فکرشهر: اگر قرار باشد "جورج واشنگتن کارور" را در یک جمله معرفی کنیم باید بگوییم "مردی که از هیچ، چیزهای بسیاری ساخت." واشنگتن کارور برده زاده سیاهپوستی بود که حتی روز تولدش در جایی به ثبت نرسیده اما برای مرگش دهها هزار نفر گریستند چون او نمونه انسان‌هایی است که به سختی با مشکلات مبارزه کرد و زمانی که قدرت یافت، مردمش را فراموش نکرد.
به گزارش فکرشهر به نقل از ایسنا، نمونه دانشمندانی که علم‌اش را در بالا بردن سطح زندگی مردم صرف کرد و باعث شد هزاران برده سیاهپوست آزاد شده، با استفاده از دانش و تجربه او، از گرسنگی و فقر نجات پیدا کنند. او باید سرمشقی باشد برای تمامی آنهایی که از دانشگاه‌ها بیرون می‌روند و باید اندوخته‌های خود را برای بالابردن سطح زندگی مردشان بکار گیرند.
جورج در دهه 1860 از مادری برده به دنیا آمد. هنوز طفل خردسالی بود که مادرش را دزدیدند و موسز کاروِر، صاحب او و مادرش سرپرستی از وی را بر عهده گرفت. کاروِر او را به مدرسه گذاشت و مثل فرزند خودش از وی مراقبت کرد. به همین دلیل جرج نام کارور را برای خود انتخاب کرد. وی بعد از پایان دبیرستان علاقمند شد تحصیلات را ادامه دهد. با چند دانشگاه مکاتبه کرد اما از آنجا که سیاهپوست بود او را نپذیرفتند. بالاخره از دانشگاه شهر هایلند ایالت کانزاس پذیرش گرفت. در 1894 با پایان نامه‌ای تحت عنوان "گیاهان اصلاح شده توسط انسان"، مدرک کارشناسی خود را در رشته کشاورزی دریافت کرد و به جنوب آمریکا برگشت تا بتواند به کشاورزان فقیر آن منطقه کمک کند.
او در کلبه کهنه‌ای و با جمع‌آوری مواد دور ریختی وسایل آزمایشگاهی برای خود آزمایشگاهی ساخت. سرمایه اولیه‌اش برای کار، وامی به مبلغ 300 دلار بود و در همین آزمایشگاه او توانست از سیب زمینی که محصول عمده کشاورزان سیاهپوست و فقیر آن منطقه بود، بیش از صد محصولات مانند آرد، جوهر، نشاسته و لاستیک مصنوعی بسازد. وی متوجه شد که دهقانان به دلیل نداشتن تجربه و دانش کافی تنها به کشت بدون وقفه پنبه و تنباکو پرداخته‌اند و زمین‌هایشان سال به سال محصولات کمتری تولید می‌کند به همین دلیل آنها مرتبا فقیر و فقیرتر می‌شوند. او به آنها محصولات جایگزین از جمله بادام زمینی و روش‌های جلوگیری از تخریب خاک را پیشنهاد داد زیرا با آزمایش خاک منطقه پی برد که این خاک برای کشت بادام زمینی مناسب است. اما بعد از محصول برداری، مشکل دیگری بوجود آمد: با اینهمه بادام زمینی چکار می‌توانند بکنند. کارور برای به دست آوردن محصولاتی از بادام زمینی، کار آزمایشگاهی‌اش را بر روی این محصول متمرکز ساخت و توانست از آن حدود 300 نوع محصول مختلف بسازد.
زراعت متناوب با کاشت سیب زمینی شیرین یا حبوبات مانند بادام زمینی، سویا و نخود فرنگی باعث بالا رفتن توان زمین‌های کشاورزی گردید. پس از عملیات چرخش محصول، تولید پنبه نیز بهبود یافت. برای آموزش کشاورزان به منظور موفق شدن دادن تناوب و پرورش محصولات جدید، کارور یک برنامه توسعه کشاورزی نوشت به این ترتیب او توانست هزینه لازم برای ایجاد یک آزمایشگاه مجهز را به دست آورد. در این آزمایشگاه تحقیقاتی او و دستیاران برای ایجاد محصولات جدید با توسعه صدها برنامه کاربردی تلاش کردند.
نتایج فعالیت کارور توسط مقامات در واشنگتن پایتخت آمریکا به عنوان یک فعالیت ملی شناخته شد بطوری که تئودور روزولت رئیس جمهور آن زمان از او ستایش کرد. در سال 1916، کاروِر عضو انجمن هنری سلطنتی انگلستان شد. در آن زمان چنین عضویتی اهمیت بسیار داشت و تنها تعداد اندکی به این افتخار می رسیدند.
کارور در دوران زندگی خود موفق به دریافت مدال و افتخارات بسیاری شد که از جمله می‌توان به دکترای افتخاری کالج سیمپسون و مدال روزولت به خاطر "کمک قابل توجه به کشاورزی" اشاره کرد و امروزه در آمریکا، موزه، پارک، بنیاد و باغ‌های گیاه شناسی مختلفی به افتخار او جورج واشنگتن کارور نام گرفته‌اند. ضرب مدال و سکه، چاپ تمبر، نامگذاری کشتی، مدارس و آموزشگاه‌ها نیز از جمله مواردی است که به پاس قدرشناسی از زحمات او با نامش ثبت شده‌اند.
دکتر جورج واشنگتن کاروِر در نخستین روزهای ژانویه 1943پس از بازگشت به خانه بعد از یک روز پرکار، به دلیل خستگی از پله‌ها سقوط کرد. گرچه او را به سرعت به بیمارستان رساندند اما معالجات سودی نبخشید و وی در 5 ژانویه 1943، در سن 78 سالگی بر اثر خونریزی درگذشت.
