فکرشهر:مرحوم حسین پیرا که از ابتدای هفته جاری به دلیل پارگی مویرگ در قسمت سر به کما رفته بود و علیرغم انجام دو عمل جراحی ، پزشکان نتوانستند وی را به زندگی بازگردانند، روز گذشته رسماً مرگ مغزی وی اعلام گردید.
\n\n
به گزارش فکرشهر، در پی این حادثه دلخراش پدر آن مرحوم در یک اقدام انسانی رضایت خود را مبنی بر اهداء اعضاء بدن جوان 26 ساله خود به نیازمندان اعلام نمود .
\n\n
قلی پیرا پدر این مرحوم ،کارمند رسمی شرکت پالایش گاز فجر جم است وی درگفتگویی کوتاه با پایگاه خبری آوای جم، نجات جان نیازمندان و رضایت الهی را دلیل این اقدام خود دانست.
\n\n
گفتنی است ، دقایقی پیش در بیمارستان نمازی شیراز کبد ، کلیه ها و قلب حسین پیرا به نیازمندان اهداء گردید .
\n\n
\n\n
متن زیر به معرفی کامل حسین پیرا و شرح حادثه می پردازد.
\n\n
از آغاز تا پایان زنده یاد حسین پیرا و آغازی دیگر
\n\n
حسین فرزند حاج قلی پیرا،متولد روستای پلنگی جم به سال شصت و هشت می باشد،دوران تحصیلی ابتدایی را در دبستان توحید،راهنمایی شهید باقری و دبیرستان امام خمینی،در جم به پایان می رساند.
\n\n
همگان اعم از معلم و همکلاسی به اخلاق،متانت،ادب و استعداد او اذعان دارند،فلذا راه اکمل مکارم اخلاقیات را در آموزش عالی می یابد ازین رو با توجه به استعداد خود در باب ریاضیات،در سال 86 با انتخاب رشته مهندسی مکانیک شیراز،پا به عرصه دانش اندوزی می نماید،همزمان با این دوره از زندگی ،مادر خود را درگیر عارضه سرطان می بیند،هنوز دو سال از دوران دانشگاه را نگذرانده که پس از دوسال بیمارداری مادر،او را در روز مادر سال 90 از دست می دهد،حسین که بسیار وابسته به مادر بود هرچند با حدوث اختلال در امور درسی،در سال 91 از دانشگاه فارغ التحصیل می شود،در سال 92 به خدمت مقدس سربازی اعزام و در سال 94 از نیروی هوایی ارتش بوشهر پایان خدمت را دریافت می نماید،او در جستجوی شغل تخصصی خویش،علیرغم شرکت و گذارندن دوره های لازم و مرتبط با نفت و گاز،ره به جایی نمی برد ناگزیر در شرکت خصوصی برداران در زمینه عمران مشغول می شود.
\n\n
تا اینکه چند روز پیش،پس از احساس درد از ناحیه سر،به بیمارستان توحید جم می رود،پزشک سی تی اسکن را تجویز می کند به دلیل فقدان امکانات سی تی اسکن در جم،به بیمارستان کنگان می رود.پزشک متخصص پس از انجام سی تی اسکن،وضعیت را بغرنج تشخیص و دستور اعزام فوری را صادر و تاکید می نمایند که کمتر از ده ساعت باید عمل لازم انجام شود،کار هماهنگی با بیمارستانی از بوشهر و برازجان انجام،پس گذشت مدت مدیدی،جواز پذیرش صادر نمی گردد.ناگزیر خانواده او راسا تصمیم به شیراز می گیرند اما اکنون امبولانس نیست،تا اینکه آمبولانس از استان همجواز یعنی هرمزگان یافت می شود و حسین همینطور در بیمارستان کنگان منتظر اعزام می ماند.
\n\n
حسین سحرگاه در بیمارستان نمازی شیراز پذیرش می شود و صبح روز بعد حادثه،بالغ بر گذشت 24 ساعت،تحت عمل قرار می گیرد،عمل موفق آمیز بوده و حسین هوشیاری و سلامت نسبی خویش را باز می یابد،روز بعد از عمل ناگهان،سطح هوشیاری به شدت افت می نماید،گویا مغز به دلیل تاخیر در درمان مشکل دیگری بهم زده و این بار حسین هرگز هوشیاری خود را باز نمی یابد و پس از چندین ساعت،دچار عارضه سخت مرگ مغزی می شود،از هر جا و هرکس که پیگیر می شوند حسین را دست نایافتنی می دانند و حسین در روز پدر سوی مادر می رود
\n\n
اکنون:
\n\n
مغز حسین با بی مهری تمام،روح را از کالبدش جدا ساخت،اما قلب حسین در حال حاضر جایی دیگر می تپد،کبدش برای آن دیگری اکسیژن می طلبد و هر یک از کلیه هایش ناجی انسانی دیگر شده است.
\n\n
عشق مادر و حسین به هم باعث شد که اینگونه در آغوش مادر قرار گیرد و جاودانه شود.
\n\n
\n
