فکرشهر: نوع پاسخگويي شهردار تهران در جلسه مجلس شوراي اسلامي تحليل‌هاي متفاوتي را در پي داشت. موافقان اظهارات قاليباف را قانع‌كننده دانستند و منتقدانش نه تنها اين باور را نداشتند، بلكه به حضور شهردار در صحن بهارستان معترض بودند و نظرشان اين بود كه شهرداري بايد خودش را ملزم به پاسخ پرسش‌هاي اعضاي شوراي شهر ببيند.
به گزارش فکرشهر، محسن سرخو با تأكيد بر اين كه قاليباف در طول سه سال و چند ماه اخير به شوراي شهر بي‌اعتنايي كرده است، در گفت‌وگويي كوتاه با تماشاگران امروز در اين باره به سوال‌هاي طرح شده پاسخ گفت:
دفاعيه شهردار تهران در مجلس شورای اسلامي را چطور ديديد؟
همين كه سؤال شما در خصوص دفاعيه شهردار تهران در مجلس شوراي اسلامي است، نشان مي‌دهد كه كار غلطي انجام شده است. شهردار تهران با رأي شورانشين‌ها انتخاب شده و قانون به (اعضای) شوراي شهر اين اجازه را داده است كه بر عملكرد شهرداري نظارت كنند و هر گاه كه صلاح ديدند، شخص شهردار را مورد پرسش قرار بدهند. متأسفانه در سه سال و چند ماهي كه از عمر شوراي چهارم مي‌گذرد، آقاي قاليباف كمترين توجه را به شورا نشان نداده و به راحتي به خودش اين اجازه را مي‌دهد تا به سوال‌هاي شوراي شهري‌ها بي‌اعتنايي كند.
چرا شوراي شهر نسبت به اين رويكرد بي‌تفاوت است؟
بي‌تفاوت نيستيم. مشكل ما اين است كه در اقليت هستيم و اكثريت با شهردار هم‌صدايي دارد. به همين دليل كاري به غير از تذكر از دست‌مان برنمي‌آيد. جالب است كه آقاي قاليباف وقتي در موضوع تخفيف‌هاي نجومي به شورا آمد، از ما به خاطر اين كه فرصت جوابگويي به رسانه‌ها و مردم را در اختيارش گذاشته بوديم، تشكر كرد تا با زبان بي‌زباني اين پيام را بدهد كه حاضر به پاسخگويي به شورا نيست. اين كه شهردار تهران به راحتي خودش را مستقل از شوراي شهر مي‌بيند، اتفاقي است كه پلاسكو فقط يكي از تبعاتش است.
شهردار اصرار به عدم پاسخگويي دارد و اكثريت شورا هم مشكلي با اين روند ندارند. در اين شرايط چاره چيست آقاي سرخو؟
در چنين وضعيتي، نهادهايي چون استانداري و مجلس بايد به مسئله ورود و شهردار را مجبور كنند تا در هر شرايط به شوراي شهر پاسخگو باشد؛ چرا كه تداوم چنين روندي باعث خواهد شد خسارت‌هاي ديگري از راه برسد و مردم بيشتري جان خودشان را از دست بدهند. ما سه سال پيش در حادثه خيابان جمهوري كه فقط دو نفر از شهروندان جان خودشان را از دست دادند، به شهرداري تذكر داده و توصيه كرديم كه تجهيزات آتش‌نشاني را كامل كند اما بي‌توجهي به حرف ما موجب شد بيست و چند نفر زير آوار بمانند. الان هم اگر كاري انجام نشود، شك نكنيد كه در حادثه بعدي تعداد تلفات بيشتر و بيشتر خواهد شد. شوراي شهر در سال‌هاي ۹۳ تا ۹۵ در خصوص تجهيزات ايمني آتش‌نشانان توصیه‌هایی داشته است. حتي شهرداري را موظف كرده بوديم تا بالگرد امداد خريداري كند و همچنين براي آتش‌نشانان كلاس‌هاي بازآموزي بگذارند كه متأسفانه هيچ‌كدام‌شان انجام نشده است.
احتمالا در توجیه این مسئله، مشكلات مالي و كمبود بودجه مطرح شود...
اصلاً چنين چيزي نيست. قيمت بالگرد فقط ۱۰ ميليارد تومان است و نهاد شهرداري نمي‌تواند اين مبلغ را غير قابل تأمين بداند. كاش آقاي قاليباف به جاي اين كه پول‌هاي بي‌حساب و كتاب را با اهداف خاصي به خيريه‌ها اختصاص مي‌داد، اقدام به تجهيز آتش‌نشاني مي‌كرد. اين كوتاهي‌ها در حالي بود كه وجود يك بالگرد مي‌توانست از شدت فاجعه پلاسكو تا حد زيادي جلوگيري كند. متأسفانه آن چه مشاهده مي‌شود، اين است كه به جاي اين كه به فكر امنيت و آسايش مردم باشيم، با هدف‌هاي خاصي تمركزمان را به مواردي اختصاص مي‌دهيم كه اصلاً ربطي به وظيفه‌هاي سازماني و قانوني‌مان ندارد. در پايان توصيه‌ام به آقاي قاليباف اين است كه در مدت زمان باقي‌مانده از دوران مسئوليتش در شهرداري، پتانسيل‌هاي موجود در شهرداري را به حوزه شهري و امنيت شهروندان اختصاص بدهد تا ديگر شاهد اين نباشيم كه عده‌اي از مردم بي‌گناه به دليل ندانم‌كاري مسئولان به چنين سرنوشتي دچار شوند.
