فکرشهر- سید فریورموسوی: یکی از بیانات مهم و در خور توجه مقام معظم رهبری به مسئولان کشورمان که همیشه هم درسخنان گیرا و شیوای شان به همه گوشزد نموده و هر بار تکرارمی کنند، دلخوشی زیاد مسئولان نظام و مردم کشور به درآمدهای نفتی و کسب درآمد از فروش نفت و میعانات گازی است که همیشه هشدار داده و فرموده اند که مراقب باشید کشور به این هزینه (فروش نفت) محتاج نگردد! اما نه گوش شنوایی بوده و نه مسئولی که به فکر امروزش باشد!
حال و روز مردم خارگ هم دقیقا" به سخنان تاثیرگذار مقام معظم رهبری باز می گردد، ما خارگی ها همه به دنبال پروازنفت، امکانات نفت، هزینه های نفت، نیم نگاه نفت، مراودات نفت و... بوده و هستیم و به جای اینکه حق و حقوق مان را از مرجع رسمی آن طلب نمائیم، چشممان به مسئولان خدوم نفت در این جزیره بوده است!
شهروندان خارگی حاضرند که برای تهیه یک بلیط پروازی ساعت ها و روزها وقت و زمان شان را تلف نمایند اما به دنبال حق اصلی و حقوق حقه شان که پرواز رسمی یکی ازایرلاین های ایرانی است نروند! پروازی که در زمان گذشته و هر روز بین شهرهای تهران، اصفهان، شیراز، خارگ، آبادان و بالعکس
انجام می گرفته و همه عزیزان شهروند خارگی با آن تردد می نموده اند! حقی که بعد از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی از بین رفت و خود ما به دنبال آن نرفتیم!
اما از پرواز که بگذریم و بقول بومی های اصیل خارگی، مبادلات مرزی و تعاونی مرزنشینان خارگ نیز خیلی زود از میدان به در رفت و این درحالی است که هم اکنون اکثر بنادر استان بوشهراز این تسهیلات استفاده بهینه می نمایند. شهروندان خارگی که روزگاری در بدترین زمان جنگ و خرابی هوا با موتور لنج های خود میان خارگ و کویت و دبی در تردد بودند تا اجناس تعاونی مرزنشینان را به خارگ وارد نمایند، اکنون گوشه نشین خانه های خود شده و دست ازکارکشیده اند!
طرح جامع شهری خارگ، یکی دیگر از معضلات مردم این جزیره است. طرحی که حالا بیش از آنکه جدی باشد، به یک بازیچه برای اهالی و شهروندان خارگی تبدیل شده است و هر مسئولی حل آن را به گردن مسئول دیگری می اندازد! طرح جامع شهری حق مسلم خارگی هاست.
آنها که زندگانی خود را در این جزیره سپری کرده و در طول هشت سال دفاع مقدس هرگز پاپس نکشیدند تا آنجا که بقول امام راحل مان که فرمودند: «صادرات نفت از این جزیره و در طول هشت سال جنگ، حتی برای لحظه ای قطع نگردید و این علی رغم بمباران های شدید و تا حدودی روزانه دژخیمان عراقی انجام گردید که در این میان حضور گسترده همین اهالی بومی بود که یار و یاور صنعت نفت بودند اما الان که نیاز به یک طرح جامع شهری دارند با برچسب زدن به ایشان، حتی حاضر به طرح آن در مراجع ذیصلاح نبوده و نیستند!
کارت بومی و شرایط تردد از دیگرمشکلات عدیده این مردم مظلوم و ولایتمدار است که بایستی خیلی جدی مورد بازبینی قرارگیرد. از اینکه خارگ یک جزیره سوق الجیشی و حساس و صنعتی است و از نظر ایمنی و امنیتی برای کل کشورمان حائز اهمیت می باشد شکی در آن نبوده و نیست اما همین مردم در بدترین روزهای جنگ تحمیلی براحتی آب خوردن و با کارت های بومی شان به این جزیره تردد می نمودند و در صورت مفقودی کارت شان، در ابتدا شهرداری و این اواخر بخشداری نسبت به صدورکارت المثنی برای این عزیزان اقدام عاجل انجام می داد. اما حالا برای دریافت همین کارت بی ارزش (از نظر کمی وکیفی)، بایستی ازهفت خوان رستم گذر کرد.
بازهم این مشکل از داخل خارگ قابل حل شدن نخواهد بود چرا که مسوولان سیاسی امنیتی استانداری بوشهر با همت اداره اطلاعات کشوری می بایستی یک بار برای همیشه آن را حل و فصل نمایند تا مثل حالا شاهد آن نباشیم که یک شهروند بومی و اصیل خارگی کارت تردد خارگ را داشته باشد و یک غیربومی وغیرشهروند خارگی، کارت تردد شهروند خارگ را در اختیار خود داشته باشد!
در ادامه از دیگر مشکلات مردم خارگ، آزاد اعلام نشدن بندر خارگ بعنوان بندرآزاد است. معلوم نیست دلایل مستند و قابل توجیه که می بایستی جزیره خارگ برای بندر آزاد اعلام شدن داشته باشد، کدامند که وزارت کشور از آزاد اعلام کردن آن امتناع می ورزد!؟
بازهم شهروندان خارگی همانند سایر بنادر آزاد ایران که از این مزایا برخوردارند، از این نعمت برخوردار نبوده و متاسفانه هیچ مسئولی در سطح استان بوشهر نیست که دلش به حال این مردم بسوزد و حق قانونی و بحقه شان را به ایشان بدهد. اینها برخی از مشکلات کلان شهروندان و اهالی بومی خارگ است که هیچ ارتباطی با ادارات نفتی سطح جزیره نداشته و نخواهد داشت و بعضا بی مورد آنها ر به ایشان نسبت می دهیم. مردم خارگ بایستی حق و حقوق حقه شان را از مراجع ذیصلاح آنهم نه دراستان بوشهر، بلکه از پایتخت نشینان تهران بزرگ بگیرند. مسوولان استان بوشهر فقط و فقط بوشهر و برازجان و درن هایت گناوه را می بینند و بس!
