فکرشهر: «راه جلوگیری از انحراف و نفوذ، تعطیل کردن نمایشگاه کتاب و بستن درها نیست. راهش این است که اگر ناشران غیر ایرانی در نمایشگاه کتاب ما حاضر می‌شوند، ناشران ما نیز در نمایشگاه‌های کتابی که هر ساله در نقاط مختلف دنیا برگزار می‌شود، شرکت کنند. نمایشگاه کتاب یعنی پهن کردن سفره اندیشه و تفکر به روی همه مردم و نباید این سفره را برچید بلکه باید آن را بیشتر و بیشتر گستراند.»
\n\n
به گزارش فکرشهر، محمدتقی فاضل‌میبدی، عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم و استاد دانشکده مفید قم در روزنامه شرق نوشت: «خطیب نماز جمعه تهران، در خطبه‌های اخیر خود درباره نمایشگاه کتاب گفته بودند: «در نمایشگاه کتاب از کشورهای مختلف کتاب به نمایش گذاشته می‌شود و برخی می‌خواهند فرهنگشان را این گونه تزریق کنند. اگر خدایی نکرده در بین این کتاب‌ها یک کتاب گمراه کننده باشد و یک جوان آن را بخرد و به خانه ببرد و به واسطه آن، خواهر، برادرش یا پدر و مادرش را نیز گمراه کند، شما (مسئولان) تا قیامت گرفتار عذاب الهی خواهید بود؛ بنابراین این شوخی نیست بلکه باید دید چقدر قدرت کنترل از طرف مسئولان ذی‌ربط وجود دارد. ما که نمی‌خواهیم با این نمایشگاه پز بدهیم. اصلا نمایشگاه کتاب این‌چنینی را نمی‌خواهیم. چرا باید درهای کشور بر روی کتاب‌هایی باز شود که این کتاب‌ها می‌تواند جامعه ما را از مسیر حق منحرف کند. من توصیه می‌کنم این کتاب‌هایی که به کشور وارد می‌شود را مورد بررسی قرار داده و بعد به نمایش بگذارند.»
\n\n
چند پاسخ به این ایرادات خطیب نماز جمعه تهران دارم. آیا منظور از این سخنان این است که نمایشگاه کتاب بد است یا منظور این است که به خاطر بعضی کتب غربی که در این نمایشگاه عرضه می‌شود، این نمایشگاه بد است؟ اگر قسمت اول مد نظر است باید گفت نمایشگاه کتاب یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای جمهوری اسلامی ایران است. هر ساله در جریان این نمایشگاه از ناشران بزرگ جهان دعوت به عمل می‌آید که به ایران بیایند و این طور هم با کتاب‌ها، متفکران، محققان و اندیشه‌های ایرانی و اسلامی آشنا شوند و هم ما را در جریان آخرین تغییرات در اندیشه‌ها و افکار دنیا قرار دهند. از این رو هر کسی بخواهد با فکر یا متفکری آشنا شود بهترین جا برای او نمایشگاه کتاب است.
\n\n
اما اگر منظور این است که نمایشگاه کتاب نباید جایی برای عرضه کتاب‌هایی از فرهنگ‌های دیگر باشد و به این دلیل بد است هم باید اشاره کرد مگر نه اینکه اسلام دین تبادل افکار است؟ مگر نه آن که قرآن کریم بر بندگانی که همه قول‌ها را می‌شنوند و بعد آن را که از همه بهتر است، برمی‌گزینند، بشارت داده است. مگر نه این که پیامبر اسلام(ص) فرموده‌اند حکمت بیاموزید حتی اگر در دورترین نقاط زمین باشد و مگر نه این که امامان ما مناظره را یکی از راه‌های پیشبرد دین می‌دانسته‌اند. در قرون سوم و چهارم اسلامی آنچه باعث گسترش اسلام و شکل‌گیری تمدن اسلامی در فتوحات مسلمانان شد، ترجمه اندیشه‌های رایج آن زمان به زبان عربی توسط اندیشمندان اسلامی و نقد و پرورش آنها بود.
\n\n
اگر ما باور داریم اسلام دین فطری است و می‌تواند با فطرت انسان‌ها سخن بگوید چرا نباید بگذاریم متفکران مختلف، افکارشان را به ما عرضه کنند و انسان‌ها بر اساس فطرتشان به نقد این اندیشه‌ها بپردازند. این پیام اسلام را امروز بسیاری از مؤسسات اندیشه اسلامی در شهرهای مذهبی ایران و به‌ویژه قم دریافته‌اند. به همین دلیل آنها نه تنها آثار مختلف سایر کشورها، از فلسفه و حقوق گرفته تا اخلاق و هنر را می‌خوانند و ترجمه می‌کنند که تلاش می‌کنند اندیشه‌های خودشان را نیز در قالب کتاب و مقاله به دنیا عرضه کنند. راه جلوگیری از انحراف و نفوذ، تعطیل کردن نمایشگاه کتاب و بستن درها نیست. راهش این است که اگر ناشران غیرایرانی در نمایشگاه کتاب ما حاضر می‌شوند، ناشران ما نیز در نمایشگاه‌های کتابی که هر ساله در نقاط مختلف دنیا برگزار می‌شود، شرکت کنند. نمایشگاه کتاب یعنی پهن‌کردن سفره اندیشه و تفکر به روی همه مردم و نباید این سفره را برچید بلکه باید آن را بیشتر و بیشتر گستراند.»
\n
