فکرشهر - محمدحسین ستوده*: ماجرای کنفرانس تهران در تاریخ ۲۸ نوامبر سال ۱۹۴۳ میلادی با حضور سه قدرت بزرگ آن روز های جبهه متفقین و حضور محرمانه آنها در تهران جهت هم اندیشی و مقابله با آلمان نازی در جنگ جهانی دوم و عدم اعتنا به دولت مرکزی ایران یکی از حوادث تلخ و عامل جریحه دار شدن غرور ایرانیان در چند دهه اخیر بوده است.
ایران به عنوان کشوری که در جنگ جهانی دوم اعلام بی‌طرفی کرده بود مورد هجوم و تجاوز جبهه متفقین قرار گرفت و به واسطه موقعیت فوق استراتژیک ایران در جهت حمل و نقل سلاح و لجستیک جهت کمک به شوروی بعدها به عنوان پل پیروزی برای متفقین لقب گرفت. سه قدرت جهانی که در موضع مقابله با آلمان نازی قرار داشتند، تهران را بدون هماهنگی با پهلوی دوم به عنوان مقر جلسه خود انتخاب کردند و سفارت شوروی به عنوان میزبان این جلسه بود.
روزهای تلخ آن تاریخ همواره کام مورخین و ایران دوستان را تلخ و همچون شرنگ بر کام ملت غیور ایران جانکاه است. به آن علت که کشور در اشغال نیروهای بیگانه بود و نگاه قلدر مآبانه و استثمار گرانه قدرت‌های جهانی بر روح و جان ملت ایران سنگینی می کرد.
بعد از انقلاب ۱۹۷۹ میلادی و دم مسیحایی امام راحل(ره) و از بین رفتن نگاه منفعلانه حاکمان این کشور نسبت به غرب و شرق، ملت ایران هرگونه جانفشانی را در راه عزت و استقلال خود به عمل آورده و در راه به دست آوردن استقلال، این ودیعه همیشه ارزشمند هزینه های فراوانی را پرداخت نموده است. اقدام نادرست و به دور از عرف دیپلماتیک سفرای روس و انگلیس در بازسازی صحنه ناخوشایند آن روزها با واکنش مقامات و مسئولین ایران اسلامی روبرو شد و چون نیک می دانیم که امروزه به یمن وجود خون مطهر شهداء و بصیرت و شجاعت رهبری فرزانه انقلاب، واکنش جدی و اقدامی عاجل و متقابل به عمل خواهد آمد اندکی از احساسات و تأسف خود را کنترل می‌کنیم و منتظر اقدامات مبتنی بر شجاعت دستگاه دیپلماسی کشور خواهیم بود.
ولی حیفم آمد از زبان ملتی به قدمت تاریخ، سخنی با آقای لوان جاگاریان -سفیر روسیه در ایران- نگویم.
بازسازی صحنه های تاریخی همیشه قابل افتخار نیست و سخن گفتن در باب آنها گاهی ملال می‌آورد اما ملت ایران به تأسی از تصمیمات دولتمردان خود، کشور متبوع شما را دوست و متحد می داند.
به شما توصیه می کنیم تاریخ را بهتر و با مداقه بیشتر مطالعه نمایید.
اخراج صاحبان صندلی خالی در تصویر شما، بیش از ۴۰ سال است که آتشی در نهاد آنها روشن کرده است و برای آنها هزاران میلیارد دلار هزینه برداشته تا دوباره روی آن صندلی بنشیند ولی زهی خیال باطل.
از اعتماد مسئولین و مردم ایران به خود استفاده مطلوب کنید تا حافظه تاریخی مردم ایران اسلامی اشتباهات گذشته شما را فراموش کنند.
بازسازی صحنه مربوط به ۸۰ سال پیش آن‌هم در دوره‌ای که آلمان نازی و تفکرات نازیسم به موزه پیوسته است به همان میزان بی ارزش و نابجاست که بازسازی صحنه اتفاقات پیش آمده برای هموطنتان گریبایدوف برای ملت ایران.
*فعال سیاسی
