به گزارش فکرشهر به نقل از آريا،ا ين کارگردان سينماي ايران که در پنل حقوق بشر در دفتر ژنو سازمان ملل پنج‌شنبه 22 اسفند مصادف با 13 مارچ درباره ماهيت اسلام‌هراسي در جهان به واسطه سياست‌هاي غرب و برخي کشورهاي عربي سخن مي‌گفت، طي سخناني به رفتارهاي اسلام هراسانه غرب اعتراض کرد و گفت: من معتقدم اگر واقعيت اسلام به مردم جهان عرضه شود همه تشنگان عدالت و مهرباني عاشقانه به سويش خواهند شتافت.
در ادامه متن کامل سخنان مجيد مجيدي منتشر مي‌شود:
«به نام خدا
گاهي فکر مي‌کنم اگر من در يک کشور غربي به دنيا آمده بودم و در کودکي و نوجواني و جواني‌ام هر صبح در صفحات روزنامه‌ها مي‌خواندم و هر شب روي صفحات تلويزيون مي‌ديدم که چگونه عده‌اي مسلمان در شرق بمب گذاري و انفجار کار هرروزه شان است، ماشين‌هاي بمب‌گذاري شده را در ميان بازارها و مراکز تجمع مردم منفجر مي‌کنند، سرهاي مخالفان خويش را صدها صدها مي‌برند و در برابر دوربين‌ها به نمايش مي‌گذارند و گاه با همين سرها در کوچه‌ها و خيابان‌ها فوتبال بازي مي‌کنند، سينه‌هاي دشمنان را مي‌شکافند و قلب آنان را مي‌خورند، کليساها و کنيسه‌ها و حتي گاه مساجد و حسينيه‌هاي ديگران را با مردمي که براي عبادت به آنجا آمده‌اند به آتش مي‌کشند، آيا در اين صورت چه ديدگاهي نسبت به اسلام و مسلمانان پيدا مي‌کردم و چه ترس و هراسي از آنان در دل مي‌پروراندم و آيا امکان داشت با اين همه جنايت و خشونت گرايشي به اين دين و آيين پيدا کنم؟
اگر چه خود را با افتخار يک مسلمان مي‌دانم و خوشبختانه من در کشوري به دنيا امدم و رشد کردم که از همان سال‌هاي ابتداي زندگي با همه وجودم دريافتم: ديني که پدران و مادرانم برگزيده‌اند آييني مملو از مهر و محبت و عشق است و کينه ورزي و انتقام جايي در آن ندارد و خدايش همواره با صفات مهربان و رحيم شناخته مي‌شود و در کتاب آسماني‌اش قرآن ١١٣بار در ابتداي هر سوره جمله اي تکرار مي‌شود که پيام آور محبت و مهرباني گسترده و هميشگي خداوند است.
من در سرزميني پا به جهان گذاشتم که مردم مسلمانش با هر گونه خشونت مذهبي بيگانه بودند و قرن‌ها پيروان اديان و مذاهب ديگر را به همسايگي و همزيستي مسالمت آميز خويش پذيرفته بودند زيرا به پيامبري ايمان داشتند که سراسر زندگيش را مهرباني و عشق به ديگران در بر گرفته بود و نه تنها به مسلمانان و پيروان خويش که به همه انسانها با هر نژاد و زبان و حتي به حيوانات و گياهان و درختان نيز مهر مي ورزيد.
من پيامبري را شناختم که مهرباني، شيوه زندگي‌اش و شعار هر صبح و شامش بود. محمدي که با دشمنان کينه توزش هم به مهر و محبت رفتار مي‌کرد. وقتي پس از سالها رنج و آزار، اين بار پيروز به شهري که از آن رانده شده بود بازمي‌گشت هيچ‌کس را به جرم پيشين مجازات نکرد نه تنها خانه هيچ دشمني را به انتقام ويران نساخت بلکه خانه بزرگترين دشمن و مخالف خود را پناهگاه و مأمن همه مخالفان و دگرانديشان قرارداد.
محمدي که در کتابي که از سوي پروردگارش براي مردم آورده بود مسلمانان را از توهين و ناسزا حتي به بت‌هاي مشرکان و بت پرستان برحذر مي داشت (انعام ١٠٨). پيامبري که از جانب خدا ندا مي داد: نکند رفتارهاي زشت و ستمگرانه ديگران شما را از مرام صلح آميز و مسالمت‌جويتان دور کند که شما همواره بايد به عدالت و انصاف رفتار کنيد. (مائده ٨)
اين چنين بود که در گذر زمان با آييني خو گرفتم که نه تنها پيامبرش الگو و اسوه مهرباني و محبت بود که شاگرد و دست پروده و جانشينش علي نيز جز به مهر سخن نگفت و جز به محبت رفتار نکرد و حکومتي را برقرار کرد که هيچ کس بر ديگري جز به تقوا و پاکي و پارسايي برتري نداشت. در تاريکي شب‌ها ناشناس به سراغ بينواياني مي‌رفت که از زمره مخالفانش بودند و در ميان آنها نان و خرما توزيع مي‌کرد تا گرسنه سر به بالين نگذارند. اگر در جنگي ناخواسته دشمن آب رودخانه را از سپاهيان او دريغ مي کرد تا تشنه بمانند او مقابله به مثل نکرد و هنگامي که به رودخانه مسلط شد آب را در اختيار آنان قرار داد. مرامنامه حکومتش خطاب به استانداران و حاکمان شهرها اين بود که انسانها از دو گروه بيرون نيستند يا هم کيشند يا هم نوع و در هر دو صورت بايد به آنها مهر ورزيد.
من با چنين آييني خو گرفتم و طبيعي است وقتي طالبان در افغانستان جنايت مي‌کرد يا وقتي حادثه دهشت بار ١١ سپتامبر به وقوع پيوست مي دانستم که آنچه روي مي دهد هيچ سازگاري و ارتباطي با ديني که من به آن ايمان دارم ندارد.
امروز از خودم و از شما مي‌پرسم به راستي در پشت همه عمليات جنايتکارانه اي که به نام اسلام صورت مي گيرد چه دست هايي پنهان است؟ از شما مي پرسم القاعده و طالبان که در پاکستان و افغانستان زاده شد، رشد کرد و اينک سايه شومش بر همه جهان افکنده شده است ابتدا توسط کدام قدرت ها آفريده شد و مورد حمايت قرار گرفت تا امروز با جنايات آنها بذر اسلام‌هراسي در دل همه جهانيان کاشته شود و نهال خشونت اين بار به شکلي ديگر يا به صورت نسل کشي در ميانمار و آفريقاي مرکزي و يا با اقدامات نظامي و گسيل سربازان سر برآورد؟
متاسفم که بگويم حکومت‌هايي طالبان و القاعده را از هر سو حمايت کردند که همواره از هم پيمانان غرب به شمار مي‌روند. دولت‌هاي عربي آنان در دامان خويش پروراندند که اينک به نوعي ديگر خشونت و کينه ورزي را ترويج مي‌کنند.
خوشحالم که بگويم که نه در حادثه ١١سپتامبر نيويورک و نه در بمب گذاري‌هاي مترو لندن و نه در هيچ عمليات انتحاري، هيچ تروريستي با مليت ايراني و با آييني که در سرزمينم ايران ترويج مي‌شود شرکت نداشت اما متاسفم که به ياد بياورم غرب تمام فشارها و تضييقاتش را پس از اين حوادث متوجه ايران و ايرانياني کرد که همواره چنين عملياتي را محکوم کرده اند.
من به عنوان يک هنرمند که در سال‌هاي اخير به دليل اقدام به ساخت فيلمي در باره زندگي پيامبر اسلام بسيار خوانده‌ام و بسيار تحقيق کرده‌ام، شهادت مي‌دهم که چنين اقدامات خشونت باري که ميوه آن اسلام‌هراسي در همه جهان است با روح اسلامي که من از محمد و علي و حسين (ع) آموخته‌ام بيگانه است و لذا سعي دارم تا پيام و چهره واقعي دين مهرباني پيامبر اسلام را در قالب فيلم محمد به دنياي نگران و آشفته عرضه کنم.
من معتقدم اگر واقعيت اسلام به مردم جهان عرضه شود همه تشنگان عدالت و مهرباني عاشقانه به سويش خواهند شتافت.
من باور دارم که رفتارهاي زشت و آلوده‌اي چون قرآن سوزي در آمريکا يا توليد فيلم‌هاي جسارتگر نسبت به پيامبر يا مسلمانان و يا حتي اقداماتي نظير انتشار کاريکاتورهاي توهين آميز نقشي جز کمک به خشونت طلباني که نام اسلام را دزديده اند ندارد و چه بسا روي ديگر چنان رفتارهايي است. جنايتکاراني که مي کشند و تکه تکه مي کنند مشتاقانه به انتظار چنين اقداماتي هستند تا جنايات خويش را توجيه کنند و از ميان توده‌هاي ناآگاه براي خود سربازان جديد استخدام کنند.
سخن را با پيام خداوند به رسولش محمد (ص) به پايان مي برم که فرمود: اي کساني که ايمان آورده ايد همگي در پرتو ايمان به خداوند، در صلح و آشتي درآييد و از گام‌هاي شيطان پيروي نکنيد که او دشمن آشکار شماست. (بقره٢٠٨)» /ص
