فکرشهر ـ وحید سه کناری: انتخابات ۱۴۰۰ هم با همه فراز و نشیب هایش به اتمام رسید و شورای ششم شهر برازجان اعضای جدید خود را شناخت.
باید بپذیریم شورای شهر به عنوان تبلوری از دمکراسی در جامعه ما، تاثیر گذارترین نهاد مردمی مرتبط با سرنوشت یک شهر و شهروندان آن است. این که شوراها در کشور تا رسیدن به جایگاه واقعی خود فاصله زیادی دارند و عملکرد آنان همواره مورد انتقاد های فراوانی بوده است در اینجا مورد بحث ما نیست و بدون تعارف و یک راست به سراغ اهداف و برنامه هایی می رویم که از دید نویسنده، شورای ششم با توجه و تمرکز به آنها می تواند عملکرد بهتر و قابل قبول تری از گذشته داشته باشد.
یک لحظه تصور کنید به عنوان مسافری برای اولین بار از سمت جاده بوشهر به برازجان می آیید، خیلی آدم زرنگ و تیزی که باشید، ۱۰۰ متر بعد از پل هوایی، لابه لای نمایی کم واضح از کنار کنج دیوار پست برق ۵۱ برازجان، خیلی فرز با دنده معکوس، دنده پنج را بدهی یک و به سلامت وارد چپ راهی بشوی که مثلا ورودی شهری با اهمیت، جایگاه و نام برازجان، مرکز پهناورترین شهرستان در اقتصادی‌ترین استان کشور است؛ این در حالی است که در طراحی شهرها سعی می شود ورودی آنها نماهایی زیبا و طرح هایی متناسب با هویت، تاریخ و اصالت آن شهر در نظر گرفته شود.
به اتوبان ورودی از سمت دیگر شهر و از سمت شیراز می رویم، نیازی به توضیح بیشتر نیست؛ آثار نقاشی شده، برخورد خودرو ها بر دیواره بتنی پیج ۱۸۰ درجه چپ راه دیگر ورودی خود گویای همه ماجراست و دیگر جای حرفی برای گفتن نمی گذارد و این ها با فرض این است که منظره های ورودی شهر از سمت اهرم و گناوه را مناسب بدانیم.
واقعا جای کار دارد، این ورودی ها متناسب با شأن و منزلت مرکز شهرستان دشتستان نیست و باید اصلاح شوند. برازجان همواره محل عبور و مرور و رونق بود؛ برازجان نباید در بن بست و مسیر انحرافی خود ساخته ای قرار بگیرد که آثار منفی اقتصادی، اجتماعی، گردشگری و فرهنگی آن بدون شک مشهود و بسیار است.
به تابلو های معرفی کننده شهر برازجان در ابتدای ورودی شهر دقت کنید؛ نمی خواهم بگویم بسیاری از تابلو =های شهرهای کوچک اطراف خودمان از این تابلوها زیبا ترو خلاقانه ترند، اما واقعا این تابلوها هم معرفی کننده و متناسب با شهر ما نیستند؛ آنها باید اصلاح شوند.
به سراغ موضوع بعد می رویم؛ برازجان، مکان مناسب با شرایط آب و هوایی و با حجم جمعیتی شهر برای تفریح ندارد.
کم لطفی است اگر منکر زحمات کشیده شده گذشته باشیم، اما شما پارک آزادی (و طرح میدان گنجی) را ببینید! چند سال پیش طراحی و اجرا شده، الان جمعیت شهر دو برابر شده و ما به غیر از یک پیاده رو که اسمش را جاده سلامت گذاشتیم و شاید حالا علاوه بر طراحی نسبتا خوب آن، به دلیل کمبود فضای تفریحی شهر مورد استقبال بیشتری قرار گرفته، نتوانسته ایم طرحی اجرا کنیم که متناسب با حجم درخواست تفریحی مردم این شهر باشد. بارها به دوستان گفتیم برازجان نیازمند یک بوستان بزرگ پر از درختان ابریشم، مرکبات و طرح های آبی تفریحی است که متناسب با شرایط آب و هوایی گرم این منطقه طراحی و اجرا شود.
مساله بعد، توزیع عادلانه امکانات شهری است که اگر اتفاق نیفتد، شهر دچار معضلات ناهمگن اجتماعی می شود؛ نمی شود در محله ای کلی امکانات تفریحی ببینید و در محله ای به بهانه کمبود زمین، طرحی اجرا نکنید؛ منطقه «علی آباد»، ۲۰ هزار نفر جمعیت دارد؛ ببینید سرانه فضای سبز آن چقدر است؟ به «حسین آباد» و «کلیجا» و «والفجر» هم سری بزنید؛ پارک و مکان تفریحی آن کجاست؟ قرار بود پارک های محله ای به عنوان یک راه کار اجرا شود، نتیجه آن چه شد؟!
اگر در این مناطق زمین نیست، خانه های قدیمی با قیمت بسیار مناسب موجود است؛ چرا از سهم و حق و حقوق مردم همین محلات تملک نکنید؟ خوب می دانیم که برخی محلات قدیمی، مستعد رشد برخی معضلات اجتماعی هستند و این مسوولیت امروز بر گردن شماست.
اختلاف قیمت زمین در محلات کم برخوردارتر با محلات بالا دستی که تمرکز امکانات در آن انجام شده به حدود ۱۰ برابر رسیده، زمین الان در علی آباد و حسین آباد حدود ۱۵۰ میلیون تومان است و در بالای شهر گاهی تا ۱/۵ میلیارد تومان هم می‌رسد! این اتفاقات ساده حل نمی شود و آسیب دارد باعث ایجاد فاصله طبقاتی و مشکلات اجتماعی می شود.
در شهر های بزرگ، افرادی که در محلات کم برخوردارتر سرمایه گذاری کنند، به شدت مورد حمایت قرار می گیرند؛ هزینه پروانه کار و تجاری سازی، عوارض و... را برای نوسازی در این محلات، یا صفر و یا به شدت کاهش می دهند و با طرح های تشویقی سعی می کنند با تشویق سرمایه گذاران، در کاهش این فاصله بین محلات تلاش کنند.
موضوع بعد، طرح جامع شهری است که گویا قرار است در شورای جدید مطرح و مصووب شود؛ باید خیلی شفاف به مردم بگویید قرار است چه کار کنید؟ این طور نباشد که تصمیمات شما باعث تمرکز سرمایه ها در بالای شهر شده و پایین شهر رها شود؛ موضوع حل ترافیک و در نظر گرفتن جاده های شهری برای ارتباط سریع شرق و غرب و شمال و جنوب شهر در سریع ترین زمان ضروری است، الان برای رسیدن از غرب به شرق و از جنوب به شمال شهر هیچ جا و راه مستقیمی نیست و برای این کار باید سه تا چهار خیابان عوض کنیم. ارائه این راه کار باعث کاهش مصرف انرژی و نیز کاهش زمان می شود.
موضوع بعد، خدمات الکترونیک شهرداری است؛ الان دیگر همه خدمات الکترونیک شده، این کار هرچه سریع تر باید انجام شود؛ این که شهرداری هر روز صبح با خبل عظیم مراجعه کنندگان رو برو باشد، هم موجب ایجاد شلوغی و ترافیک و خطاهای انسانی است و هم روزانه کلی وقت و انرژی صرف این مراجعات می شود که می توان در آن صرفه جویی کرد و به راحتی خدمت به مردم شهر کمک کرد.
فرض کنید دوست دارید عوارض شهرداری خود را به موقع پرداخت کنید؛ تصور این که بعد چند روز رفت آمد و دنبال پرونده گشتن، باید پولش را پرداخت کنید هم سخت است؛ باید بسترهای الکترونیکی در لحظه خدمات شهری ایجاد شود؛ باید برای به روز شدن این سیستم ها هزینه کنیم.
موضوع بعد، سیستم یکپارچه نرم افزار مدیریت شهری است؛ به اصفهان و تهران بروید و ببینید از چه نرم افزارهایی برای مدیریت پروژه در شهرداری استفاده می کنند. سیستم باید یکپارچه باشد؛ به نحوی که کلیه خدمات را یکجا پوشش دهد و قابل گزارش گیری و شفاف باشد.
موضوع بعد، ورزش است؛ ورزش پل مستقیمی برای رسیدن خیلی کوتاه و یکجا به اهداف فرهنگی است و هر آنچه برای بهتر شدن شهر برنامه ریزی و اجرا می کنیم؛ در ورزش، انرژی، سلامت، تعصب و عرق به سرزمین، احساس غرور و شور و نشاط است. از دو تیم «ستارگان دشتستان» و «پرسپولیس برازجان»، بدون ذره ای شک و تردید حمایت کنید. بوشهر، حدود ۱۰ درصد بودجه شهری را فقط به تیم شاهین شهرداری داد؛ شما پنج درصد به این دو تیم اختصاص دهید؛ به سایر رشته ها نیز به تناسب کمک کنید.
«ستارگان» قرار بود چه کند که نکرد؟! ساعت ها پخش های زنده تلویزیونی از تماشاگران و جوانان بافرهنگ و ادب این شهر که موجب تعجب همگان قرار گرفته بود، از شهری که به تبعیدگاه معروف است، کافی نیست ما را قانع کند. باید برای این تغییر ذهنیت هزینه کنیم و پای دفاع از این هزینه بایستیم.
موضوع بعد، نماد و طرح های میادین ما در شهر هستند؛ برازجان به شهر نخل و آفتاب معرف است. کدام میدان شهر این مفهوم را می رساند؟! حتما «ساوه»، شهر انار یا «رفسنجان» مظهر پسته رفته اید! جای این طرح ها در میدان شهر خالی است.
موضوع بعد، کوچه های خاکی شهر برازجان است؛ باید طرحی نوشته شود و برای دفاع به استانداری و مراکز تصمیم‌گیری در تهران برده شود و همگی از آن دفاع کنند. این شهر با این حجم از کوچه های خاکی، نیازمند کار جهادی برای حل آن است.
موضوع بعد، حل مشکلات کمبود قطعی و آب و برق است؛؛ این یک مشکل بزرگ است، باید در مورد آن مطالعه کنید و با مسوولان ذی ربط دنبال راه کار برای حل مشکل آن باشیم؛ اگر نیاز است با مدیران کل آب و برق جلسه بگذاریم و ببینیم راهکارهای برون رفت از این شرایط چیست؟
موضوع بعد، خصوصی سازی و درآمد پایدار در شهرداری است؛ خصوصی سازی با نظارت جدی کارفرما، روشی است که در صنعت نفت و گاز اجرا شده و موفق هم بوده؛ خصوصی سازی نه به معنای رهایی کامل پیمانکار و بروز مشکلات برای کارگران،، بلکه استفاده از تجارب و روش هایی است که کارگر در بخش خصوصی احساس امنیت کامل شغلی و دریافت حقوق خود را داشته باشد؛ فکر می کنید بدنه شهرداری چقدر جا برای جذب نیرو دارد و این حجم از اضافه شدن نیرو چه آثاری بر روی خدمات شهرداری ها دارد؟! شهرداری باید دنبال درآمدزایی از ظرفیت های بی نظیری باشد که در اختیار دارد. گرفتن پول از مراکز استان و پرداخت حقوق پرسنل اگر چه از جنبه هایی مثبت است، اما ما با این روش به پیشرفت مورد نظر نخواهیم رسید.
موضوع بعد، استفاده از ظرفیت گروه های فعال اجتماعی است؛ درِ شورا باید بر روی همه گروهای اجتماعی باز باشد، نه این که محل اتراق تنها یک فرد یا افراد مشخص باشد؛ این اشتباهی است که گاهی انجام شده؛ استفاده از ظرفیت ها و مشاوره های گروه های محیط زیست، معماری و زیبا سازی شهری، فنی و مهندسی، ورزش و هنر، همه این نظرات به پویایی شهر کمک خواهند کرد.
به ظرفیت بازارچه تشکیل شده پایین «علی آباد» توجه کنید؛ این محل می تواند مرکزی برای تشکیل بازار روز دوم برازجان باشد و موجب رشد اقتصادی ـ اجتماعی دو محله حسین آباد و علی آباد باشد؛ صدها شغل برای جوانان این محل ایجاد شود. این کار فقط نیازمند ساماندهی و در نظر گرفتن مکانی برای فعالیت صحیح تر افرادی است که اکنون گاهی موجب ترافیک شده اند؛ زمین های غربی یا مجاورت خیابان «آیت اله دستغیب» می تواند مکان مناسبی برای اجرای این طرح و حتی جمعه بازار هم باشد.
به هنرمندان و حمایت از گروه های هنری توجه کنیم؛ طبقه ای از جامعه که به نبض فرهنگی جامعه نقش می دهد. هنرمندان بسیار خوب و فعالی داریم که باید مورد توجه و حمایت قرار گیرند.
و در نهایت شفاف سازی و گزارش عملکرد می تواند نقش بسیار مهمی در بهبود جایگاه شورا داشته باشد؛ با اصحاب رسانه صحبت کنید و گزارش دهید. جلسات شورا را به محلات ببرید و با مردم آن محله صحبت کنید؛ در محلات، افراد فعالی هستند که مشکلات آن محله را سالهاست به چشم خود دیده اند و برایش راه کار پیشنهادی هم دارند؛ از گروه های فعال محلات مثل گروه های ورزشی، فرهنگی، هنری و مذهبی، حمایت کنید.
شورا، محل «شور» است؛ از تک روی و اصرار بر اثبات حرف خود خود داری کنید و تابع تصمیمات جمع باشید. شورا محل بحث است، اما محل مشاجره و جدل نیست و مرز آن در خودرای بودن و مشورت پذیر بودن افراد است، شورا محل توافق، گفت و گو و ارائه دلیل برای همراه کردن نظرات دیگران و نهایتا پذیرش نظر جمع است. برخی اشتباهات ادوار گذشته را تکرار نکنید و مطمئن باشید مردم، بهترین قضاوت کننده هستند.
برای شما آرزوی توفیق روزافزون دارم و از خداوند می خواهم در خدمت گزاری به مردم همواره توفیق داشته و ان شااله پیروز باشید.
