فکرشهر ـ محسن صدیق: هر چه به روزهای پایانی سال و انتخابات مجلس نزدیک تر می شویم، روزانه خبرهای ضد و نقیض انتخاباتی بیش تر می شود، از اعلام آمادگی کاندیداتوری بعضی اشخاص گرفته تا اعلام انصراف بعضی از افراد، از شگردهای انتخاباتی گرفته... تا قول و قرارهای انتخاباتی، که یا دهان به دهان می چرخد، یا در سایت های خبری و فضای مجازی نشر می یابد.
\n\n
هر چند قولیست خلاف، اما بعضی از این قرارها و اعلام حضورها، تداعی گر روزهایی تلخ و زخم دیرینی بر پیکر نیمه جان دشتستان می باشد که نه به آن دل می توان بست، نه می توان از آن عبور کرد.
\n\n
از آن جایی که در خصوص نخبه کشی مدیران بومی، دارای سابقه ای دیرین و تجربیاتی تلخ می باشیم، باید این حقیقت تلخ را پذیرفت که همچنان مانند ادوار گذشته در یک وضعیت پایین فرهنگ سیاسی بسر می بریم!! چرا که طبق معمول ادوار گذشته، سرنوشت این رقابت به لحاظ ساختار و روابط بومی هنوز دقیقه نودی می باشد و همچنان در بسیاری از بخش ها در خصوص بومی سازی مدرنیسم، مشکلات آشکاری وجود دارد؛ از حقوق شهروندی گرفته تا ذائقه فرهنگی!
\n\n
نکته جالب و حکایت تلخ سالیان اخیر اینجاست که از مفاهیم و اصطلاحات کلیدی، مانند اصلاح طلبی یا اصولگرایی تعریفی جامع و مشخص وجود ندارد و این معضل در شهرستانی چون دشتستان به مراتب نمودی بیشتر داشته و دارد.
\n\n
شاید یکی از دلایل به وجود آمدن جریان های سیاسی مانند اصلاح طلبی و اصولگرایی، علاوه بر کسب قدرت، مشاهده چنین نواقصی باشد، چرا که الگویی مشخص وجود ندارد.
\n\n
با مروری کوتاه می توان پی برد اصلاح طلبان دیروز، که منتقدین امروز دشتستان و نماینده فعلی می باشند، چه خواص و چه عام، گاهی طیف اول به خرد جمعی تمکین نکرده و نوع عام آن گاهی در این رقابت اصلا شرکت نکرده اند؛ با این تفاوت که جبهه اصولگرایان چه از نوع خاص و چه نوع عام، حضور در این رقابت را تکلیف دانسته که این رمز شباهت بیشتری به پیروزی دارد تا عدم سلامت این گونه رقابت ها.
\n\n
نکته غیر قابل اغماض این که بسیاری از کاندیداها، اصلاح طلبی را یک "برند" دانسته و اعتقاد دارند که این بر چسب یک شبه باید بر سینه آن ها چسپانده شود، غافل از این که این تاکتیک با ذات و تفکر و جریان اصلاح طلبی مغایرت دارد. شاید عدم فعالیت مداوم احزابی مشخص، در طول سال این فرصت را به کاندیداهایی می دهد که یک شبه تغییر موضع دهند؛ هر چند همچنان اعتقاد بر این است که اصلاح طلبی یک برند تبلیغاتی نیست، اما خواسته یا ناخواسته این متد و شگرد انتخاباتی سال هاست که به جامعه القاء گردیده! اما این که مجمع اصلاح طلبان دشتستان به چه میزان و چگونه از این فرصت استفاده کنند، باید منتظر ماند؛ چرا که با یک نگاه اجمالی می توان پی برد که گاهی این افراد به فرصت طلب شباهت بیشتری داشته تا اصلاح طلب!!
\n\n
تمام تجربیات تلخ گذشته از نخبه کشی مدیرانی کاربلد و بومی گرفته تا در مقطعی خالی بودن صندلی نماینده دشتستان؛ این مهم را به مجمع اصلاح طلبان دشتستان یادآور می نماید که با توجه به ضیق وقت، به اجماع رسیدن، احترام به خرد جمعی، جهت پر نمودن خلاء نیرویی جوان، به روز، خلاق و تحصیلکرده که دارای ابعاد و کاریزمای لازم مدیریتی شخصیتی باشد، نیاز اساسی این روزهای دشتستان و این مجمع می باشد، چرا که این مهم می تواند بسیاری از معادلات انتخاباتی را تحت تاثیر قرار دهد و از سرنوشت دقیقه نودی انتخابات جلوگیری کند تا نماینده ای در خور این مردم انتخاب شود که بتوان او را دوست داشت!
\n\n
در پایان نکته درد آوری که این گمانه زنی ها را به وجود آورده، نام بردن از اشخاصی است که قبلا به عنوان نماینده مردم دشتستان بوده اند و علی رغم این که هیچ توفیقی نداشته اند، صرفا به واسطه این که شناسنامه آنان صادره از دشتستان می باشد، دوباره عزم دیار کرده اند، غافل از این که عمر نه چندان مفید آنان تمام شده تلقی می گردد.
\n\n
به امید روزهای خوب دشتستان و تعریفی جامع و واحد از مفاهیم و اصطلاحات کلیدی، چون اصلاح طلب یا روشنفکر و...، چرا که بنیان خیلی از مشکلات سیاسی به خصوص در سطح مدیریتی استان معضل فعلی می باشد.
\n\n
من الله توفیق
\n\n
چنان ز پند شما ناصحان زمین گیرم
\nکه گر دوباره نصیحت کنید، می میرم
\nمرا به خویشتن خویش وانهید که من
\nنه از قبیله ی زهدم ، نه اهل تزویرم
\n
