فکرشهر: محمد محمدزاده فرد*: امسال در حالی روز خبرنگار برگزار شد که ما خبرنگاران برای گرامیداشت این مناسبت دچار سردرگمی بودیم، زیرا نمی دانستیم «طالبان» را تقبیح کنیم یا...؟
در 17 امردادماه 1377 هجری شمسی، گروه تروریستی طالبان به سرکنسولگری جمهوری اسلامی ایران در «مزارشریف» افغانستان حمله ای مسلحانه کرد که در پی آن 8 دیپلمات کشورمان و «محمود صارمی»، خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی در مزارشریف به درجه رفیع شهادت نائل آمدند و از آن پس، این روز را به یاد شهید «صارمی»، روز خبرنگار نامیدند.
اما روز خبرنگار امسال، تفاوت محسوسی با سال های گذشته داشت و صحبتی از شهید صارمی و طالبان نشد، یا حداقل مطالبی که در این روزها عنوان شد با سال های گذشته فرق داشت. چرا؟ چون طالبان به زعم برخی سیاسیون کشورمان از یک گروه تروریستی، به «جنبش اصیل منطقه» تبدیل شده است.
به یاد دارم در سال 1394، مراسم روز خبرنگار توسط خانه مطبوعات استان بوشهر با حضور آقای «محمدحسین جعفریان» که از خبرنگاران جنگ و رایزن اسبق فرهنگی ایران در افغانستان بوده، برگزار شد و وی، شرح کامل و دقیقی را از اتفاقات روز حمله به کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در افغانستان و شهادت مظلومانه شهید صارمی و 8 دیپلمات ایرانی حاضر در محل توسط طالبان داد.
واقعا چگونه می توان این اتفاق را فراموش کرد؟
زمانی که طالبان سربرآورده و اعلام وجود کرده است، بزرگان زیادی به جنگ و مقابله با آن ها پرداخته اند که از جمله این افراد می توان به «احمدشاه مسعود» و سپهبد شهید «سلیمانی» اشاره کرد.
نقل است که «احمدشاه مسعود» مشغول خواندن غزلی از حافظ بود که به او اطلاع دادند طالبان به منطقه ای حمله کرده است. «شاه مسعود» به خواندن غزل بدون هیچ واکنشی ادامه داد تا آن جا که فرمانده ای ناراحت شده و با عصبانیت گفت: امر صاحب، طالبان حمله کرده. «مسعود» پاسخ می دهد «بگذار تمامش کنم. مگر نمی دانی جنگ ما با طالبان بر سر همین است»؟
سال های فراوانی سردار دل ها، «حاج قاسم سلیمانی»، همراه «احمد شاه مسعود» علیه طالبان جنگید و این راه را تا آخرین روز عمر پربارش ادامه داد و در کنار ایشان، قطعا جوانان زیادی از وطن نیز حضور داشته اند که اکنون بسیاری از آن ها به شهادت رسیده و در بین ما نیستند.
از شواهد و قرائنی که این روزها در افغانستان مشاهده می شود نیز می بینیم که طالبان همچنان در حال انجام عملکرد سابق خود در کشتار مردم هستند و به نظر می رسد هیچ تغییری در رویکرد و مشی تروریستی طالبان صورت نگرفته و گفت و گوهایی که در حال انجام است نیز همگی ظاهری هستند تا زمان خریده و کارهای خود را ادامه دهند.
از آخرین اقدامات تروریستی طالبان در همین اواخر می توان به کشتن «دانش صدیقی»، خبرنگار خبرگزاری «رویترز»، آتش زدن مدرسه دخترانه در منطقه «حیدرآباد» در شهر «غزنی»، حمله به مدرسه دخترانه «سیدالشهدا(ع)» که بیش از 80 دختر دانش آموز را به کام مرگ کشاند یا حمله به دانشگاه «کابل» و به خاک و خون کشیدن و کشته و زخمی کردن ده ها دختر و پسر و استاد دانشگاه و موارد زیاد اینچنینی اشاره کرد که با یک جستجوی ساده در اینترنت قابل رویت است.
واقعا چقدر این امکان وجود دارد که طالبان با آن تفکر ضد انسانی، راه خود را عوض کرده و به دنبال صلح و آرامش و پیشرفت در منطقه باشد؟ مساله ای که رویکرد فعلی طالبان نیز خلاف آن را نشان می دهد؛ رویکردی که باعث فرار مردم افغانستان به سمت کشورهای همسایه شده و این روزها در مرز ایران و افغانستان شاهد آن هستیم.
عکس «احمدشاه مسعود» در کنار «سردار سلیمانی»
*سردبیر «فکرشهر»
پدرجان نگران نباش
به زودی برمیگردم
رفته ام جایی ، دارم نظاره میکنم دست های پلید تر از پلید پشت پرده را....