فکرشهر ـ خانوم کوچیک: آن‌طور که شنیدم وزارت کشور برای این‌که حقوقی را که می‌بایست به پرسنل بخش ثبت‌نامی خود دهد حلال باشد و برای آن که این امر را محقق کند، در کوچه‌های اطراف وزارت‌خانه می‌گردد و هر کس را زودتر یافت، با پرداخت مبلغ قابل توجهی به محل ثبت‌نام می‌آورد تا آمار ثبت‌نام تو پرانتز دموکراسی را بالا ببرد. گاهی پیش آمده در یک اقدام منسجم و برای کم کردن هزینه ها به زمین‌های اطراف تهران می‌روند تا زباله‌گردها و زاغه نشین ها را متقاعد کنند تا برای کاندیداتوری ریاست‌جمهوری ثبت‌نام کنند. آن قدر آمار کاندیداتورها زیاد شده، شک ندارم در آینده‌ای نزدیک سامانه ثبت‌نام وزارت کشور هنگ خواهد کرد و هارد و سی پی یو و... آن خواهد سوخت و بقیه افراد به سنت قاجاریه و دیوانی باید مراحل ثبت نام خود را انجام دهند.
خداوند متعال را شاکریم که تاریخ ثبت نام تمام شد و اگر همین روند ادامه داشت به دلیل افزایش کاندیدا در انتخابات آتی، تعداد رأی‌دهنده ها کاهش می یافت و می‌بایست در این اوضاع و احوال، دلاری از چین و ماچین رأی‌دهنده آکبند وارد کنیم. ناگفته نماند برای پرسنل وزارت‌خانه تأثیری ندارد کدام عزیز رئیس جمهور شود یا کدام بزرگوار کارزار را ببازد، چون عملاً حقوق روزانه خود را دریافت کرده اند و می‌دانند فرقی بین استاد غرضی، میرسلیم، جهانگیری و قالیباف وجود ندارد.
نکته مهم ماجرا اینجاست طی چند روز گذشته افراد مهمی برای ریاست جمهوری کاندیدا شده اند که بلااستثناء همه شان از وضعیت موجود چهل سال گذشته می‌نالند و خود را ناجی وضع کشور می‌دانند. یکی نیست به این عمه دوست ها بفهماند که در این چهل سال مردم در مسند قدرت نبودند و هر چه تپه های بزرگ و کوچک داخلی و خارجی را مشاهده می‌کنیم، ماحصل گشادی دهان و خرابی دستگاه گوارش تان است. به ضرس قاطع اکثر این افراد به اصطلاح مهم که از مهمی فقط پرانتز و گیومه را بلدند، دره‌ی ندیده ای در کشور نگذاشته اند تا نفر بعدی هم جایی برای نشستن داشته باشد. آن وقت ادعای اصلاح امور را دارند.
کاندیدا سراغ دارم که در طول مسوولیتش و در یک اعتراف فرموده بودند بنده توان جابجایی آبدارچی دفترم را ندارم! چگونه است ایشان می‌خواهد تهران را مدیریت کند و روی برج میلاد جلسه بگیرد و از راه دور بندر را مدیریت کند!؟
کاندیدای همیشه کاندیدا داریم که کل آرای مردمی اش با نفرات ثبت نامی وزارت کشور برابری می‌کند، برایمان وعده ایالتی ویسکانسین و ویرجینیا را می‌دهد.
حالا با این حساب نمی‌دانم نان وزارت کشوری ها حلال است یا با کلاه شرعی آن را با یک لیوان چای و نبات قورت می‌دهند. شاید تصمیم وزارتی این باشد که عامل این همه بدبختی مردم همیشه در صحنه هستند. آماری که از افراد مهم کشوری به بیرون درز کرده نشان می دهد سه رییس قوه کنونی و سابق، یک رئیس جمهور سابق (که در تاریخ بی سابقه است)، هفت معاون رییس جمهور، دو دبیر شورای عالی امنیت ملی، سیزده نماینده و 10 وزیر و اکثر اعضای تشخیص مصلحت نظام، نامزد انتخابات شده اند. این آمار نشان می‌دهد همه مدیران و مسوولان کشوری دست به دست هم دادند تا ما مردم ناشکر را که همانا عامل بدبختی و فلک زدگی کشور هستیم، تنبیه کنند.
خدا رحم کند...
