فکرشهر- مصطفی منفرد: درختان «لیل» همواره یکی از جاذبههای طبیعی گردشگری در خارگ محسوب میشود که بیش از هر چیز دیگری، در چشم تازه واردان جلب توجه میکند.
به گزارش «فکرشهر»، درخت لیل یا انجیر معابد یکی از درختان جنگلهای بارانی است که چرخه زندگی غیر معمولی دارد، دانههای آن در درون فضله پرندگان بر روی درختان دیگر سقوط میکند، این دانهها جوانه میآورند که ریشههایش را به پایین به سمت زمین میفرستد.
شاخههای گیاه تنه درخت میزبان را در برگرفته به تدریج آن را خفه میکنند سپس درخت انجیر معابد بر روی پای خود میایستد. این درخت در مناطق گرمسیری ایران هم رشد میکند و هماکنون جزو پوشش گیاهی جزایر خلیج فارس است.
از خصوصیات این درخت همیشه سبز بودن است. این به این معناست که چهار فصل است. علاوه بر سایه که عابران و رهگذران از آن بهره می بردند، میوه های آن که خوراکی است و در زبان محلی "باتروک" نامیده می شود. مدتهای مدیدی احشامی که در جزیره بودند از برگهایش استفاده می کردند. همچنین این درختان دوست داشتنی در خارگ قدیم دارای جایگاه های ویژه ای بوده اند.
عمر این درخت که از تیره درختان کائوچوئی محسوب میشود و در امتداد سواحل خلیج فارس میروید، به بیش از 700 سال میرسد، تاج این درختان پهناور، بزرگ و پهـن و از انشعابات آن ریشههای نابجا میروید پوست درخت صاف و خاکستری، برگهایش بیضی شــــکل ساده و درشــت است، دارای میوههایی شبیه انجیر ولی کوچکتر از آن و به رنگ قرمز بوده که اهالی، آن را مصرف میکنند و در زبان محلی «باتروک» نامیده میشود شاخههای این درخت هنگامی که به زمین میرسد خود تبدیل به درختی دیگر میشود به طوری که قطر چتر این درخت به چند ده متر نیز میرسد و این درخت از ریشههای آویزان خود رطوبت جذب میکند.
خاستگاه این درخت هند شرقی است و برخی از کارشناسان معتقدند که این درخت به دست پرتغالیهای مستعمرهنشین به جزایر جنوب ایران آمده است، یکی از مهمترین خصوصیات بارز و منحصر به فرد این درخت، این است که در طول سال، همیشه سبز است و به واقع درختی چهارفصل است.
وجود این درختان در خارگ موجب به وجود آمدن جایگاههایی خاص در خارگ شدهاند، به نحوی که بومیان قدیم، برای نامیدن یک محل، از خصوصیات ظاهری آنها و نامگذاری این درختان استفاده میکردهاند. « سه لیلی»، «لیل لنگگ»، «لیل بالیوس» و «لیل بند لیل» از جمله مکانهایی هستند که هنوز در اذهان ماندهاند.