فکرشهر ـ همایون فقیه: آغاز سال جدید میلادی از نظر مسیحیان برابر با میلاد حضرت عیسی مسیح(ع) به روایت آنان است که طی این روزها جشن های کریسمَس نیز در سرتاسر جهان توسط مسیحیان برگزار می شود که همچون عید نوروز ما ایرانیان مسلمان، همراه با پیام صلح و مهربانی به همه انسان ها است؛ اما نکته مهم اینست که عده ای به اصطلاح روشنفکر ایرانی که از روشنفکری و آزادی تفکر، فقط دین گریزی را یاد گرفته اند و فقط به مذهب بهانه می گیرند و به قولی تجدد زده شده اند، در همه ایام سال به بهانه های مختلف آیین ها و مبانی اعتقادی اسلام را تخطی می کنند، از محرم و صفر گرفته تا کمک به فقرا و عید قربان و حج و غیره؛ اما به غرب و اروپا که می رسند، طوری با آب و تاب از آیین آنان سخن می گویند که انگار همه آنان مسائل مذهبیشان ساخته خودشان است.
مسیحیان و غربی ها همیشه در طول تاریخشان به دین و فرهنگ سنتی خودشان افتخار می کنند ـ حالا گذشته از کمیت و کیفیت آن ـ این فرهنگ و آیین که به آن افتخار می کنند از آسیا و مرکز اصلی تمدن آن یعنی فلسطین به سوی اروپا حرکت نمود، اما متاسفانه روشنفکرنماهای مقلد غرب و سلبریتی ها که شبانه روز به غرب و اروپا سجده می کنند، این را نمی دانند و دین و آیین خود را تکفیر می کنند.
مسیحیان غرب و اروپا و مسیحیان عزیز ایران، میلاد پیامبری را جشن می گیرند که نه از آنان است و نه همزبان آنان بوده و هیچ گاه نگفته اند که چون حضرت عیسی(ع) از فلسطین آمده، نژاد ما از ایشان بالاتر است! البته ناگفته نماند که بابانوئل نماد یک ر اهب مسیحی است که به کودکان هدیه و مهربانی می دهد و حالا اگر کودکان دهه هشتادی و نودی جامعه ایرانی اسلامی ما به جوانی برسند و از روحانیون و نمادهای دینی مذهبی ما یک نوستالژی زیبا در خاطرشان نباشد، چه باید کرد؟؟ روشنفکرهای غربگرا و عده ای دیگر به بریدن گیاه و درخت برای جشن کریسمس و اینکه باید محیط زیست را حفظ کرد سخن و اعتراضی ندارند، اما تا نام پیامبر اسلام و عید قربان و غیره می آید، دعوای آریایی و عرب راه می اندازند و جنگ روانی ایجاد می کنند؛ ظاهرا تنها درس و ثمره مطالعات پوچ روشنفکرنمای ایرانی و برخی سلبریتی ها فحش به دین و سنت و آیین خود است.
می گویند فقر عامل فحشا است و مطمئنا هم در دین و آیین ما هم چنین بیان شده، اما نکته مهم و پنهانی اینجاست که آیا در اروپا و غرب هم فقر وجود دارد که فحشا و آزادی های جنسی وارد مرحله بحران هویتشان شده؟؟ روشنفکرنماهای ما در دسترس ترین علت فحشا و تن فروشی را فقر می دانند و سریع می گویند آدم فقیر هر کاری می کند، این مورد را هم قبول کردیم، اما سوال اساسی اینست که دلیل خرید تن چیست؟علت تقاضا برای تن چیست؟ مطمئنا کسی که تقاضای خرید تن دارد از لحاظ مالی مشکلی ندارد و یک طرف فحشا مطمئنا تمکن مالی است (هر چند منظور پولداری زیاد نیست)؛ پس هر دو سوی فحشا علتش فقر نیست؛ آیا روشنفکرنماها و سلبریتی ها می دانند فحشا چیست؟ فحشا مستمندی مادی نیست بلکه فقر و نداری دین و فرهنگ هم است؛ حمایت روشنفکرنماها از فقرا شاید شبیه این حکایت باشد که:
مردی به سفارش اهل و عیال برای خانه نان، گوشت و میوه خرید و با دستانی پر از مایحتاج منزل از کوچه عبور می کرد. کنج کوچه پیرمرد فقیری را دید که لابه لای زباله ها دنبال لقمه نانی می گشت و ناامیدانه زمزمه ای می خواند. مرد ایستاد، آهی کشید، غصه خورد. پیرمرد را صدا زد و از حکایت زندگی اش پرسید. فقیر هم فرصت را مغتنم شمرد و در حالی که نگاهش به دستان مرد بود، یک دل سیر از فلاکت و نداری هایش گفت تا شاید رزق آن روزش برسد. مرد توانگر که مدام آه می کشید و سری تکان می داد، چند دقیقه ای درنگ کرد، با دست راستش با گوشه نان بازی می کرد و به سخنان پیرمرد گوش می داد؛ سپس چند توصیه فرمود وکمی از بدی و ناجوانمردی روزگار گفت و رفت. پیرمرد ماند و تکرار ماجرا...
مشکل اساسی اینجاست که علاوه بر دو قشری که خطاب یادداشت به آنان است، بیشتر مردم و انسان ها نیز که دم از دین و اعتقادات می زنند، فقط تاییدی بر دین تقلیدی رسیده از پدر و مادر خود را می کنند و اصلا تفکر نمی کنند که دین و اعتقاد امری فطری و جامع نگر برای کمال انسانی است؛ منظور همه ادیان است و اسلام جامع و کامل تر از همه. مگر این همه آیاتی که در قرآن بیان شده و تاکید و دستور به تفکر و تعقل داده است، برای چیست؟ چرا اگر احکامی یا موردی اسلامی از قال امام صادق (ع) یا آیه قرانی بیان شود، سریعا روشنفکرنماها جبهه گرفته و می گویند این برای اعراب و عصر پیامبر بوده، ولی اگر همین موارد را دانشگاه های غرب و اروپا آزمایش و بررسی و تایید کنند، سر تکان می دهند و با جان و دل می پذیرند! علت اینجاست که این عده قدرت تعقل و تفکر ندارند و اصلا نگاه ناقص روشنفکریشان باعث شده عقلشان قد ندهد که در مورد اصل دین و اعتقادات فکر کنند و اینقدر ساده لوح هستند که می گویند دین و اعتقادات یعنی عرب و صحرای خشک عربستان. مشکل اینان این است که دین را نشناخته اند و در مقابل درک و فهم عده ای نیز اسلام فقط در حد نماز اول وقت و سایر اعمال واجب و مستحبی است و این جنس از افراد حتی اگر یزید هم حاکم باشد، بزرگ ترین دغدغه و فکرشان درست تلفظ کردن حرف «ض» در «والضالین» سوره «حمد» است. این اسلام فقط به درد لای جرز دیوار می خورد. افرادی که اسلام و مبانی دینیشان علیه ظلم قیام نکند و از مظلوم دفاع نکند و تفکر و تعقل پایه و اساس زندگی مادی و ملکوتیشان نباشد، بویی از اسلام نبرده اند. فعلا از مفهوم رابطه دین و سیاست گذر می کنیم و در نوشتاری جدا به آن می پردازیم، اما همان طور که ابتدای یادداشت گفته شد، روشنفکرنماهای ایرانی، سلبریتی ها و عده ای از مردم که به جای سرمشق گرفتن از اندیشمندان و بزرگان، اینان را الگوی خویش قرار داده اند، همه تجدد زده هستند و به قول شهید مطهری، تجدد زده یعنی «به آداب خودشان بدبين باشند، آداب آنها [یعنی مردم دنیای مدرن] را بهتر بدانند. به رسوم خودشان بدبين باشند، رسوم آنها را از رسوم خودشان بهتر بدانند. به ادبيات خودشان بدبين باشند، ادبيات آنها را از ادبيات خودشان بهتر بدانند. به فلسفه خودشان بدبين باشند، فلسفه آنها را از فلسفه خودشان بهتر بدانند. به دين و آيين خودشان بدبين باشند، دين و آيين آنها را بهتر بدانند. به كتاب‌هاى خودشان بدبين باشند، كتاب‌هاى آنها را از كتاب‌هاى خودشان بهتر بدانند. هر چه كه از ناحيه آنهاست آن را خوب بدانند، هر چه از ناحيه خودشان است، آن را بد بدانند.»
