فکرشهر: کلمه، مرکز بخش بوشکان در شهرستان دشتستان و با جمعیتی حدود 2 هزار نفر می باشد که از سال 1384، شهر شده است. شهری که با این جمعیت و مساحت، یکی از کوچک ترین شهرهای کشور محسوب می شود.
این شهر نیز، 5 عضو شورا دارد که سال92 انتخاب شده اند؛ محمد عوضی، صادق جوکار، طاهره بهرانی فرد، منصور خرم و حامد صیاد که با وجود برخی تنش های داخلی و حتی دو دستگی ها، اختلافاتشان نمود خارجی نداشته و هر چه
بوده، تنش های مردم با شهردار این شهر در این سال ها بوده است، تا جایی که حتی علیه شهردار تحصن کرده و با اعضای شورای شهر درگیر شدند تا سرانجام حسام منصوری مطلق را برکنار کردند.
اما ماجرای حسام منصوری که یک سال پس از روی کار آمدن شورای چهارم ـ در شهریورماه 93 ـ به عنوان شهردار این شهر انتخاب شد و سرانجام در سال 95 و با فشار مردم، از سمت خود برکنار شد، چه بود؟
شهروندان کلمه ای، یک سال پس از حضور منصوری، از اقدامات و رفتار وی شاکی شده و اعتراض نسبت به او را آغاز کردند. در سال 94 قول هایی از سوی شورا و شهردار مبنی بر اصلاح رفتار و روند داده شد ولی چیزی تغییر نکرد تا سال 95 که مردم چندین نوبت درب شورا و شهرداری تحصن کرده، طومار و امضا جمع کرده و برکناری حسام منصوری مطلق را خواستار شدند؛ آنان با حضور در دفتر شورا، به رفتار و عملکرد شهردار اعتراض کردند و گفتند: «شهردار، هفته ای یک روز، آن هم نصف و نیمه سرکار حاضر می شود و به بهانه های واهی غیبت می کند؛ همچنین رفتار بسیار توهین آمیزی با ارباب رجوع دارد که به هیچ وجه در شان یک مدیر نیست.»
پس از آن، نمایندگان معترضین، با حضور در دفتر شورا، با اعضای شورا نشستی برگزار کرده و اعتراضات خود را مطرح نمودند و پس از بحث و تبادل نظر طرفین، خواسته ی مردم مورد قبول شورای شهر کلمه قرار گرفت و شورا نیز به نماینده ی مردم، تعهد کتبی داد که شهردار را برکنار کند و نهایتا، حسام منصوری مطلق، پس از دو سال حضور ناموفق در کلمه، شهرداری این شهر را رها کرد. همه ی این اتفاقات، جدای از اعتراضات گاه و بی گاه پرسنل شهرداری و تحصن های وقت و بی وقت برای رسیدگی به مسایل، عدم پرداخت حقوق و مشکلات آن ها بود.
پس از منصوری، سید یوسف امیرزاده که از بدنه ی خود شهرداری بود، بر صندلی شهردار کلمه تکیه زد؛ شهردار جوانی که البته هنوز برای بررسی عملکردش، زمان نیاز است.
مرد حدودا 40 ساله ای که در خیابان اصلی شهر حضور داشت، در پاسخ به سوالات فکرشهر پیرامون عملکرد شورا و شهرداری کلمه، گفت: شهردار قبلی که خیلی مشکل داشت، هیچ وقت نبود، وقتی هم بود خیلی بد رفتار می کرد، کار مردم را انجام نمی داد، ما مجبور بودیم برای یک امضا ده بار برویم و بیاییم؛ در شهر هم هیچ کاری انجام نداد؛ یک روز در هفته می آمد و می رفت و گذشته از آن، مشکلات دیگری هم داشت. وی درباره ی شورای شهر هم می گوید: دو دسته هستند، باند بازی می کنند. مثلا همان شهردار، اگر دو دسته نبودند، شهردار را خیلی قبل از این عوض می کردند؛ ولی اینقدر صبر کردند تا کارد به استخوان مردم رسید. شورایمان هم کاری از پیش نبرده و مردم ازشان راضی نیستند.
مرد 20 ساله ای هم معتقد است که نه عملکرد شورا خوب بوده و نه شهرداری؛ او می گوید: این شهردار جدید، تلاش می کند، چون جوان است و بچه ی همین جاست ولی شهردار قبلی کارش اصلا نگفتنی است! خیلی بد بود؛ شورا هم خیلی بد عمل کرد و اگر مردم مجبورشان نمی کردند، اوضاع تغییر نمی کرد. این جوان معتقد است که شورای شهر کلمه بیشتر از این که به فکر مردم باشد، به فکر خودشان بوده اند.
در یکی از کوچه ها، با زنی میانسال هم کلام می شوم. می گوید: نه شهردار را می شناسم و نه اعضای شورا را؛ هر کس بیاید هم فرقی نمی کند. همه به فکر خودشان هستند.
مرد دیگری که با او صحبت می کنم هم نه از عملکرد شورا راضی است و نه شهردار. می گوید: یک پارک داریم که قبلا ساخته شده و هیچ چیز جدیدی به شهر اضافه نشده؛ همه چیز همان چیزی است که قبلا بوده؛ اعضای شورا هم، همه با هم مشکل دارند و هر کدامشان به فکر خودشان هستند و عین خیالشان نیست. فکر نکنم با این وضعیت به جایی برسیم.
گزارش های میدانی شهرهای بوشکان و کلمه، توسط خبرنگار فکرشهر، آذر حسینی تهیه شده است.
