فکرشهر: «لیکو» پرنده ای بومی جنوب است که در مناطقی از استان بوشهر، از جمله دشتستان نیز زندگی می کند. پرنده ای که در برخی نقاط زیستگاهش، به «دمیل» هم معروف است و از ویژگی های ظاهری اش، می توان دم دراز و تخم های زیبای فیروزه ای را نام برد.
به گزارش «فکرشهر»، «لیکو» در اراضی کشاورزی با درختان و بوته‌های پراکنده، همچنین در باغ‌ها و نخلستان ها زندگی می کند و علاوه بر جنوب ایران، در بخش های کوچکی از شرق عراق هم زندگی می کند و تنها در همین نقاط قابل دیدن است و هیچ جای دیگری از دنیا، دیده نمی شود.
لیکو، در راسته گنجشک‌سانان و تیره لیکویان قرار دارد و حدود ۲۳ سانتی‌متر طول دارد. مشخصه بارز این پرنده، دم بلندی است که از وسط به سمت کناره‌ها، به تدریج کوتاه تر می‌شود و معمولا در هنگام راه رفتن و جست زدن بالا نگه داشته می‌شود. بال‌ها کوتاه و منقارش خمیده و اندکی رو به پایین است. معمولا به صورت گروهی دیده می‌شود و از پوششی گیاهی وارد پوشش گیاهی دیگری می‌شود و گاهی هنگام پرواز در هوا سُر می‌خورد.
صدای لیکو بلند است و به صورت یک سری نت‌های کشدار شنیده می‌شود که در آخر ضعیف‌تر می‌شود.
پر و بال و دمش تقریباً یکدست قهوه‌ای مایل به زرد حنایی است. زیر تنه‌اش خاکستری رنگ و همراه با خطوطی در اطراف سینه‌اش است. پاهای دُمیل زرد کم‌رنگ است و اغلب هنگام راه رفتن، بر روی زمین جست می‌زند.
نام انگلیسی این پرنده، Common Babbler و نام علمی اش، Turdoides caudata است و نر و ماده آن، همشکل هستند و از حشرات، انواع دانه ها و توت ها تغذیه می کند.
تصاویری که در ادامه مشاهده می کنید، از لانه و تخم های این پرنده است که توسط «محمدباقر گرمسیری» در دشتستان ثبت و برای «فکرشهر» ارسال شده است.
