دوشنبه ۳۱ ارديبهشت ۱۴۰۳
جستجو
آخرین اخبار سیاست
مطالب بیشتر
فکرشهر: نماینده تهران تاکید کرد: روز به روز اختیارات مجلس در حال محدود شدن است. ما باید کاری کنیم که مجلس به نقش واقعی خود بازگردد...
کد خبر: ۳۹۵۶۴
سه‌شنبه ۲۱ آذر ۱۳۹۶ - ۰۷:۴۴

فکرشهر: نماینده تهران تاکید کرد: روز به روز اختیارات مجلس در حال محدود شدن است. ما باید کاری کنیم که مجلس به نقش واقعی خود بازگردد.

به گزارش فکرشهر، علی مطهری در برنامه روز دانشجو با حضور در دانشگاه صنعتی امیرکبیر خطاب به دانشجویان عنوان کرد: انقلاب اسلامی ما همه چیز داشت ما می‌گوییم آزادی بیان، حقوق بشر و عدالت و غیره که بسیار مهم است. ما باید مفاهیم را درست تعریف کنیم تا یک پاسخ بدهیم.

وی افزود: بحث دیگر استقلال است که شهید مطهری می‌فرماید استعمار سیاسی و اقتصادی زمانی معنی پیدا می کند که استعمار فرهنگی شکوفا شود. ایشان می‌فرماید گاهی بعضی ملت‌ها در بحث فرهنگی در برابر ملت استسباع فرهنگی دارند یعنی فرهنگ خود را پائین‌تر می‌دانند. ما در بعضی دوره‌ها خوب بودیم و در بعضی از دوره‌ها بد بودیم که این‌ها جای بررسی دارد.

به نوشته ایلنا، نماینده تهران تاکید کرد:‌ بحث التزام به جمهوری اسلامی در ملتی که اعتقادی به اسلام ندارند معنا دارد نه در کشور ما که مردم اهل اسلام هستند. دموکراسی که در غرب ملاک است در کشور ما ملاک نیست چون هر ملت فرهنگ و اعتقاداتی دارند و آن دموکراسی به معنای مطلق قابل قبول نیست.

وی با بیان اینکه مجلس یکی از ارکان مهم دموکراسی شناخته می‌شود، گفت: مجلس ما قدرت خوبی دارد ، مجلس در ایران در راس امور است. فصل اول قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران است، فصل دوم دمکراسی است و فصل سوم حقوق شهروندی است که متاسفانه به خوبی به آن پرداخته نشده است.

مطهری با اشاره به اینکه فصل هشتم قانون اساسی ولایت فقیه است که طبق قانون، مجلس خبرگان انتخاب رهبری را بر عهده دارد، گفت: با همه این قوانینی که وجود دارد اما، روز به روز اختیارات مجلس در حال محدود شدن است. ما باید کاری کنیم که مجلس به نقش واقعی خود بازگردد.

وی در پاسخ به این سوال که مجلس در مبارزه با فساد چه کاری کرده است، عنوان کرد: مجلس ناظر بر این اعمال است، سوال و تحقیق و تفحص می‌کند. مثلا در فساد سازمان تأمین اجتماعی تحقیق و تفحص کرد و همان‌ها را در دادگاه مرتضوی به عنوان مدرک داد. اما مبارزه با فساد فقط بر عهده مجلس نیست.

مطهری در پاسخ به این سوال که برای برداشتن فضای امنیتی در دانشگاه‌ها چه می‌کنید، گفت: این کار احتیاج به قانون ندارد برخی از این اقدامات غیرقانونی است باید قانون اصلاح شود.

وی با اشاره به عملکرد مجلس دهم یادآور شد: مجلس کارهای خوبی در زمینه کمک به محرومین انجام داده‌ است، مثلا مستمری بگیران امروز از افزایش مستمری خود خشنود هستند اما این را در نظر بگیرید که وضعیت کشور خوب نیست ما از سال ۹۲ با یک کاهش قیمت نفت روبه‌رو شدیم و روی کار آمدن ترامپ و ترساندن او از ایران مزید بر علت است.

نماینده تهران در پاسخ به این سوال که چرا به کابینه‌ای رای دادید که مورد نظر مردم نبود، گفت: کابینه مورد نظر ما هم نبود، وقتی آقای روحانی انتخاب شد یک چرخشی کرد که محسوس بود که فکر می‌کنم ایشان می‌خواستند مخالفان را آرام کنند.

وی در پاسخ به این سوال که چرا مجلس در مورد مینو خالقی کاری نکرد، گفت: ما برای خانم خالقی کارهایی را انجام دادیم چهار بار این موضوع را به شورای نگهبان فرستادیم.

نظرات بینندگان
انتقاد و انتقاد پذیری
|
-
|
چهارشنبه ۲۲ آذر ۱۳۹۶ - ۰۷:۳۶
بنظر من، آادم ها در مواجهه با انتقاد به سه دسته هستند: دسته اول کسانی هستند که انتقاد را اصلا بر نمی تابند و از انتقاد، ازرده و برآشفته و عصبی و خشمگین میشوند و عکس العمل علنی از خود نشان میدهند. دسته دوم کسانی که انتقاد را مثلا به شکلی « تحمل » می کنند و به ا صطلاح «سعه صدر » از خود نشان میدهند. دسته سوم کسانی اند که ناراحت و آزرده و براشفته نمی شوند؛ چون روح آزادی را درک کرده و با بینشی که دارند، مفهوم آزادی و احترام به حقوق شهروندی در نهادشان و در ذهن و ضمیرشان درونی و نهادینه شده و ملکه ذهنشان گشته و چیزی برای ناراحت شدن و دلیلی برای برآشفته شدن برای انها وحود ندارد. در نگاه باز آنها چیزی و باری «تحمیل» نشده که بخواهند « تحمل » ش بکنند یا نکنند، و یا « سعه صدر» ی از خود نشان بدهند یا ندهند. اصلا بخاطر چه چیزی باید ازرده شوند؟ مگر چه شده؟! زمانی انسان «تحمل » میکند که در مواجهه با چیزی آزارده گشته یا در برابر مشکلی قرار بگیرد که باری بر دل و یا بر دوشش و، فشاری بر او باشد و راه و چاره ای جز تحمل کردن و خویشتن داری نداشته باشد و اجبارا با مشکل بسازد تا ببیند بعد چه خواهد شد و چه پیش خواهد آمد. اما اگر باری و فشاری و مشکلی و ... در کار نباشد، چه چیزی را باید تحمل کند و سعه صدر برای جی؟ چیزی بر او تحمیل نشده است که تحمل کند. گروه اول که حسابش پاک است و ما را با آن کاری نیست؛ برود و خودش را اصلاح کند! حرف ما از گروه دوم است که ادای آزادیخواهانه در میاورد و ژست آزادی خواهی به خود می گیرد( البته تا اطلاع ثانوی!) آن ها در درون ناراحت و آزرده می شوند ولی تحمل میکنند! برای اینکه ادای آدم های روشنفکر و مدرن را درآورندو مدرن بنظر بیایند؛ یا مصلحت ایچاب میکند و جایی آموخته اند که آدم های جور واجور را باید تحمل کنند تا کار پیش برود. آزادی و حقوق مردم در آن ها درونی نشده و در نهادشان جا نگرفته ولی بالاخره باید تحمل کرد. چاره ای نیست. نگاه آن ها نگاه مصلحتی و یا ارفاقانه و از بالا به پايین است. یعنی از نظر خودشان موقتا ارفاق می کنند و یا صدقه بدهند. مثلا اگر یک کارمند بانک یا اداره ای باشند ، در برابر انتقاد سرخ و سیاه و زرد و نارنجی و برافروخته میشوند و احساس میکنند که از طرف ارباب رجوع به آن ها ظلم و بی حرمتی و بی احترامی شده و به ساحت و حریم و شأن شان جسارت و تجاوز شده ولی نُطُق نمیکشند و هیچ نمیگویند اما به خانه که بروند فشارهای تحمل کرده شده اشان را بر سر زن و بچه هاشان خالی میکنند وه
ارسال نظر
آخرین اخبار
مطالب بیشتر