فکرشهر: دیده بان ایران نوست: به ایستگاه بی. آر. تی پناه آورده بود شاید از ترس آن که به کمپ‌های اجباری ترک اعتیاد رانده نشود از رفتن به گرمخانه‌های زنان سرباز زده بود، اما فکرش را نمی‌کرد که سرما جانش را می‌گیرد.
بامداد پنجشنبه ۱۰ اسفندماه ماموران کلانتری به ایستگاه آیت‌الله سعیدی فراخوانده شدند. جسد زنی ۳۰ ساله در این ایستگاه مخابره شد و ماموران پلیس برای بررسی موضوع خود را به این ایستگاه رساندند. بررسی‌های اولیه حاکی از آن بود که این زن کارتنخواب بوده و به دلیل سرمای شدید جان خود را از دست داده است.
پروژه جدیدی که علیرضا زاکانی، شهردار تهران و معاونانش اجرا می‌کنند یک پروژه شکست خورده است که بار‌ها و بار‌ها اجرا شده، اما چیزی به غیر از هزینه برای شهر ندارد و تنها جان کارتن خواب‌ها را به خطر می‌اندازد.
سال ۱۳۸۳ آن زمان که محمدباقر قالیباف شهردار تهران بود، سرما تعدادی از بی‌خانمان‌ها در تهران را به کام مرگ فرستاد و انتقادات بسیاری از عملکرد شهرداری تهران در این مورد منتشر شد. این انتقادات شدید قالیباف را بر آن داشت تا با احداث گرمخانه‌ها از جان سپردن کارتن خواب‌ها در پایتخت جمهوری اسلامی جلوگیری کند و ساخت گرمخانه‌ها الگویی شد برای شهر‌های دیگر. از سال ۸۳ تا قبل از ورود زاکانی به شهرداری همت شهرداری بر آن بود که اعتماد معتادان متجاهر را برای خوابیدن در گرمخانه‌ها جلب کند. سال‌ها طول کشید تا معتادان به گرمخانه‌ها اعتماد کنند و جانشان از سرما حفظ شود. در دوران کرونا نیز تمهیداتی در گرمخانه‌ها اندیشیده شد تا معتادان کمتر در سطح شهر تردد کنند و جانشان از کرونا محفوظ بماند.
اما علیرضا زاکانی که سکان شهرداری را به دست گرفت، قرارگاه اجتماعی را تشکیل داد. قرارگاهی که در ابتدایی‌ترین مصوباتش، جمع‌آوری و ترک اجباری معتادان متجاهر را به تصویب رساند تا چهره شهر را بزک کنند. این اقدام شهرداری باعث شد که اعتماد معتادان به گرمخانه‌ها از بین برود و آن‌ها در سطح شهر پراکنده شدند تا به دست ماموران نیفتند و به کمپ‌های ترک اجباری اعزام نشوند.
بسیاری از فعالان حوزه اعتیاد نسبت به این اقدام شهرداری هشدار دادند و حتی برخی از این کارشناسان از پناه بردن زنان و کودکان خیابان به پاتوق‌های سرپوشیده خبر دادند. پاتوق‌هایی که خطری بیش از خیابان‌ها دارند و آسیب‌های بیشتری آن‌ها را تهدید می‌کند. اما گوش شنوایی برای شنیدن دلسوزان این عرصه نبود و در آخر نیز به سال ۸۳ برگشتیم. سال‌هایی که کارتن خواب‌ها در خیابان‌ها جان می‌سپارند.
