فکرشهر: آیین گِرگِشو یکی از آیین‌های بومی و محلی و از سنت دیرینه خانواده های خارگی است که از دیرباز آن را برگزار می کردند.
مردم خارک در شب نیمه ماه مبارک رمضان یکی از سنت‌های حسنه با شکوه خود را برگزار میکنند. در این مراسم کودکان و نوجوانان با خواندن اشعار زیبا و پوشیدن لباسهای بومی و محلی این مراسم را اجرا می کنند.
کلمه گریگشو تغییریافته از کلمه گره گشاست که مردم این دیار بر این باورند بخشش که در این شب صورت می‌گیرد باعث سلامتی وتندرستی و افزایش رزق و روزی آنان خواهد شد.
در برگزاری این مراسم خانواده از چند شب قبل برای فرزندان خردسال خود کیسه هایی که بیشتر با پارچه سفید و به نام گریگشو معروف است آماده میکنند و نخی به آن متصل و بر گردن آنها انداخته و با نشاط و شادمانی پس از افطار به صورت گروهی در کوچه ها شرکت میکنند.
آنها به در خانه ها می زنند وبا خواندن اشعاری ویژه گریگشو درخواست میکنند و به دنبال آن یکی از اعضای خانواده گریگشو را در کیسه آنها می‌ریزد. و آنان خوشحال وخندان به منازل دیگر مردم مراجعه میکنند خانواده ای از آنان پذیرای کرده باشد میگویند:
خونه گچی پُر همچی.
در غیر اینصورت میگویند
خونه گدا هیچی نداد
(گریگشو تون مبارک)
پیشینه آیین گریگشو
قدیمی‌ها معتقدند این مراسم باعث افزایش رزق و روزی خانواده‌هایی می‌شود که به بچه‌ها گریگشو می‌دهند. در واقع کلمه گرگشو تغییر شکل یافته کلمه گره گشا است که گویا برای اولین بار توسط حضرت فاطمه (س) برگزار شد. آنها بر این باورند که حضرت فاطمه (س) به مناسبت به دنیا آمدن اولین فرزندش یعنی امام حسن مجتبی (ع) با توزیع شیرینی در میان کودکان همسایه شادی خود را با آنها تقسیم کرد.
مهمترین پیام این آیین تقسیم مال، شادی و همدلی و از بین بردن تبعیض میان کودکان فقیر و غنی است.
