«بهمن بیگی**»
ای چراغ علم و آموزش همه روشن ز تو
ای وطن همواره همچون پهنه ی گلشن ز تو
ای ستون ایل قشقایی میان میهنم
وی همه مثل گلستان پهنه ی میهن ز تو
میدرخشد نام تو در پهنه ی این روزگار
روز و شب گویم ز جان و دل همی احسن ز تو
از تو ایران شد دگرگون یکسره دانش گرفت
با چراغ علم تو مخلوق آرامش گرفت
****
در میان مرغزاران همره اسب کَهَر
با چراغ علم کردی بیسوادی دربدر
نسل تو اکنون بچرخاند ستون کشوری
ای نوید رامش و آرامش و بانگ سحر
با توام بهمن بگی ای شیر مرد ایل من
ای فکنده نام تو بر دیو نادانی شرر
بر اجاق ایل تو سوگند ای والا تبار
بر وجودت ملتی سازد همیشه افتخار
****
می ستاید هر زن و مردی تو را در بین ایل
پهنه ی قلب گهر بار تو چون دریای نیل
الحق و انصاف یکتایی میان کشورم
از برای مردم ایران زمین مثل خلیل
با طبیعت ، اهل دانش عاشق ساز و نوا
ای بخارایم بیا ای نازنین بی بدیل
کاش میشد بار دیگر مکتبت جان می گرفت
کاش مانند ت یکی پا بین ترکان می گرفت
****
زاد روز زایشت اندر میان ماه دی
ای نژاد و گوهر پاک تو از شاهان کی
بوی جوی مولیان خوانم برایت باز گرد
پس کجا رفتی تو ای نیک اختر فرخنده پی
دختران ناز قشقایی نمایم ساقیت
تا به عشق روی تو اندر سبو آرند مّی
کافی رودفاریابی در فراقت ای پدر
ناله ها دارد همیشه در دل شام و سحر
*متخلص به «کافی رودفاریابی» شاعر و نویسنده اهل رودفاریاب بخش ارم شهرستان دشتستان
**بنیانگذار آموزش و پرورش عشایری در ایران
