فکرشهر: در عبادات تأکید می‌شود که نیت رکن مهم پذیرش آن است. عبادت باید خالص برای خدا باشد تا موثر باشد و پذیرفته شود. توسعه و پیشرفت علمی نیز باید با نیت خیر عمومی باشد و نه نمایش برابر دیگران و این که ما هم اینها را داریم.
به گزارش فکرشهر، عباس عبدی، روزنامه‌نگار، در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: «آمار فوتی‌ها و مبتلایان به کرونا روز به روز در حال افزایش است و متأسفانه باید گفت که فوتی‌های این موج اخیر با موارد قبلی نیز فرق می‌کنند. نه‌تنها تعداد آن افزایش یافته، بلکه افراد جوان‌تر را بیشتر دچار فوت کرده است. برای نمونه در تهران و در موج اخیر، بیش از ۱۶ درصد فوتی‌ها زیر ۵۰ سال داشته‌اند؛ در حالی که در موج‌های قبلی تقریبا ۱۱ درصد بود. این نشان می‌دهد که واکسیناسیون افراد سالمند موثر بوده و آنان را از خطر مرگ نجات داده و اگر تاکنون همین اندازه واکسیناسیون محدود هم انجام نشده بود، چه‌بسا اکنون با ارقام بسیار بالاتری از مرگ شهروندان مواجه بودیم. پس می‌توان گفت که راه حل اصلی در مواجهه با کرونا تأمین واکسن بود. چرا این کار صورت نگرفت؟
شاید به اثر تحریم بتوان اشاره کرد ولی به نظر می‌رسد که علت اصلی خوش‌بینی بیش از حد به تولید داخل بود. این سیاست دو ایراد اساسی داشت. اول این که در موضوعی که پای جان و سلامت مردم در میان است، نباید ریسک می‌کردیم. حتی اگر نود و پنج درصد هم به تولید واکسن داخلی در موعد مقرر اعتماد بود، باید فرض را بر عدم تولید می‌گذاشتیم و با حداکثر توان اقدام به واردات می‌کردیم. تولید داخل هم اگر می‌آمد، جای دوری نمی‌رفت و هیچ زیانی متوجه تولیدکننده آن نمی‌شد. اکنون آن چه مردم را عذاب می‌دهد، فقط فوت عزیزانشان نیست. همه می‌میریم. آن چه که بدتر است احساس بی‌مسئولیتی آشکار در برابر جان مردم بود. البته به احتمال فراوان مساله بالاتر از بی‌مسئولیتی است و باید به آن رسیدگی قضایی کرد. زیرا چگونه می‌توان پذیرفت که صدها میلیون دلار دارو برای درمان کووید-۱۹ وارد کشور شود ولی کسری از آن صرف واردات واکسن نشود؟
ایراد دوم که خیلی مهم‌تر است، نمایشی شدن علم و پیشرفت است. در عبادات تأکید می‌شود که نیت رکن مهم پذیرش آن است. عبادت باید خالص برای خدا باشد تا موثر باشد و پذیرفته شود. توسعه و پیشرفت علمی نیز باید با نیت خیر عمومی باشد و نه نمایش برابر دیگران و این که ما هم اینها را داریم. یا این که بارها بگویید به امریکا هم واکسن می‌دهیم! نمایشی‌شدن علم سر از این وضعیت درمی‌آورد ... هر روز وعده جدیدی داده می‌شود. مخالفان خود را متهم به خودکم‌بینی کرده و با کلمات زشت می‌نوازند. هر روز نمایش پشت نمایش. گویی که تولید واکسن و پیروزی تولیدکنندگان مساله اصلی است و نه درمان مردم. یا این که بگوییم ما هم جزو واکسن‌سازهای جهان هستیم! نمایشی‌شدن علم و پیشرفت موجب سیاسی‌شدن آن نیز می‌شود ... نتیجه همین وضعیتی می‌شود که امروز در جهان از هر نظر در ردیف اول مبتلایان و فوت‌شدگان (به نسبت جمعیت) هستیم.
گذشته، گذشته است. حداقل درسی که باید گرفت دست‌برداشتن از نمایش در موضوعات علمی و آن چه به سلامت و زندگی مردم مربوط می‌شود، است.»
