نامه سرگشاده یک جوان به رییس جمهور/ مرا به خیر تو امید نیست، شر مرسان

فکرشهر - همایون فقیه: در این ایام کرونایی که تمام توجهات کشور به این ویروس منحوس جهانی است و مسوولان امر توصیه به رعایت بهداشت فردی می کنند و خصوصا استفاده از ماسک، اما چه می شود که پدر خانواده ای چشم در چشم مصاحبه گر می کند و به سوال خبرنگار که چرا از ماسک استفاده نمی کنید، می گوید: من استفاده نمی کنم تا زودتر کرونا بگیرم و از شر این زندگی و مشکلات رهایی پیدا کنم و بمیرم و چون میت رسم خودکشی کنم حاضرم با کرونا از دنیا بروم...

جناب آقای روحانی ریاست محترم جمهور! آیا انسان از این جمله و وضعیت خون گریه کند حق ندارد؟ آیا این دردش بیشتر است یا آن واقعه کشیدن خلخال از پای دختر یهودی در زمان حکومت امیرالمومنین (ع). جناب روحانی! معنا و مفهوم شرمساری در خانواده را می دانید؟ آیا مفهوم فقر را درک می کنید! جنابتان و معاون اول گرامیتان کلاهتان را قاضی کنید که چگونه امکان دارد مردم در طی این مدت های اخیر روز به روز فقیرتر شده اند، اما از آن طرف به قول معاون اولتان رضایتمندیشان از دولت شما بیشتر شده است!!

خوشبختانه عمر دولت شما در سال آخر است و در حالی هفت سال از دولت تدبیر و امید و شاه کلید جنابتان گذشته است که مردم زیر بار تورم و فقر در حال له شدن هستند و روز به روز هم سطح فقر مردم بیشتر می شود.

شما در دولت دوازدهم رویه های اشتباه دولت یازدهم خویش را اصلاح که نکردید هیچ، وضعیت بدتر و بدتر نیز شده است و نه دیگر برای مردم توانی برای زندگی مانده و نه امیدی به تدبیر شما. جناب روحانی! کشور با گفتاردرمانی و دستورالعمل های کاغذی جلو نمی رود. کشور با انواع اقسام مافیاهایی که در اطراف شمایند و در حال مکیدن خون مردم هستند، جلو نمی رود؟ تا چه زمانی و تا کجا ما باید هر روز یک مافیا، یک سلطان، یک فلان و بهمان داشته باشیم.؟! چه شد که هر بار دلار بالا رفت، نشات گرفته از مسائل سیاسی است و نه بی تدبیری های دولت شما؟!

جناب روحانی ریاست محترم جمهور! تا چه موقع چشم پدر خانواده ای باید پر از اشک باشد و سنگینی فقر و بر دوشش سنگینی کند جلوی خانواده اش؟! در حال حاضر که خط فقر زیر پنج میلیون تومان در ماه است، به نظر جنابتان و تیم اقتصادیتان، چطور خانواده ای که ماهی یک الی دو میلیون حقوق و درآمد دارند، با چندین فرزند محصل و این گرانی ها زندگی کند؟! آقای روحانی آیا می دانید به دلیل تلاش های شما دیگر تخم مرغ و گوجه و نان هم نمی شود هر روز خورد؟! این گرانی و تورمی که الان مردم دارند لمس می کنند، هیچ زمانی نبوده است. وقتی شما توانایی کنترل وضعیت مسکن و زمین را در تهران که تمام قدرت و ثروت و امکانات در آن است، ندارید، چطور مجموعه های شما توان نظارت بر املاک در فرضا شهری به کوچکی برازجان را دارند! مسوولان کجا هستند ببینید که در اطراف برازجان و فلان محله شماره دو و سه و...، زمین به قیمت بسیار بالایی خرید و فروش می شود؟! جاهایی که تا 10 سال آینده هم آباد نمی شوند! مسوولان کجا هستند که ببینید زمین هایی خرید و فروش می شود که نه سند درست و حسابی دارد و نه چیزی. کجا هستند ببینید لاشخورهایی بر املاک و زمین هایی افتاده اند و دندان طمعشان بر جان جوانانی که قصد دارند زمین و خانه و سرپناهی برای خود تهیه کنند، افتاده است؟! امروز، لاشخورها زمین و خانه را می خرند فلان قیمت و هفته بعد می فروشند دو سه برابر... گناه این جوانان مظلوم و خانم هایی که سرپرست خانواده هستند چیست؟! چرا نظارت ها بر املاک و زمین و بقیه اصناف به شدت کم شده است؟! چرا باید رشوه و فساد مالی و اداری بیداد کند؟! چرا در نهایت باید همه این بی تدبیری دولت یازدهم و دوازدهم و حرام خوری عده ای لاشخور به پای انقلاب نوشته بشود و انگشت اشاره عده ای که بویی از انقلابی و دردمندی نبرده اند، سوی رهبری انقلاب برود؟! وقتی دستگاه های نظارتی دولت به وظیفه ی خود عمل نمی کنند، انتظار می رود دستگاه محترم قضایی در استان و شهرستان نظارت بر چنین مسائلی کنند. طوری حلال و حرام الهی مخلوط شده است که برای تشخیصش باید همچون کشیدن مو از ماست سفید تلاش کرد.  مطئنا مسوولی که حتی یکبار خودش به خرید نرفته و از وضعیت بازار خبردار نیست و قانع به گزارش های کاغذی باشد، دیگر بهتر از این هم نمی شود.

از نظر نگارنده، در حال حاضر فقط امثال آن آقایانی که شب پیروزی دولت دوازدهم در خیابان فردوسی کنار ستاد تبلیغاتی گفتند: «فضای جلوی سن را باز کنید که جوانان بیایند شادی کنند چرا که ما رای داده ایم تا شما آزاد باشید»، امثال این ها فقط فعلا از دولت شما راضی هستند و بخشی از بدنه همفکران جنابتان هم عاقلانه برخورد کردند و به شدت منتقد عملکرد دولت شما هستند.کمترین حق یک انسان برای زنده ماندن و زندگی کردن در اجتماع، «پوشاک، خوراک و مسکن» است که این سه هم به همت تلاش های شما، دیگری خبری ازشان نیست. یک چشم ملت خون شده و چشم دیگر اشک، فشارهای روحی روانی و عصبی بیداد می کند در جامعه؛ چه کسی پاسخگو است.

میلیون ها نفر وجود دارند در کشور که دیگر خرید و خوردن میوه و گوشت و فلان و بهمان برایشان به رویا تبدیل شده است. در حال حاضر اسفناک ترین دوران را مردم دارند طی می کنند. چرا شما بستری از نارضایتی را در جامعه ایجاد می کنید که مردم معترض شوند و از این اعتراضات زمینه برای نفوذ دشمنان و اغتشاشات و سوارکاری عده ای روی اعتراضات مردم ایجاد شود؟ همین رفتارهای شما باعث شده است حتی دیگر عده ای از مردم نیز به یکدیگر رحم و مروتی نکنند. فقط بگویید تا چه موقع مردم در آتش بی تدبیری های شما در فقر و نداری و مشکلات بسوزند و بسازنند؟!

ریاست محترم جمهور! شما و بخشی از همفکرانتان امتحان خود را پس داده اید و امید مردم الان به مجلس جدید است که با نام انقلابی روی کار آمده و باید امتحان سختی را پشت سر بگذارد و جواب اعتماد مردم را بدهند. اکثریت مردم در حال حاضر حتی آن افرادی که هیچ اعتقاد دینی و انقلابی هم ندارند اما فقط به خاطر خون جوانان شهیدی که طی این چهل سال انقلاب برای این نظام و رفاه و آسایش و امنیت این خاک و این مردم ریخته شده است، سکوت کرده اند و با خاری در چشم و استخوانی در گلو دارند زندگی می کنند و به قول علامه جوادی آملی (حفظه اله): مردم دشواری‌های اوایل انقلاب و جنگ هشت ساله و بمباران شهرها را تحمل کردند، اما همین مردم، اختلاس، نجومی و بی عرضگی را تحمل نمی‌کنند. باید این غده‌های بدخیم را بفهمیم و در جهت رفع آنها درست عمل کنیم...

هر چه ما بخواهیم بگوییم هم فایده ندارد، اما بدانید مردم فقط به خاطر خون شهدا، رهبری انقلاب و زحماتی که کشیده اند، دارند تحمل می کنند و اگر از سر فقر و فشار اقتصادی افرادی بی دین شدند و جوانانی صراط مستقیم را کنار گذاشتند، شما و امثال شما در گناه این عده شریک هستید و خواهشمندیم اگر دردی از مردم را دوا نمی کنید، خود و معاون اولتان در رسانه ها نمک بر زخم مردم نپاشید و مردم را به سخره نگیرید.

امیدوار بود آدمى به خیر کسان

مرا به خیر تو امید نیست، شر مرسان

در آخر، نگارنده از همه خوانندگان فهیم رسانه «فکرشهر» و شهروندان گرامی استدعا دارد جهت حفظ سلامتی خود که حداقل در این شرایط سخت اقتصادی و فقر و تورم دیگر بیماری کرونا هم دامنگیرمان نشود، حتما ماسک زده و همه پروتکل های بهداشتی را رعایت کنیم و صمیمانه از زحمات کادر بهداشت و درمان خصوصا وزیر محترم بهداشت تشکر و قدردانیم.