فکرشهر ـ مصطفی منفرد: باوجود اینکه بسیاری از شهرها و روستاهای کشور از نعمت گاز برای مصارف شهری و خانگی برخوردارند، اما در جزیره خارگ، گازرسانی مستقیم شهری از دیرباز تنها جزو یکی از وعده ها و شعارهای انتخابانی برخی مسوولان بوده که تاکنون عملی نشده است.
به گزارش «فکرشهر»، در حالی که امروزه، گاز، یکی از نیازهای اساسی و زیربنایی در هر شهر و روستا محسوب می‌شود، مردم جزیره خارگ هنوز از نعمت گاز طبیعی برخوردار نبوده و از مشکلات بسیاری رنج می‌برند و برای تهیه سیلندر گاز نیز با سختی‌های فراوانی روبه‌رو هستند به نحوی که با بارش باران، ممکن است روزها از داشتن گاز محروم بمانند.{همان طور که در روزهای آخر آذرماه رخ داد}.
همه این ها در حالی است که از قدیم، به واسطه حضور شرکت های نفت و گاز در جزیره خارگ، گاز استخراج و صادر می شود و سال هاست که تنها خواسته مردم از مسوولان مربوطه، گازرسانی است، اما هیچ اقدامی تاکنون برای گازکشی به این شهر صورت نگرفته است.
برخی مسوولین بخشداری ویژه خارگ دراین باره به «فکرشهر» گفتند که از جمله دلایلی که تا به حال مانع اجرای پروژه گازرسانی شده، کمبود گاز ورودی کارخانه های گاز مستقر در جزیره است؛ بر اساس این توضیحات، به نظر می رسد قبلا شرکت «پرسی گاز ایران» به مساله گازکشی در سطح جزیره خارگ ورود کرده و حتی محلی برای ساخت ایستگاه پمپ گاز و غیره طراحی و مشخص شده که در نهایت به علت عدم وجود میزان گاز مورد نیاز این پروژه به تعویق افتاده است.
این طور که مسوولین مربوطه تاکید داشتند، «قطعا به محض اتمام و مشخص شدن سرنوشت شرکت N.G.L موضوع گازکشی به شهر خارگ تعیین تکلیف خواهد شد» اما تاکید بر این نکته ضروری به نظر می رسد که شرکت ملی گاز، موظف است شبکه گازرسانی را به همه روستاها و شهرهای کشور که از لحاظ اقتصادی و قانونی تایید شده هستند، برساند. در این میان، فقیر یا غنی بودن مردم هر منطقه تاثیری در روند گازرسانی شرکت ملی گاز ندارد، با این حال شاهرگ حیاتی کشور ـ جزیره خارگ ـ همچنان فاقد لوله کشی گاز شهری است.
گاز طبیعی، انرژی پاک و سالمی که سال هاست مردم شریف خارگ از آن بی‌بهره هستند و سال‌ها مردم پی کپسول بوده اند و بعضی از درد و رنج حاصل از بوی بد نفت سفید بیمار شده اند، این در حالی است که مشعل های بزرگ گازی بیش از ۴۰ سال بیخ گوش مردم این شهر در هوا دود می شوند؛ اما مردم برای تهیه گاز مصرفی همچنان سیلندرهای گاز را بر دوش خود حمل می کنند.
