فکرشهر: تأکید مجدد و مکرر رهبری بر حضور حداکثری روز انتخابات هفتم اسفند امسال و دعوت دوباره ایشان از همه منتقدان و حتی مخالفان بر مشارکت انتخاباتی روز جمعه خبری امیدوارکننده و دارای لوازمی است که احترام به آن سبب نشاط و بالندگی روزافزون اجتماعی و سیاسی و فرهنگی کشور ما خواهد شد.
\n\n
به گزارش فکرشهر، سعید صد‌وقی مازند‌رانی - پژوهشگر علوم حوزوی طی یادداشتی در روزنامه «قانون»، پس از این مقدمه، افزوده است:
\n\n
الف: دعوت از مخالفان نظام از سوی رهبری که برای دومین‌بار در انتخابات انجام می‌شود، این‌بار با فاصله نسبی بیشتری نسبت به دعوت سابق ایشان انجام می‌شود که نشان از اهمیت موضوعی دارد که از اصول اصلاح‌طلبی کشور ماست. تبدیل مخالف به منتقد و تبدیل منتقد به دوست یک اصل مدیریتی براساس روحیه اصلاح‌طلبی در عرصه مدیریت و دعوت به مشارکت اجتماعی است. سیاست جذب حداکثری و دفع حداقلی مبتنی بر همین پایه است که از انتخابات ریاست جمهوری گذشته شکل رسمی در کلام رهبری پیدا کرد و تأکید مجدد نشان از جدیت آن دارد.
\n\n
ب: مشارکت مردم در انتخابات رسمی‌ترین و مستند‌ترین و معتبرترین نماد همراهی مردم در تحولات یک کشور است که قابل عرضه و استدلال و اتکا در مجامع حقوقی و بین‌المللی است. تعداد افراد شرکت‌کننده در یک میتینگ و تظاهرات یا انتخابات تفاوت‌های مؤثری دارد که در وهله اول جنبه نمادین ولی در مشارکت انتخاباتی جنبه استدلالی و استنادی دارد.
\n\n
ج: بسترسازی برای مشارکت حداکثری که اراده جدی رهبری است توسط نهادهای مسئول باید حتمی و جدی تضمین شود.
\n\n
اثرگذاری مشارکت در گردش قدرت، اطمینان از جمعه انتخابات و شیوه اخذ رأی، امانت‌داری در شمارش و اعلام آرا و مهم‌تر از همه احترام به نتیجه انتخابات توسط گروه حاکم، دعوت رهبری به مشارکت را محترم و قابل اتکا می‌داند. احترام مردم به دعوت محتاج احترام نهادهای برگزارکننده انتخابات به اراده رهبری است تا هم رهبر و هم مردم مطمئن از حرمت حق‌الناس بودن رأی روز جمعه باشند.
\n\n
ه: تیغ تیز رد صلاحیت نهادهای اجرایی و نظارتی نباید مانع حس مشارکت مردم و شعاری بودن دعوت رهبری شود. سیاست جذب حداکثری و دعوت مخالف به مشارکت که اینک شعار رسمی و مؤکد رهبری شده است نباید محدود به روز جمعه انتخابات باشد.
\n\n
دعوت مخالف به مشارکت زمانی مفید و مؤثر است که بتوان «انتخاب» را در او تقویت کرد؛ در این صورت است که مشارکت جدی و ثمربخش خواهد بود.
\n\n
سیاست جذب حداکثری را باید قانون‌مند و دور از سلیقه‌های جناحی و انگ‌های سیاسی سامان داد. بدیهی است که مخالف را با برانداز نباید یکسان تعریف کرد ... برانداز سیاسی و نظامی راهی غیر از مشارکت ملی را انتخاب کرده که مخالف سیاسی قصد همراهی با اراده ملی را با خوانش خود دارد که فرصت حضور در جمع انتخاب‌شوندگان سبب بالا رفتن مشارکت انتخاب‌کنندگان خواهد بود.
\n\n
مجرم برانداز را فقط قانون معرفی می‌کند نه شعارهای یک جناح که امید به صندوق رأی ندارد ... . تهمت براندازی، یک تسویه‌حساب سیاسی است که راه علاج آن فقط در محاکمه قانونی است.
\n\n
ز: تجربه اصلاح‌طلبی ایرانی و یک دهه اخیر انتخابات کشور و تأکید مجدد رهبری بر مشارکت عمومی که منتهی به دعوت دوباره از مخالفان شد نشان می‌دهد که قهر با صندوق رأی در ایران ما غلط و مضر است. به همان درجه که از براندازی باید دوری جست، از اقتدارگرایی و افراطی‌گری هم باید تبری داشت ... . شانس بروز و ظهور اقتدارگرایان در مشارکت ملیِ کم است و همیشه اهل تدبیر و اعتدال در مشارکت حداکثری پیروز و موفق شده‌اند.
\n\n
محدود کردن حق انتخاب مردم یک گام به سوی افراط و اقتدارگرایی است که حتی اگر جامعه ما با این محدودیت مواجه هست، نباید مردم را از مشارکت در جمعه انتخابات دلسرد کرد. می‌توان با همه محدودیت‌ها انتقاد داشت ولی با مشارکت حداکثری دورترین گزینه موجود به اقتدارگرایان را به کرسی خبرگان و پارلمان رساند.
\n\n
در این صورت هم نظر رهبری تأمین و هم بستر تدبیری اعتدالی مهیا شده است.
\n
