فکرشهر: جهانبخش کردی زاده معروف به بخشی نوحه خوان مشهور و جاودانه بوشهری هاست که صدای حزین و حنجره طلایی او یادگار ماندگار نوحه خوانی و مرثیه سرایی جنوب ایران در سوگ سید و سالار شهیدان است.
به گزارش فکرشهر از صداوسیما، جهانبخش کردی زاده در سال 1315 هجری شمسی در محله باغ ملای بوشهر متولد شد. در نزد ساکنان محله باغ ملا تعلیم و تربیت را فرا گرفت. از همان اوایل کودکی با پدر به مسجد می رفت و همین عامل بر عشق او به خاندان عصمت و طهارت افزود شنیدن نوای گرم مرحوم سید علی مهیمنیان بر عشق و علاقه او را به نوحه خوانی دو چندان کرد.
مرحوم ناخدا عباس دریانورد، سیدعلی مهیمنیان،غلامرضا اصلاح پذیر و محمد شریفیان از استادان جهانبخش کردی زاده بوده اند.
مرحوم مهیمنیان که علاوه بر نوحه خوانی،آهنگسازی و نوحه سرایی هم می کرد منبع انتقال تجربیات ارزشمندی برای مرحوم کردی زاده بود.وی پس از پی بردن به علاقه وافر و استعداد ذاتی جهانبخش کردی زاده به نوحه خوانی، به تعلیم او همت گماشت و در سن 15 سالگی او را به عنوان نوحه خوان محله تنگک بوشهر معرفی نمود.
علاقه فراوان،استعداد ذاتی،حنجره طلایی و مهارت فوق العاده او در نوحه خوانی بسیار زود نامش را نقل همه محافل و مجالس کرد؛ به گونه ای که از او برای نوحه خوانی در مسجد دهدشتی از بزرگترین مساجد بوشهر دعوت شد.طولی نکشید که آوازه این اعجوبه عالم مداحی همه جنوب ایران را فرا گرفت.آن چنانکه بسیاری از خوزستان و فارس برای شنیدن صدایش به بوشهر می آمدند.
از نکات برجسته نوحه خوانی مرحوم کردی زاده صدای زیبا و روان، حجم صدا، زنگ حزین،نوای گیرا،اوج و فرودها و تحریرهای بی نقص در نوحه و واحد است.نوع حنجره او به اعتقاد بسیاری از اهل فن از معدود حنجره هایی بود که دنیای موسیقی تا کنون به خود دیده است.اجراهای متعدد در محلات بوشهر هرگز تغییری در تن صدای او به وجود نمی آورد. صدای گیرای او از مهم ترین عواملی بود که ضعف وسایل ارتباط جمعی آن روز را جبران می کرد.
وی در شروه خوانی،چاووش خوانی،جنگ نامه خوانی و صبحدم خوانی نیز بسیار ماهر بود. فروتنی از ویژگی های او بود. هنوز طنین صدای این پیر غلام اباعبدالله الحسین از حسینیه ها و مساجد محلات جفره،دهدشتی، بهبهانی و صلح آباد بوشهر به گوش می رسد.
جهانبخش کردی زاده سرانجام پس از عمری عشق و ارادت به خاندان پیامبر در سال 1356 در حرم مطهر رضوی در رثای سالار شهیدان نوحه سرایی کرد و در راه بازگشت به بوشهر بر اثر عارضه قلبی در شیراز دار فانی را وداع گفت و پس از تشییعی باشکوه که بسیاری از مردم بوشهر و استان های مجاور در آن شرکت داشتند در جوار امامزاده محمد باقر در بوشهر به خاک سپرده شد.
