فکرشهر: بانک سوییسی «یو بی اس» با انتشار تحقیقات خود روی ۷۱ شهر دنیا، وضعیت حقوق و درآمد مردم، قیمت‌ها و قدرت خرید را مورد بررسی قرار داده و بر این اساس زوریخ سوییس را به عنوان گران‌ترین شهر دنیا شناخته است.\n\nبه گزارش فکرشهر و به نقل از «عصر خبر»، تحقیقات یو بی اس نشان می‌دهد که پس از زوریخ، شهر ژنو سوییس در ردیف دوم و نیویورک در رده سوم گران‌ترین شهرهای دنیا قرار می‌گیرند.\n\nتوقف تدابیر حمایتی بانک مرکزی سوییس از فرانک در برابر ارزهایی چون دلار آمریکا و یورو، شهرهای این کشور را به گران‌ترین نقاط دنیا تبدیل کرده است.

فکرشهر: در شرایطی که این روزها مشتریان ایرانی دل خوشی از قیمت خودروهای داخلی ندارند، خبر می‌رسد «پراید» در بازارهای صادراتی ارزان‌تر به فروش می‌رسد. آن‌طور که احمد نعمت بخش، دبیر انجمن خودروسازان می‌گوید، پراید در حال حاضر قیمتی حدود پنج هزار دلار در بازار عراق دارد و نسبت به بازار ایران، ارزان‌تر است.

فکرشهر: موسسه مالی و بانکداری انگلیسی «اچ. اس. بی. سی» اعلام کرد:هند ارزانترین مقصد تحصیلی برای دانشجویان خارجی است.به گزارش فکرشهر، اکونومیک تایمز نوشت: هزینه معمول سالانه تحصیل و سایر هزینه های زندگی برای ادامه تحصیل دانشجویان خارجی در مقطع کارشناسی در هند حدود پنج هزار و 642 دلار است در حالی که این هزینه ها در استرالیا به 42 هزار و 93 دلار می رسد.در این گزارش دانشگاه های هند در بین 15 کشور ارزیابی شده، ارزانترین محسوب می شوند ضمن اینکه هزینه های تحصیل در دانشگاه های این کشور حتی در مقایسه با دانشگاه های ترکیه، چین و مکزیک هم پایین تر است.

فکرشهر: دست به دست شدن متعدد مرغ از زمان خروج از کشتارگاه تا رسیدن به دست مشتری باعث می‌شود تا در هر بار و با دست به دست شدن، مقداری به قیمت مرغ افزوده شود که این موضوع باعث افزایش قیمت مرغ می‌شود.به گزارش فکرشهر، مرغ از اقلام غذایی مورد نیاز است که باید در سبد غذایی مردم قرار گیرد و این مستلزم ایجاد تدابیری است که بتوان آن را با قیمت مناسب تر از گذشته عرضه کرد.با توجه به اینکه مرغ گرم در شهرستان کنگان هم اکنون حدودا کیلویی هفت هزار است، به نظر می رسد خرید مرغ با این قیمت از عهده اکثریت مردم که به لحاظ مالی قدرت خرید بالایی ندارند، خیلی سخت باشد.

فکرشهر: علیرضا سیف‌الدینی می‌گوید ادبیات در کشور ما به ارزان‌ترین تفریح تبدیل شده است و وقتی احترام در جاها و رشته‌های دیگر در سطح جامعه وجود نداشته باشد، افراد به انتشار کتاب علاقه‌مند می‌شوند.او با تأکید بر این‌که مدرس کارگاه داستان‌نویسی باید دلش برای ادبیات داستانی بسوزد، می‌گوید متأسفانه اغلب این‌گونه نیست و افراد فقط در پی کسب شهرت و در پی آن کسب پول هستند.