فکرشهر ـ محمد محمدزاده فرد: هر چند نزدیک به 20 روز از حادثه ساختمان متروپل آبادان می گذرد، ولی این حادثه هنوز برای مردم تازه است و هر روز در نقطه ای از شهر برازجان می بینیم که شهروندان به ساختمانی اشاره کرده و آن را متروپل برازجان می نامند. ساختمان هایی که برخی ناایمن و بدون پروانه ساخته شده و یا صاحبان و پیمانکاران، در میانه کار، از پروانه ساخت تخطی کرده و شرایطی ناامن را برای ساختمان ها و ساکنینشان ایجاد کرده اند. برای بررسی وضعیت این ساختمان ها و چند سوال دیگر از جمله معضل ایجاد شده در دست فروشان و فروشندگان وانتی در آخر محله «علی آباد» و پرسنلی از شهرداری که می گویند با وجود گرفتن حقوق، سر کار حاضر نمی شوند و چراغ های راهنمای چهارراه های شهر که گلایه شهروندان را در پی داشته، با «مرتضی قدوسی» ـ شهردار برازجان ـ به گفت و گو نشستیم.
فکرشهر: جناب قدوسی، شهروندان زیادی به ما مراجعه کرده اند و درباره ساختمان های ناامن و برخی ساخت و سازهای غیر مستحکم و مقاومت ساختمان های چند طبقه در شهر انتقاد دارند و درباره رخ دادن حوادثی مثل حادثه دردناک «متروپل آبادان» در شهر برازجان نگران هستند. این گلایه ها و نگرانی ها در جو عمومی جامعه هم وجود دارد. برای جلوگیری از رخ دادن چنین حوادثی با توجه به وضعیتی که برخی ساختمان های سطح شهر برازجان دارند، چه کرده اید و چه برنامه ای دارید؟
اولین جلسه ای که بعد از رخ دادن این اتفاق در آبادان، در استان بوشهر برگزار شد، جلسه بررسی ساختمان های غیر ایمن در شهرهای استان بود که در استانداری برگزار شد. قرار شد شهرداری ها، ساختمان های غیر ایمن را، مخصوصا با اولویت ساختمان های چند طبقه، شناسایی کنند و گزارش مبسوطی از آن ها تهیه شود و در جلسه بعدی استانداری ارایه شود و تصمیمات لازم درباره این ساختمان ها اتخاذ شود. این درخواست و دستورالعملی بود که از سوی وزارت کشور انجام شد. خود ما نیز در مجموعه شهرداری، با توجه به ابلاغ هایی که از سوی مراجع بالادستی داشته ایم، جدیت بیشتری برای ساختمان هایی داریم که بدون پروانه کار کرده اند. برنامه داریم ساختمان های غیر ایمن را با کارهای کارشناسی، شناسایی کنیم؛ حتی در میان ساختمان های که شاید در گذشته به اتمام هم رسیده است. یا اگر مردم گزارشی در این باره داشته باشند و احساس می کنند نیاز است به ما انتقال و انعکاس دهند، ما گزارش ها را بررسی می کنیم و قاطعانه با مواردی که تخلف صورت گرفته برخورد می‌کنیم؛ حتی در ساختمان هایی که غیر مجاز و بدون پروانه هستند، به ما ابلاغ کرده اند که قاطعانه برخورد کرده و آرای لازم بازدارنده را کمیسیون صد ما صادر کند و ما هم اجرا کنیم.
فکرشهر: اگر کسانی باشند که پروانه ساخت گرفته اند ولی بعد تخلف و تخطی کرده و رعایت نکنند و حین کار تخلف داشته باشند، چطور؟
بله. ما به ناظرین مان ابلاغ کردیم که با حساسیت، بحث استحکام بخشی ساختمان ها و اصول فنی که باید رعایت کنند را مد نظر قرار دهند و گزارش هایشان را نیز به ما انتقال دهند که اگر تخلفی صورت گرفته با مراجع قضایی و کمیسیون های مربوطه شهرداری تصمیمات لازم را بگیریم.
فکرشهر: بسیار هم خوب. مورد دیگری که هم گره ترافیکی در سطح شهر ایجاد کرده و هم گلایه شهروندان را در پی داشته، دست فروشان و وانتی هایی هستند که در آخر محله «علی آباد» می ایستند. این ماشین های دوره گرد، آن جا را به یک بازارچه تبدیل کرده اند و هیچ نظارتی هم روی آن ها نیست و علاوه بر بحث ترافیک که گلایه عمومی را در پی داشته، مشکلات دیگری را نیز می توانند باعث شوند. البته در نقاط مختلف شهر این ماشین های فروش کالا هستند و مغازه دارها هم شاکی هستند و می گویند ما پول آب و برق و مالیات و غیره می دهیم و ماشین ها چنین چیزی ندارند و به قیمت ما می فروشند و...؛ ولی علی آباد، وضعیت بغرنج تر شده. برای ساماندهی این وضعیت، برنامه ای دارید؟
وضعیت دست فروشان آخر محله علی آباد، یک معضل شده است. ما برای ساماندهی این وضعیت، یک زمینی را در پارک آزادی برای راه اندازی «روزبازار» و استقرار همین دست فروشان در نظر گرفتیم. تنها مورد مناسب هم همین زمین است، چون زیرساخت های لازم بهداشتی و رفاهی، آب، پارکینگ، نمازخانه و ... را هم دارد. پیشنهاد داده ایم و زیرساخت هم داریم و فضای تفریحی هم هست و خانواده می تواند برود خرید کند تفریح هم کند. به فرمانداری اعلام کرده ایم که چنین موقعیتی داریم و دستگاه های مرتبط را هماهنگ کنید. اگر هماهنگی اتفاق نیفتاد و دستگاه هایی همکاری نکردند، این دیگر از دست ما خارج است. این معضل اجتماعی را خود مجموعه فرمانداری باید بتواند مدیریت کند. ما پیشنهاد خودمان را داده ایم و کارشناسی هم کرده ایم. البته موانعی هم هست؛ مثلا اداره برق گفته حریم برق فشار متوسط است؛ ولی خب اداره برق آمده و پایه برق را در پارکینگ محوطه شهرداری زده و حالا می گوید باید از ما اجازه هم بگیرید. تنها راه حلش این است که پایه برق را انتقال دهند به مکانی دیگر که حریم ایجاد نکند که ما بتوانیم از این زمین استفاده کنیم. پایه برق تلسکوپی فشار قوی را از باکس فضای سبز جلوی اداره برق رد کرده اند که کلی ضرر و زیان زیست محیطی دارد و حالا این همکاری را با ما انجام نمی هند و می گویند باید کلی هزینه بپردازید. خب همکاری دستگاه ها برای حل معضلات و مشکلاتی مثل بازار آخر علی آباد است و باید تعامل انجام شود که این معضلات حل شود.
فکرشهر: برای نقاط مختلف شهر هم برنامه ای دارید که بازارچه هایی احداث کنید و بار ترافیکی روی بازار اصلی برداشته شود؟
بازارچه های محلی را احیا خواهیم کرد که گره ترافیکی هم دیگر در مرکز شهر رخ ندهد. برای بحث ترافیک هم تنها راهش، ایجاد دسترسی های محلی است و حتی در برنامه ریزی های شهری هم این موضوع مطرح است.
فکرشهر: جناب شهردار، موضوع دیگری که در سطح شهر گلایه بسیاری را در پی داشته، چراغ های راهنمایی چهارراه ها است که به جز چهارراه مخابرات که اتوماتیک دارد، در دیگر چهارراه ها همیشه چراغ سبز و قرمز است در حالی که طبق قوانین راهور در زمان هایی که ترافیک کم تر است مثل نیمه شب ها تا صبح، باید این چراغ ها زرد یا قرمز چشمک زن باشند. مثلا ساعت 3 صبح هم حتی چراغ به جای این که چشمک زن باشد، ثابت است و چون ترافیک نیست، شهروندان هم رعایت نکرده و توقف نمی کنند و این خودش می تواند حادثه ایجاد کند. من مساله را از پلیس راهور پیگیری کردم و گفتند ساماندهی این کار مربوط به شهرداری است و باید کسی باشد که هر شب این تغییر را دستی انجام دهد. برنامه هم دارید؟
حتما این مسأله را مورد نظر خواهیم داشت و خودمان هم معتقدیم برای راحتی مردم در ساعت های غیر ضرور، چراغ ها باید به حالت چشمک زن در بیایند تا مردم اذیت نشوند؛ البته بعضی از اقلام ترافیکی ما نیاز به تعمیر دارد و ما هم بودجه ای گذاشته ایم و فکر می کنم حدود یک میلیارد تومان هم داریم اقلام جدید ترافیکی خرید می کنیم که مشمول چراغ های فرماندهی راهنمایی و رانندگی سطح شهر هم می‌شود. البته هوشمندسازی آن ها هزینه بر است. حتما این مساله را با راهور بررسی خواهیم کرد.
فکرشهر: یا سپاس از شما به عنوان آخرین سوال، می خواهم درباره کارمندان شهرداری که بعضاً سال ها و ماه هاست حقوق و اضافه کار می گیرند ولی سر کار حاضر نمی شوند، بپرسم. این که این پرسنل چند نفر هستند و شما برای این مساله چه برنامه ای دارید؟
البته افراد معدودی هستند و ما داریم برای این افراد کار تعریف می کنیم. شهرداری از این افراد کار نخواسته که انجام دهند. ۹ نفر هستند که کاری برایشان تعریف نشده؛ وقتی ازشان کار نخواسته اند و جایی برایشان مشخص نشده که بیایید اینجا بنشینید، خب آن ها هم نمی آیند. ما تا پایان سال از صد در صد این افراد استفاده خواهیم کرد و برایشان کاری تعریف خواهیم کرد. این پرسنل، سرمایه های سازمان هستند و تجربه های مدیریتی در جایگاه های مختلف دارند و به هر ترتیب باید سازمان از این افراد استفاده کند و یک نفع دو سویه است، هم پرسنل مشغول به کار می شوند و هم سازمان از تجربیات آن ها برای پیشبرد اهدافش استفاده می کند.
