک و مشخص است و باید پرسید اعضای شورای شهر برازجان و خصوصا رییس شورا که بر گرفتن ایراد از بودجه اصرار داشته و تا به امروز تصویب آن را به تاخیر انداخته و عنوان داشته اند که «میزان بودجه بسیار بسیار کم است»، چه پاسخی برای این حرکت خود خواهند داشت؟
بد نیست این موضوع را نیز بدانید که شورای شهر برازجان تنها شورای دشتستان است که بودجه شهرداری اش را مصوب نکرده تا شهرداری برازجان هم تنها شهرداری باشد که بودجه سال 97 را در سامانه شهرداری های کشور ثبت نکرده است.
به نظر می رسد شورای پنجم شهر برازجان در دومین آزمون خود در اولین سال فعالیت، پیرامون تصمیمات کلان برای شهر، «تجدید» شده و نتوانسته است مصالح شهر را در اولویت کارهای خود قرار دهد و از این بابت تنها شهروندان برازجانی هستند که متضرر خواهند شد.
صبحگاه بهاری یک روز ، روزی از روزی های این نوروز ، اول بانگ و ناله های خروس ، صبحدم وقت سحر و بامدادی که تفاوت نمیکرد لیل و نهار، به قصد قدم زدن و خوش بودن در دامن صحرا و تماشای بهار از خانه بیرون زدم. پادشاه ستارگان آن روز از افق سر برون نکرده بود هنوز! هی گشتم و گشتم، اینجا و آنجا گشتم تا از افق صبحدم سپیده دمید و آسمان همچون نقره گشت سپید. به خیابان درختی بهارستان رسیده بودم و هوا دیگر گرگ و میش نبود و پادشاه ستارگان خورشید، با شکوه و جلال و جاه رسید و ستارگان نوران افزا، تک تک رفته بودند و ماشین های دود افزا تک تک مبرسیدند، با روشن شدن هوا و بیدار شدن جان ها، غریزه بازی درو ورزش در من بیدار شد و هوای دویدن به کله ام زد. ولی این تنها من نبودم که غریزه بازی ام گل کرده بود؛ غریزه بازی و دویدن و تعقیب و گریز «سگ گرگ» های ولگرد آنجا که در دره حاشیه خیابان، خانه و چاله و لانه و آشیانه داشتند و همانجا در قلمرو خود در زیر درخت ها پرسه میزدند هم گل کرد! هنوز یکی دو قدم ندویده بودم که دنبالم کردند. من بدو، سگها بدو . سگ بدو، و من بدو. از ترس قدم هایم را تند تر کردم. سگ ها هم جری تر شدند و با سرعت و تند تر، ورجه وورجه کنان خود و توله هایشان به دنبالم افتادند. از وحشت و دویدن سریع ضربان قلبم به پانصد رسید و چشمم دیگر جایی را نمیدید که پایم به خرت و پرت ها و آشغال و زباله های ولو شده در پیاده رو افتاد و دراز و پهنا صاف زمین شدم. سگ ها که به من رسیده بودند کمی حیرت کردند و مکثی کردند و نگاهی انداختند و وقنی دیدند حریف شأن حریف شاطر و بدرد بخوری نیست سرشان را کج کردند و دم شأن را روی کول. شأن گذاشتند و رفتند پی کارشان ، یعنی همان دور و اطراف تا شکار دیگری را پیدا کنند و غریزه شکار کردن و تعقیب و گریز شأن را ارضا کنند! از آنجا یاد گرفتم که، :
۱. در قلمرو جک و جانورها قدم زنی و ورزش و هواخوری نکنم
۲. بر روی موزائیک ها و کاشی های نا هموار نامرغوب خوب جا نیفتاده پر درز و شکاف افغانی ساخت، راه نروم و ندوم( آسفالت کنار پیاده رو که بهتر است!).
۳. در پیاده رو لب خیابان های ماشین رو پر دود و دم ورزش نکنم. ۴..
---
مسعولین زحمت کش شهربرازجان
بادقت تمام مطالب اقای محمدزاده
رامطالعه کردم .
واقعا که جای تشکردارد که توانسته
باقدرت قلم بردارد و واقعیت را بنویسد.
اگر اقای نیکنام و خانم
تنگستانی میخواهند شهرداری مثل خودشون بیارند که
کلاه مردم برازجون پس معرکه است.
من ازهمینجا از زحمات اقای محمدی شهردار شهرم تشکر میکنم
قلم اقای محمدزاده هم جای تقدیر دارد.
باتشکر .
برای مثال شهرک فتح یه پیاده رو درست و حسابی نداره و مردم مجبورن توی خیابون با عرض کم عبور کنن
واقعا چرا رسیدگی نمیشه
من که امیدوارم بتونه رتبه اول رو در بدترین کسب کنه.
ماشالله نماینده های ما در شورا این توانی رو دارن.
من بهشون ایمان دارم.
ما میتوانیم.