فکرشهر: چهارمین و آخرین اجلاس امنیت هسته‌ای که به تازگی به کار خود پایان داد، شاهد برخی پیشرفت‌های جدی بود. با این حال این اجلاس فرصت‌های از دست رفته‌ای داشت.
\n\n
به گزارش فکرشهر و به نقل از بولتن، پیشرفت‌های صورت‌گرفته عبارتند از:
\n\n
- کشورها اصلاحیه 2005 کنوانسیون حفاظت فیزیکی را به تصویب رساندند تا در نهایت این اصلاحیه به اجرا در آید. این امر تا حدودی بنیان قانونی قوی‌تری را برای تلاش‌های امنیت هسته‌ای فراهم خواهد آورد.
\n\n
- چین به تقویت طرح اجرای امنیت هسته‌ای پیوست. با این کار، چین متعهد به دستیابی به اهداف پیشنهادهای امنیت هسته‌ای آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و پذیرش بازنگری دقیق قوانین امنیت هسته‌ای خود شد. درست پس از این اجلاس هند نیز خبر پیوستن خود به این طرح را اعلام کرد.
\n\n
- ژاپن و ایالات متحده، صدها کیلوگرم پلوتونیوم در مقیاس سلاح هسته‌ای و اورانیوم با غنای بالا را از تجهیزات بحران سریع ژاپن منتقل کردند؛ همان‌گونه که در اجلاس پیشین متعهد به انجام آن شده بودند. ژاپن همچنین متعهد به حذف اورانیوم با غنای بالا در تجهیزات بحرانی در دانشگاه کیوتو شد.
\n\n
- کشورها بر 18 گروه تعهدات جدید یا «سبدهای هدیه» در موضوعاتی درباره حفاظت در برابر تهدیدهای داخلی تا جایگزینی منابع رادیولوژیکی با تکنولوژی‌های کم‌خطر موافقت کردند. احتمالا مهم‌ترین این تعهدها، تعهد ایجاد گروه تماس امنیت هسته‌ای بود؛ مجموعه‌ای از مقامات ارشد که در حاشیه‌های کنفرانس‌های عمومی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نشست‌هایی را برگزار خواهند کرد.
\n\n
فرصت‌های از دست رفته عبارتند از:
\n\n
- ما هنوز هیچ‌گونه پیشرفتی در جهت ایجاد تعهدی جهانی مبتنی بر اینکه همه تسلیحات هسته‌ای و مواد هسته‌ای قابل استفاده در سلاح‌های هسته‌ای در هر کجا که قرار دارند لازم است در برابر تهدیدهای خصمانه ایمن شوند، نداشتیم.
\n\n
- بیانیه پایانی همان‌گونه که انتظار می‌رفت هیچ تعهد جدیدی را ارائه نمی‌کند. اگرچه این بیانیه هدف تداوم بهبود امنیت هسته‌ای را ایجاد می‌کند. ناامیدکننده اینکه طرح‌های عملی پنج موسسه بین‌المللی هیچ گونه اقدامی را فراتر از آنچه این موسسات در حال حاضر انجام می‌دهند، ارائه نمی‌کند.
\n\n
- بسیاری از سبدهای هدیه جزئیات یا ضرب‌الاجل ندارند. تا چه اندازه آنها واقعا پیشرفت شتابانی در جهت اهداف خود دارند، ناشناخته است.
\n\n
- بسیاری از کشورهای مهم شامل پاکستان، روسیه و دیگر کشورها هنوز در طرح تقویت اجرای امنیت هسته‌ای که چین و هند به آن پیوسته‌اند حضور ندارند.
\n\n
اکنون پرسش این است که از اینجا به کجا خواهیم رسید؟ دولت ایالات متحده و دیگر کشورهای علاقه‌مند لازم است تا شدیدا برای حفظ توجه در سطوح بالا با تمرکز بر بهبود مداوم امنیت هسته‌ای و مقابله با آسوده‌خاطری فشار بیاورند.
\n\n
ایالات متحده می‌بایست ایجاد همکاری امنیت هسته‌ای با روسیه را در مدلی متفاوت و برابر در اولویت قرار دهد. تصمیم روسیه در شرکت نکردن در این اجلاس اشتباه بود و تنها روسیه را منزوی‌تر می‌کند. همانند تصمیم این کشور در اواخر سال 2014 برای قطع بسیاری از همکاری‌های امنیت هسته‌ای بین روسیه و ایالات متحده.
\n\n
در جهان دست به گریبان با تهدیدها از سوی گروه داعش و دیگر گروه‌های تروریستی تشنه به خون، ضرورت دارد که دو کشور دارای ذخایر هسته‌ای عظیم و بیشترین تجربیات در امنیت هسته‌ای، راه‌هایی را در جهت همکاری با یکدیگر برای حفظ سلاح‌های هسته‌ای و مواد هسته‌ای دور از دسترس تروریست‌ها پیدا کنند.
\n
